សព្វថ្ងៃនេះព្រះយេស៊ូគង់នៅស្ថានបរមសុខកំពុងតែសម្រុះសម្រួលយើង

សព្វថ្ងៃនេះព្រះយេស៊ូគង់នៅស្ថានបរមសុខកំពុងតែសម្រុះសម្រួលយើង

អ្នកនិពន្ធហេព្រើរបំភ្លឺការលះបង់របស់ព្រះយេស៊ូដែលប្រសើរជាង - «ដូច្នេះវាចាំបាច់ណាស់ដែលច្បាប់ចម្លងនៃអ្វីៗនៅស្ថានសួគ៌ត្រូវបានបន្សុតជាមួយរបស់ទាំងនេះប៉ុន្តែរបស់នៅស្ថានសួគ៌វិញដោយមានការលះបង់ប្រសើរជាងរបស់ទាំងនេះ។ ព្រះគ្រិស្ដពុំបានយាងចូលក្នុងទីសក្ការៈដែលធ្វើដោយដៃដែលជាបញ្ជីចម្លងនៃសេចក្ដីពិតនោះទេគឺចូលទៅស្ថានបរមសុខវិញឥឡូវនេះដើម្បីបង្ហាញខ្លួននៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះជាម្ចាស់។ មិនមែនថាទ្រង់គួរតែថ្វាយព្រះអង្គជាញឹកញាប់ដូចលោកមហាបូជាចារ្យចូលក្នុងទីបរិសុទ្ធបំផុតរាល់ឆ្នាំដោយឈាមរបស់អ្នកដទៃនោះទេ។ បន្ទាប់មកព្រះអង្គត្រូវរងទុក្ខជាញឹកញាប់តាំងពីកំណើតពិភពលោក។ តែឥឡូវនេះនៅចុងបញ្ចប់នៃគ្រាចុងក្រោយនេះលោកបានលេចមកដើម្បីដកបាបចេញដោយការបូជារបស់លោក។ ហើយដូចដែលវាត្រូវបានគេតែងតាំងឱ្យមនុស្សស្លាប់ម្តងប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីការវិនិច្ឆ័យនេះដូច្នេះព្រះគ្រីស្ទត្រូវបានផ្តល់ជូនម្តងដើម្បីទទួលទោសអំពើបាបជាច្រើន។ ចំពោះអស់អ្នកដែលទន្ទឹងរង់ចាំទ្រង់នោះទ្រង់នឹងលេចមកជាលើកទីពីរក្រៅពីអំពើបាបសម្រាប់ការសង្គ្រោះ។ (ហេព្រើរ ៥: ៧-៩)

យើងរៀនពីលេវីវិន័យនូវអ្វីដែលបានកើតឡើងក្រោមកិច្ចព្រមព្រៀងចាស់ឬសញ្ញាចាស់។ បូជាចារ្យដែលត្រូវបានចាក់ប្រេងតែងតាំងនិងតែងតាំងអោយបំពេញមុខងារជាបូជាចារ្យជំនួសឪពុកត្រូវធ្វើពិធីលោះបាបហើយស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ធ្វើពីក្រណាត់ទេសឯក។ លោកធ្វើពិធីជំរះទីសក្ការៈរបស់អាសនៈហើយធ្វើពិធីជំរះទីសក្ការៈនិងអាសនៈ។ លោកធ្វើពិធីលោះបាបបូជាចារ្យនិងប្រជាជនទាំងមូល។ នេះជាច្បាប់ដែលស្ថិតនៅអស់ ‌ កល្បជា ‌ និច្ចសម្រាប់អ្នករាល់គ្នាដើម្បីធ្វើពិធីជម្រះបាប ឲ្យ ជន ‌ ជាតិអ៊ីស្រា ‌ អែលចំពោះអំពើបាបទាំងអស់របស់ពួកគេក្នុងមួយឆ្នាំ។ លោកធ្វើតាមបញ្ជារបស់ព្រះអម្ចាស់ដូចលោកម៉ូសេបានធ្វើ។ (លេវីវិន័យ ១៦: ១៥-១៦)

