ពេលយើងបន្តដើរចុះតាមសាលនៃសេចក្តីសង្ឃឹមដែលពោរពេញដោយសេចក្តីជំនឿ... អ័ប្រាហាំគឺជាសមាជិកបន្ទាប់របស់យើង— « ដោយសារសេចក្ដីជំនឿអ័ប្រាហាំបានស្ដាប់តាម ពេលគាត់ត្រូវបានហៅឲ្យចេញទៅកន្លែងដែលគាត់នឹងទទួលទុកជាមរតក។ ហើយគាត់ក៏ចេញទៅដោយមិនដឹងថាគាត់ទៅណាទេ។ ដោយសារជំនឿ គាត់បានរស់នៅក្នុងទឹកដីនៃសេចក្ដីសន្យា ដូចនៅស្រុកក្រៅ ហើយស្នាក់នៅក្នុងត្រសាលជាមួយអ៊ីសាក និងយ៉ាកុប ជាអ្នកទទួលមរតកជាមួយនឹងគាត់តាមសេចក្ដីសន្យាដដែល។ ដ្បិតគាត់បានរង់ចាំក្រុងដែលមានគ្រឹះ ដែលជាព្រះដែលជាអ្នកសង់ និងអ្នកបង្កើត»។ (ហេព្រើរ ១១:៨-១០)
អ័ប្រាហាំបានរស់នៅក្រុងអ៊ើរនៃជនជាតិខាល់ដេ។ វាជាទីក្រុងមួយដែលត្រូវបានឧទ្ទិសដល់ Nannar ដែលជាព្រះច័ន្ទ។ យើងរៀនពី លោកុប្បត្តិ ១២: ១-៣ - «ឥឡូវនេះ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកកាន់អាប់រ៉ាមថា៖ ‹ចូរចាកចេញពីស្រុករបស់អ្នក ពីក្រុមគ្រួសារ និងពីផ្ទះឪពុករបស់អ្នក ទៅកាន់ស្រុកមួយដែលយើងនឹងបង្ហាញអ្នក។ យើងនឹងធ្វើឲ្យអ្នកក្លាយជាប្រជាជាតិធំ។ ទូលបង្គំនឹងប្រទានពរដល់អ្នក ហើយធ្វើឲ្យនាមរបស់អ្នកបានអស្ចារ្យ។ ហើយអ្នកនឹងក្លាយជាព្រះពរ។ យើងនឹងឲ្យពរអ្នកដែលឲ្យពរអ្នក ហើយខ្ញុំនឹងដាក់បណ្ដាសាអ្នកដែលដាក់បណ្ដាសាអ្នក ហើយនៅក្នុងអ្នករាល់គ្នា ក្រុមគ្រួសារទាំងអស់នៅលើផែនដីនឹងទទួលពរ។
តាំងពីសម័យអ័ដាម និងអេវ៉ា បុរសនិងស្ត្រីបានស្គាល់ព្រះពិត។ ទោះជាយ៉ាងណា ពួកគេមិនបានលើកតម្កើងទ្រង់ ហើយក៏មិនដឹងគុណចំពោះពរជ័យរបស់ទ្រង់ដែរ។ ការថ្វាយបង្គំរូបព្រះ ឬការថ្វាយបង្គំព្រះក្លែងក្លាយនាំទៅរកអំពើពុករលួយពេញលេញ។ យើងរៀនពីប៉ុលជាភាសារ៉ូម— «ដ្បិតព្រះពិរោធរបស់ព្រះជាម្ចាស់ត្រូវបានបើកសម្ដែងពីស្ថានសួគ៌ប្រឆាំងនឹងអំពើទុច្ចរិត និងអំពើទុច្ចរិតទាំងអស់របស់មនុស្ស ដែលបង្ក្រាបសេចក្ដីពិតដោយអំពើទុច្ចរិត ពីព្រោះអ្វីដែលព្រះអាចស្គាល់បានត្រូវសម្ដែងនៅក្នុងពួកគេ ដ្បិតព្រះបានបង្ហាញវាដល់ពួកគេ។ ចាប់តាំងពីការបង្កើតពិភពលោកមក លក្ខណៈដែលមើលមិនឃើញរបស់ទ្រង់ ត្រូវបានគេមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់ ដោយត្រូវបានយល់ដោយរបស់ដែលត្រូវបានបង្កើត សូម្បីតែអំណាចដ៏អស់កល្បរបស់ទ្រង់ និងជាព្រះ ដូច្នេះពួកគេគ្មានលេសទេ ពីព្រោះទោះបីជាពួកគេបានស្គាល់ព្រះក៏ដោយ ក៏ពួកគេមិនបានលើកតម្កើងទ្រង់ជាព្រះដែរ។ ឥឡូវនេះបានដឹងគុណហើយ ប៉ុន្តែបានក្លាយទៅជាឥតប្រយោជន៍ក្នុងការគិតរបស់ពួកគេ ហើយចិត្តល្ងង់ខ្លៅរបស់ពួកគេត្រូវងងឹត។ ដោយមានប្រាជ្ញា ពួកគេបានក្លាយទៅជាមនុស្សល្ងង់ ហើយបានផ្លាស់ប្តូរសិរីល្អនៃព្រះដែលមិនចេះរលួយទៅជារូបដែលបានធ្វើដូចជាមនុស្សពុករលួយ ហើយសត្វស្លាប និងសត្វជើងបួន និងសត្វលូនវារ»។ (រ៉ូម ១: ១៣-១៧)
