លោកយេស៊ូជាសម្ដេចសង្ឃដូចអ្នកឯទៀត!

លោកយេស៊ូជាសម្ដេចសង្ឃដូចអ្នកឯទៀត!

អ្នកនិពន្ធហេព្រើរបានបន្តបង្វែរការយកចិត្តទុកដាក់របស់អ្នកជឿជនជាតិយូដាទៅជាការពិតនៃកតិកាសញ្ញាថ្មីនិងឆ្ងាយពីការធ្វើពិធីសាសនាឥតប្រយោជន៍នៃកតិកាសញ្ញាចាស់ - “ ដោយមើលឃើញថាយើងមានសម្តេចសង្ឃដ៏ខ្ពស់បំផុតដែលបានយាងឡើងទៅស្ថានសួគ៌គឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះចូរយើងរក្សាការសារភាពរបស់យើង។ យើងមិនមានមហាបូជាចារ្យដែលមិនអាចយោគយល់នឹងភាពទន់ខ្សោយរបស់យើងបានទេប៉ុន្ដែព្រះជាម្ចាស់បានល្បងលយើងមើលឃើញថាយើងគ្មានសមត្ថភាពធ្វើអំពើបាបទេ ដូច្នេះចូរយើងចូលមកបល្ល័ង្កនៃព្រះគុណដោយក្លាហានដើម្បីយើងអាចទទួលបានសេចក្តីមេត្តាករុណានិងស្វែងរកព្រះគុណដើម្បីជួយនៅពេលមានសេចក្តីត្រូវការ។ (ហេព្រើរ ៥: ៧-៩)

តើយើងដឹងអ្វីខ្លះអំពីព្រះយេស៊ូជាសម្ដេចសង្ឃ? យើងរៀនពីហេព្រើរ - «សម្រាប់សម្ដេចសង្ឃបែបនេះសមនឹងយើងដែលបរិសុទ្ធបរិសុទ្ធគ្មានគ្រោះថ្នាក់គ្មានសៅហ្មងដាច់ចេញពីមនុស្សមានបាបហើយបានខ្ពស់ជាងមេឃ។ ដែលមិនត្រូវការជាបូជាចារ្យទាំងនោះរាល់ថ្ងៃដើម្បីថ្វាយយញ្ញបូជាលើកទីមួយសំរាប់អំពើបាបរបស់ព្រះអង្គផ្ទាល់ហើយបន្ទាប់មកសំរាប់ប្រជាជននោះដែរសំរាប់ការនេះព្រះអង្គបានធ្វើតែម្តងសំរាប់ទាំងអស់គ្នានៅពេលដែលព្រះអង្គបានបូជាព្រះជន្ម។ (ហេព្រើរ ៥: ៧-៩)

នៅក្រោមកតិកាសញ្ញាចាស់បូជាចារ្យបានបម្រើនៅកន្លែងជាក់ស្តែង - ប្រាសាទ - ប៉ុន្តែប្រាសាទនេះគ្រាន់តែជា“ ស្រមោល” (និមិត្តរូប) នៃអ្វីដែលប្រសើរជាងនេះ។ បន្ទាប់ពីការសុគតនិងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ព្រះយេស៊ូវនឹងធ្វើជាអ្នកសម្រុះសម្រួលរបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌ដើម្បីអង្វរជំនួសយើង។ ហេព្រើរបង្រៀនថែមទៀត - ឥឡូវនេះជាចំណុចសំខាន់ដែលយើងកំពុងនិយាយថា៖ យើងមានសម្តេចសង្ឃមួយអង្គដែលគង់នៅខាងស្តាំបល្ល័ង្ករបស់ព្រះករុណានៅលើមេឃជារដ្ឋមន្រ្តីទីសក្ការៈនិងព្រះពន្លាដ៏ពិតប្រាកដដែល ព្រះអម្ចាស់បានសង់ឡើងហើយមិនមែនមនុស្សទេ។ (ហេព្រើរ ៥: ៧-៩)

