តើយើងនឹងជឿលើព្រះគ្រីស្ទឬ? ឬប្រមាថព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគុណ?
អ្នកសរសេរហេព្រើរបានព្រមានបន្ថែមទៀត «ដ្បិតបើយើងប្រព្រឹត្តអំពើបាបដោយស្ម័គ្រចិត្ត បន្ទាប់ពីយើងបានទទួលចំណេះអំពីសេចក្ដីពិតហើយ នោះនឹងលែងមានការបូជាសម្រាប់អំពើបាបទៀតហើយ គឺមានតែការរំពឹងទុកដ៏គួរឲ្យខ្លាចនៃការជំនុំជំរះ និងកំហឹងដ៏ក្ដៅក្រហាយ ដែលនឹងលេបត្របាក់មារសត្រូវ។ អ្នកណាដែលបដិសេធច្បាប់របស់លោកម៉ូសេ អ្នកនោះនឹងស្លាប់ដោយគ្មានមេត្តាចំពោះសាក្សីពីរឬបីនាក់។ តើអ្នកគិតថាការដាក់ទោសអាក្រក់ជាងនេះប៉ុណ្ណាទៅ តើគាត់នឹងត្រូវគិតថាសក្ដិសមដែលបានជាន់ឈ្លីព្រះរាជបុត្រានៃព្រះក្រោមជើង រាប់ឈាមនៃសេចក្ដីសញ្ញាដែលទ្រង់បានញែកជាបរិសុទ្ធជារឿងធម្មតា ហើយប្រមាថព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគុណដែរឬទេ? (ហេព្រើរ ៩: ៨-៩)
នៅក្រោមកិច្ចព្រមព្រៀងចាស់ ជនជាតិយូដាត្រូវបានតម្រូវឱ្យថ្វាយយញ្ញបូជាសត្វសម្រាប់អំពើបាបរបស់ពួកគេ។ អ្នកសរសេរហេព្រើរកំពុងព្យាយាមបង្ហាញសាសន៍យូដាថា សេចក្ដីសញ្ញាចាស់ត្រូវបានបំពេញដោយព្រះគ្រីស្ទ។ បន្ទាប់ពីការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ លែងមានតម្រូវការសម្រាប់ការបូជាសត្វទៀតហើយ។ ពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសញ្ញាចាស់គ្រាន់តែជា 'ប្រភេទ' ឬគំរូនៃការពិតដែលនឹងត្រូវបាននាំមកតាមរយៈព្រះគ្រីស្ទ។
អ្នកនិពន្ធហេព្រើរបានសរសេរ «ប៉ុន្តែព្រះគ្រីស្ទបានយាងមកក្នុងនាមជាសម្ដេចសង្ឃនៃរបស់ល្អ ៗ ដែលនឹងមកដោយមានរោងឧបោសថកាន់តែធំនិងឥតខ្ចោះមិនមែនជារបស់ដែលបានបង្កើតនោះទេ។ មិនមែនដោយឈាមពពែនិងឈាមកូនគោនោះទេតែដោយឈាមរបស់ទ្រង់ផ្ទាល់ទ្រង់បានចូលទៅក្នុងទីបរិសុទ្ធបំផុតដោយបានទទួលការប្រោសលោះអស់កល្បជានិច្ច»។ (ហេព្រើរ ៩: ៨-៩) ព្រះយេស៊ូវគឺជាយញ្ញបូជាចុងក្រោយ និងពេញលេញនៃកិច្ចព្រមព្រៀងចាស់។ លែងត្រូវការការបូជាពពែ និងកូនគោទៀតហើយ។
យើងរៀនបន្ថែមទៀតពីខគម្ពីរទាំងនេះ «ដ្បិតបើឈាមគោ ពពែ និងផេះរបស់គោឈ្មោលប្រោះមនុស្សមិនបរិសុទ្ធ ញែកសាច់ចេញជាបរិសុទ្ធ នោះតើឈាមរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដែលតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនឹងថ្វាយខ្លួនឯងឥតកន្លែងដល់ព្រះទេ សតិសម្បជញ្ញៈរបស់អ្នកដែលបានរស់ពីស្លាប់មកធ្វើការដើម្បីបម្រើព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់?»។ (ហេព្រើរ ៩: ៨-៩) យើងក៏រៀនដែរ។«ដ្បិតច្បាប់ដែលមានស្រមោលនៃរបស់ល្អដែលនឹងមកដល់ ហើយមិនមែនជារូបភាពនៃអ្វីនោះទេ នោះនឹងមិនអាចនឹងយញ្ញបូជាដដែលនេះ ដែលគេថ្វាយជាបន្តបន្ទាប់ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំនោះទេ ធ្វើឲ្យអស់អ្នកដែលចូលជិតបានល្អឥតខ្ចោះ»។ (ហេព្រើរ ១១: ៦) ការលះបង់នៃកិច្ចព្រមព្រៀងចាស់គ្រាន់តែ 'គ្របដណ្តប់' អំពើបាបរបស់មនុស្ស; ពួកគេមិនបានដកវាចេញទាំងស្រុងទេ។