ទាក់ទងនឹងពាក្យ“ ដង្វាយធួន” Scofield សរសេរ “ ការប្រើប្រាស់និងអត្ថន័យនៃពាក្យក្នុងព្រះគម្ពីរត្រូវតែត្រូវបានសម្គាល់យ៉ាងច្បាស់ពីការប្រើប្រាស់នៅក្នុងទ្រឹស្ដី។ នៅក្នុងទេវវិទ្យាវាគឺជាពាក្យដែលគ្របដណ្តប់លើការងារលះបង់និងការប្រោសលោះទាំងមូលរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ នៅក្នុង OT ការទទួលទណ្ឌកម្មក៏ជាពាក្យអង់គ្លេសដែលត្រូវបានប្រើដើម្បីបកប្រែពាក្យហេប្រ៊ូដែលមានន័យថាគម្របគម្របឬគ្របដណ្តប់។ ដង្វាយធួនក្នុងន័យនេះខុសគ្នាពីគំនិតទ្រឹស្តីសុទ្ធសាធ។ ការថ្វាយយញ្ញបូជាលេវីបានគ្របបាំងអំពើបាបរបស់អ៊ីស្រាអែលរហូតដល់និងគិតទុកជាមុនអំពីឈើឆ្កាងតែមិនបានដកយកបាបទាំងនោះចេញទេ។ ទាំងនេះគឺជាអំពើបាបដែលបានធ្វើនៅក្នុងពេលវេលា OT ​​ដែលព្រះបាន passed ឆ្លងកាត់› ដែលការឆ្លងកាត់សេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះមិនដែលត្រូវបានបញ្ជាក់ថាត្រឹមត្រូវទេនៅលើឈើឆ្កាងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបានគេ forth ធ្វើជាដង្វាយធួននឹងបាប› ។ វាគឺជាឈើឆ្កាងមិនមែនគ្រឿងបូជាលេវីដែលបានធ្វើការលោះពេញលេញនិងពេញលេញ។ យញ្ញបូជា OT បានជួយអោយព្រះអាចទៅជាមួយមនុស្សមានទោសពៃរ៍ពីព្រោះការលះបង់ទាំងនោះជាតំណាងឈើឆ្កាង។ ចំពោះអ្នកផ្តល់ជូនពួកគេគឺជាចម្លើយសារភាពនៃការស្លាប់ដែលសមនឹងគាត់និងការបង្ហាញពីជំនឿរបស់គាត់។ ចំពោះព្រះពួកគេគឺជា dows ស្រមោល of នៃការណ៍ល្អ ៗ ដែលត្រូវមកដែលក្នុងនោះព្រះគ្រីស្ទជាភាពពិត› ។ (Scofield ១៣១៩)

ព្រះយេស៊ូវបានចូលទៅក្នុងស្ថានសួគ៌ហើយឥឡូវនេះគឺជាអ្នកសំរបសំរួលរបស់យើង - «ដូច្នេះគាត់ក៏អាចជួយសង្គ្រោះដល់អស់អ្នកដែលមកឯព្រះតាមរយៈទ្រង់ដែរពីព្រោះទ្រង់តែងតែរស់នៅដើម្បីអង្វរជំនួសពួកគេ។ សម្រាប់សម្ដេចសង្ឃបែបនេះគឺសមនឹងយើងដែលបរិសុទ្ធបរិសុទ្ធគ្មានសៅហ្មងគ្មានភាពបរិសុទ្ធដាច់ពីមនុស្សមានបាបហើយបានខ្ពស់ជាងមេឃ។ (ហេព្រើរ ៥: ៧-៩)

ព្រះយេស៊ូវធ្វើការលើយើងពីខាងក្នុងចេញមកតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ឋរបស់ទ្រង់ “ តើព្រះលោហិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលបានថ្វាយយញ្ញបូជាដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់ព្រះជាម្ចាស់នឹងសំអាតសតិសម្បជញ្ញៈរបស់អ្នកពីការសោយទិវង្គតដើម្បីបំរើព្រះជាម្ចាស់ដ៏មានព្រះជន្មរស់លើសនេះទៅទៀតឬ?” (ហេព្រើរ 9: 14)

អំពើបាបដំបូងនាំឱ្យអន្តរាយខាងសីលធម៌របស់មនុស្សជាតិ។ មានវិធីមួយដើម្បីរស់នៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះជារៀងរហូតហើយនោះគឺតាមរយៈគុណរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ រ៉ូមបង្រៀនយើង - ហេតុដូច្នេះហើយតាមរយៈមនុស្សតែម្នាក់បាបបានចូលក្នុងលោកីយហើយសេចក្តីស្លាប់បានចូលក្នុងអំពើបាបហើយសេចក្តីស្លាប់រាលដាលដល់មនុស្សទាំងអស់ពីព្រោះមនុស្សទាំងអស់បានធ្វើបាប - (រហូតដល់មានបាបគឺនៅក្នុងលោកីយតែអំពើបាបមិនត្រូវបានបញ្ជាក់នៅពេលដែលគ្មាន ច្បាប់ទោះយ៉ាងណាសេចក្ដីស្លាប់បានសោយរាជ្យពីអ័ដាមរហូតដល់ម៉ូសេសូម្បីតែអ្នកដែលមិនបានធ្វើបាបស្របតាមការរំលងរបស់អ័ដាមដែលជាគំរូរបស់ទ្រង់ដែលត្រូវមក។ ប៉ុន្តែអំណោយឥតគិតថ្លៃមិនដូចការធ្វើខុសឡើយ។ ដោយសារកំហុសរបស់បុរសម្នាក់មនុស្សជាច្រើនបានស្លាប់កាន់តែច្រើនព្រះគុណរបស់ព្រះនិងអំណោយដោយសារព្រះគុណរបស់បុរសម្នាក់គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលមានដល់មនុស្សជាច្រើន»។ (រ៉ូម៉ាំង 5: 12-15)

សេចក្តីយោង:

Scofield, CI ព្រះគម្ពីរ Scofield សិក្សាព្រះគម្ពីរ។ ញូវយ៉ក៖ សារព័ត៌មានសាកលវិទ្យាល័យអូកហ្វដឆ្នាំ ២០០២ ។