ព្រះបានហៅអ័ប្រាហាំ ជាសាសន៍យូដាដំបូង ហើយបានចាប់ផ្ដើមអ្វីដែលថ្មី។ ព្រះបានហៅអ័ប្រាហាំឲ្យញែកខ្លួនគាត់ចេញពីអំពើពុករលួយដែលគាត់កំពុងរស់នៅជុំវិញ— «ដូច្នេះ អាប់រ៉ាមក៏ចេញទៅ ដូចព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកគាត់ ហើយឡុតក៏ទៅជាមួយគាត់។ ហើយអាប់រ៉ាមមានអាយុចិតសិបប្រាំឆ្នាំ ពេលគាត់ចេញពីស្រុកហារ៉ាន»។ (លោកុប្បត្តិ ១: ១)
ជំនឿពិតគឺមិនផ្អែកលើអារម្មណ៍ទេ ប៉ុន្តែនៅលើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ យើងរៀនពី រ៉ូម ១: ១៨ - «ដូច្នេះសេចក្តីជំនឿកើតឡើងដោយការស្តាប់ហើយបាន hearing ដោយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ»។
ហេព្រើរត្រូវបានសរសេរទៅកាន់ជនជាតិយូដាទាំងនោះ ដែលកំពុងវង្វេងក្នុងជំនឿលើព្រះយេស៊ូវ។ ពួកគេជាច្រើនចង់ត្រលប់ទៅរកភាពស្របច្បាប់នៃកតិកាសញ្ញាចាស់ ជាជាងការជឿជាក់ថាព្រះយេស៊ូវបានបំពេញសេចក្តីសញ្ញាចាស់ ហើយបានបង្កើតកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីតាមរយៈការសុគត និងការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់។
តើអ្នកជឿជាក់លើអ្វីថ្ងៃនេះ? តើអ្នកបានងាកចេញពីសាសនា (ច្បាប់បង្កើតដោយមនុស្ស ទស្សនវិជ្ជា និងការលើកតម្កើងខ្លួនឯង) ទៅជាសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតែម្នាក់ឯងហើយឬនៅ។ សេចក្តីសង្រ្គោះដ៏អស់កល្បជានិច្ច កើតមកតាមរយៈសេចក្តីជំនឿតែមួយគត់លើព្រះគ្រីស្ទ តែមួយគត់ តាមរយៈព្រះគុណរបស់ទ្រង់តែមួយគត់។ តើអ្នកបានចូលរួមទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងព្រះតាមរយៈជំនឿលើកិច្ចការដែលបានបញ្ចប់របស់ព្រះគ្រីស្ទឬទេ? នេះជាអ្វីដែលគម្ពីរសញ្ញាថ្មីហៅយើង។ តើអ្នកមិនបើកចិត្តទទួលព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនៅថ្ងៃនេះទេ…
មុនព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គត ទ្រង់បានសម្រាលទុក្ខពួកសាវ័ករបស់ទ្រង់ដោយពាក្យទាំងនេះ— «កុំឲ្យចិត្តអ្នកព្រួយឡើយ។ អ្នកជឿលើព្រះ ជឿលើខ្ញុំផងដែរ។ នៅក្នុងដំណាក់របស់ព្រះវរបិតាខ្ញុំ មានវិមានជាច្រើន ប្រសិនបើវាមិនដូច្នោះទេ ខ្ញុំនឹងប្រាប់អ្នក។ ខ្ញុំទៅរៀបចំកន្លែងអោយអ្នក។ ហើយប្រសិនបើខ្ញុំទៅរៀបចំកន្លែងមួយសម្រាប់អ្នក, ខ្ញុំនឹងមកម្តងទៀតនិងទទួលអ្នកនៅក្នុងខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់; កន្លែងដែលខ្ញុំនៅ អ្នកក៏អាចនៅទីនោះដែរ។ ហើយខ្ញុំទៅណា អ្នករាល់គ្នាដឹងហើយ និងផ្លូវដែលអ្នកដឹង»។ ថូម៉ាសទូលទ្រង់ថា៖ ‹លោកម្ចាស់ យើងខ្ញុំមិនដឹងថាទ្រង់នឹងទៅណាទេ ហើយតើយើងអាចដឹងផ្លូវដោយរបៀបណា?›។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ ‹ខ្ញុំជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត និងជាជីវិត។ គ្មានអ្នកណាមកឯព្រះវរបិតាឡើយ លើកលែងតែតាមរយៈខ្ញុំ»។ (យ៉ូហាន ១៩: ៣១-៤២)