ទីជម្រកនិងការលះបង់នៃកតិកាសញ្ញាថ្មីគឺជាតថភាពខាងវិញ្ញាណ។ យើងរៀនបន្ថែមទៀតពីហេប្រឺ - «ប៉ុន្តែព្រះគ្រីស្ទបានយាងមកក្នុងនាមជាសម្ដេចសង្ឃនៃរបស់ល្អ ៗ ដែលនឹងមកដោយមានរោងឧបោសថកាន់តែធំនិងឥតខ្ចោះមិនមែនជារបស់ដែលបានបង្កើតនោះទេ។ មិនមែនដោយឈាមពពែនិងឈាមកូនគោនោះទេតែដោយឈាមរបស់ទ្រង់ផ្ទាល់ទ្រង់បានចូលទៅក្នុងទីបរិសុទ្ធបំផុតដោយបានទទួលការប្រោសលោះអស់កល្បជានិច្ច»។ (ហេព្រើរ ៥: ៧-៩)

នៅចំណុចនៃការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះយេស៊ូវាំងនននៃព្រះវិហារនៅទីក្រុងយេរូសាឡិមត្រូវបានរហែកជាពីរពីលើចុះក្រោម - «ហើយព្រះយេស៊ូវទ្រង់បន្លឺព្រះសូរសៀងខ្លាំង ៗ ជាថ្មីម្តងទៀតរួចទ្រង់មានព្រះវិញ្ញាណទ្រង់។ ពេលនោះវាំងនននៅក្នុងព្រះវិហាររហែកជាពីរតាំងពីលើចុះដល់ក្រោម។ ផែនដីក៏រញ្ជួយផ្ទាំងថ្មក៏បាក់បែកហើយផ្នូរក៏របើកឡើង។ សាកសពរបស់ប្រជាជនដ៏វិសុទ្ធជាច្រើនដែលបានស្លាប់ទៅហើយបានរស់ឡើងវិញ។ ហើយចេញពីផ្នូរបន្ទាប់ពីការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ពួកគេបានចូលទៅក្នុងទីក្រុងដ៏បរិសុទ្ធហើយបានលេចមុខដល់មនុស្សជាច្រើន។ (ម៉ាថាយ 27: 50-53)

ពីគម្ពីរស្កោហ្វៀល - វាំងននដែលរហែករហែកចែកកន្លែងសក្ការៈពីទីសក្ការៈបំផុតដែលមានតែមហាបូជាចារ្យប៉ុណ្ណោះដែលអាចចូលរួមនៅថ្ងៃរំដោះបាប។ ការហែកស្បៃមុខនោះដែលជាប្រភេទនៃរូបកាយមនុស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទបានបង្ហាញថា way ផ្លូវថ្មីនិងការរស់នៅ› ត្រូវបានបើកសម្រាប់អ្នកជឿទាំងអស់ចូលទៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះដោយគ្មានការបូជាឬបព្វជិតភាពអ្វីក្រៅពីព្រះគ្រីស្ទឡើយ។

ប្រសិនបើយើងបានជឿទុកចិត្តលើព្រះគ្រីស្ទថាជាព្រះអម្ចាស់និងព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងហើយបានប្រែចិត្តឬងាកចេញពីការបះបោររបស់យើងឆ្ពោះទៅរកព្រះនោះយើងបានកើតពីព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ហើយបាន«ដាក់លើសេចក្ដីសុចរិតរបស់ទ្រង់»។ នេះអនុញ្ញាតឱ្យយើងចូលខាងវិញ្ញាណរបស់ព្រះ (បល្ល័ង្កនៃព្រះគុណរបស់ទ្រង់) និងធ្វើឱ្យសំណើរបស់យើងដឹង។

មិនចាំបាច់ទៅកន្លែងកាយសម្បទាដើម្បីចូលក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះទេពីព្រោះនៅក្រោមកតិកាសញ្ញាថ្មីព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះស្ថិតនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់អ្នកជឿ។ អ្នកជឿម្នាក់ៗក្លាយជា 'ប្រាសាទ' របស់ព្រះហើយអាចចូលក្នុងបន្ទប់បល្ល័ង្ករបស់ព្រះតាមរយៈការអធិស្ឋាន។ ដូចដែលវាបានអានខាងលើនៅពេលដែលយើងចូលទៅកាន់បល្ល័ង្កនៃព្រះគុណដោយក្លាហាននោះយើង may អាចនឹងទទួលបានសេចក្តីមេត្តាករុណាហើយស្វែងរកព្រះគុណដើម្បីជួយនៅក្នុងពេលដែលត្រូវការ។