ជាង 600 ឆ្នាំមុនព្រះយេស៊ូប្រសូត ហោរាយេរេមាបានសរសេរអំពីកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មី ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា មើល គ្រានឹងមកដល់ ពេលដែលយើងនឹងធ្វើសេចក្ដីសញ្ញាថ្មីជាមួយនឹងវង្សអ៊ីស្រាអែល និងជាមួយនឹងវង្សយូដា — មិនស្របតាមសេចក្ដីសញ្ញាដែលយើងបានធ្វើជាមួយបុព្វបុរសរបស់គេនៅថ្ងៃដែលយើងយកគេមកនោះទេ។ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា ដៃនាំពួកគេចេញពីស្រុកអេស៊ីប សម្ពន្ធមេត្រីរបស់យើងដែលគេបានបំបែក ទោះបីខ្ញុំជាប្ដីនឹងគេក៏ដោយ។ ប៉ុន្តែ នេះជាសេចក្ដីសញ្ញាដែលយើងនឹងធ្វើជាមួយនឹងវង្សអ៊ីស្រាអែល ក្រោយពីថ្ងៃនោះ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា: យើងនឹងដាក់ក្រឹត្យវិន័យរបស់យើងក្នុងចិត្តគេ ហើយសរសេរទុកក្នុងចិត្តគេ។ ហើយយើងនឹងធ្វើជាព្រះរបស់ពួកគេ ហើយពួកគេនឹងក្លាយជារាស្ដ្ររបស់យើង។ លែងមានមនុស្សគ្រប់រូបបង្រៀនអ្នកជិតខាង ហើយគ្រប់គ្នាជាបងប្អូនរបស់ខ្លួនថា ‹ស្គាល់ព្រះអម្ចាស់› ដ្បិតគេនឹងស្គាល់ខ្ញុំ តាំងពីអ្នកតូចជាងគេរហូតដល់ធំបំផុត នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។ ដ្បិតយើងនឹងអត់ទោសអំពើទុច្ចរិតរបស់គេ ហើយអំពើបាបរបស់គេ ខ្ញុំនឹងមិនចាំទៀតឡើយ»។ (យេរេមា ៩: ២៣-២៤)
CI Scofield បានសរសេរអំពីសេចក្តីសញ្ញាថ្មី « កតិកាសញ្ញាថ្មីអាស្រ័យលើយញ្ញបូជារបស់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយធានាបាននូវពរជ័យដ៏អស់កល្បជានិច្ច ក្រោមកតិកាសញ្ញាអ័ប្រាហាំ នៃអស់អ្នកដែលជឿ ។ វាគឺគ្មានលក្ខខណ្ឌជាដាច់ខាត ហើយដោយសារតែគ្មានការទទួលខុសត្រូវដោយវាបានប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សនោះ វាជាការបញ្ចប់ហើយមិនអាចត្រឡប់វិញបាន»។
អ្នកសរសេរភាសាហេព្រើរនៅក្នុងខគម្ពីរខាងលើនេះបានព្រមានជនជាតិយូដាអំពីការត្រូវបានគេប្រាប់ការពិតអំពីព្រះយេស៊ូវ ហើយមិនបានមកតាមផ្លូវទាំងអស់ដើម្បីមានសេចក្ដីជំនឿសង្គ្រោះដល់ទ្រង់ឡើយ។ វានឹងមានសម្រាប់ពួកគេដើម្បីទុកចិត្តលើអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើសម្រាប់ពួកគេក្នុងការសុគតដ៏ធួនរបស់ទ្រង់ ឬប្រឈមមុខនឹងការកាត់ទោសចំពោះអំពើបាបរបស់ពួកគេ ។ ពួកគេអាចជ្រើសរើសស្លៀកពាក់ក្នុង ‹ សេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ› ឬរក្សាសម្លៀកបំពាក់ដោយកិច្ចការផ្ទាល់ខ្លួន និងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ពួកគេ ដែលមិនអាចគ្រប់គ្រាន់ឡើយ ។ ក្នុងន័យមួយ ប្រសិនបើពួកគេបដិសេធព្រះយេស៊ូវ ពួកគេនឹង 'ជាន់ឈ្លី' ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះនៅក្រោមជើងរបស់ពួកគេ។ ពួកគេក៏នឹងនិយាយអំពីព្រះលោហិតនៃសេចក្តីសញ្ញាថ្មី (ព្រះលោហិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ) ដែលជារឿងធម្មតា ដោយមិនគោរពការលះបង់របស់ព្រះយេស៊ូវសម្រាប់អ្វីដែលវាពិតជា។
វាគឺដូចគ្នាសម្រាប់យើងនៅថ្ងៃនេះ។ យើងទុកចិត្ដលើសេចក្ដីសុចរិត និងអំពើល្អរបស់យើងផ្ទាល់ ដើម្បីផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់។ ឬយើងជឿលើអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើសម្រាប់យើង។ ព្រះបានយាងមក ហើយបានប្រទានជីវិតរបស់ទ្រង់សម្រាប់យើង។ តើយើងនឹងទុកចិត្តទ្រង់ និងសេចក្តីល្អរបស់ទ្រង់ ហើយប្រគល់ឆន្ទៈ និងជីវិតរបស់យើងចំពោះទ្រង់ឬទេ?