តើលោកយេស៊ូជាសម្ដេចសង្ឃនិងជាស្ដេចនៃសន្តិភាពឬទេ?

តើលោកយេស៊ូជាសម្ដេចសង្ឃនិងជាស្ដេចនៃសន្តិភាពឬទេ?

អ្នក​សរសេរ​ភាសា​ហេព្រើរ​បាន​បង្រៀន​អំពី​របៀប​ដែល​មិលគីស្សាដែក​ជា​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ជា​ប្រភេទ​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ— «ចំពោះមិលគីស្សាដែក ស្ដេចក្រុងសាឡឹម ជាបូជាចារ្យនៃព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ដែលបានជួបលោកអ័ប្រាហាំ ដែលត្រឡប់មកពីការកាប់សម្លាប់របស់ស្ដេច បានប្រទានពរដល់គាត់ ដែលអ័ប្រាហាំក៏បានប្រទានមួយភាគដប់នៃទាំងអស់ ដែលដំបូងត្រូវបានបកប្រែថា 'ស្ដេចនៃសេចក្ដីសុចរិត' និង ពេលនោះ ស្តេចសាឡឹមក៏មានន័យថា "ស្តេចនៃសន្តិភាព" ដោយគ្មានឪពុក គ្មានម្តាយ គ្មានពង្សាវតារ គ្មានដើមកំណើត ឬចុងបញ្ចប់នៃជីវិត ប៉ុន្តែត្រូវបានបង្កើតឡើងដូចជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ នៅតែជាបូជាចារ្យជានិច្ច។ (ហេព្រើរ ៥: ៧-៩) គាត់​ក៏​បាន​បង្រៀន​ពី​របៀប​ដែល​បព្វជិតភាព​មិលគីស្សាដែក​ធំ​ជាង​បព្វជិតភាព​អើរ៉ុន— «ឥឡូវ​នេះ សូម​ពិចារណា​មើល​ថា​តើ​បុរស​នេះ​អស្ចារ្យ​ប៉ុណ្ណា ដែល​សូម្បី​តែ​អ័ប្រាហាំ​ជា​អយ្យកោ​ក៏​បាន​ប្រគល់​រឹប​អូស​មួយ​ភាគ​ដប់​ទៅ​ឲ្យ។ ហើយ​ប្រាកដ​ណាស់ អស់​អ្នក​ដែល​ជា​កូន​ចៅ​លេវី ដែល​ទទួល​បព្វជិតភាព មាន​បញ្ញត្តិ​ឲ្យ​ទទួល​ដង្វាយ​មួយ​ភាគ​ក្នុង​ដប់​ពី​ប្រជាជន​ស្រប​តាម​ច្បាប់ នោះ​គឺ​ពី​បងប្អូន​របស់​គេ ទោះ​បី​ជា​ពួក​គេ​មក​ពី​ចង្កេះ​របស់​អ័ប្រាហាំ​ក៏​ដោយ។ ប៉ុន្តែ គាត់​ដែល​ពង្សាវតារ​មិន​បាន​មក​ពី​ពួក​គេ បាន​ទទួល​ដង្វាយ​មួយ​ភាគ​ក្នុង​ដប់​ពី​អ័ប្រាហាំ ហើយ​បាន​ប្រទាន​ពរ​ដល់​អ្នក​ដែល​មាន​សេចក្ដី​សន្យា។ ឥឡូវនេះលើសពីភាពផ្ទុយគ្នាទាំងអស់ អ្នកដែលតិចជាងត្រូវបានប្រទានពរដោយអ្នកប្រសើរជាង។ នៅទីនេះ មនុស្សរមែងទទួលដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ប៉ុន្តែនៅទីនោះ គាត់បានទទួលពួកគេ ដែលវាត្រូវបានសាក្សីថាគាត់មានជីវិត។ សូម្បី​តែ​លេវី ដែល​ទទួល​ដង្វាយ​មួយ​ភាគ​ក្នុង​ដប់ ក៏​បាន​បង់​មួយ​ភាគ​ក្នុង​ដប់​តាម​រយៈ​លោក​អ័ប្រាហាំ ដើម្បី​និយាយ ត្បិត​គាត់​នៅ​ក្នុង​ចង្កេះ​ឪពុក​គាត់​នៅ​ពេល​ដែល​មិលគីស្សាដែក​បាន​ជួប​គាត់»។ (ហេព្រើរ ៥: ៧-៩)

ពី Scofield - « មិលគីស្សាដែក គឺជា​ប្រភេទ​មួយ​នៃ​ព្រះគ្រីស្ទ​ជា​ស្តេច​សង្ឃ។ ប្រភេទនេះអនុវត្តយ៉ាងតឹងរ៉ឹងចំពោះកិច្ចការបូជាចារ្យរបស់ព្រះគ្រីស្ទក្នុងការរស់ឡើងវិញ ដោយសារមិលគីស្សាដែកបង្ហាញតែវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍នៃការបូជា នំប៉័ង និងស្រាប៉ុណ្ណោះ។ 'តាម​បញ្ជា​របស់​មិលគីស្សាដែក' សំដៅ​ទៅ​លើ​អំណាច​រាជវង្ស និង​រយៈពេល​មិន​ចេះ​ចប់​នៃ​បព្វជិតភាព​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ។ បព្វជិតភាពអើរ៉ុនជារឿយៗត្រូវបានរំខានដោយការស្លាប់។ ព្រះគ្រីស្ទជាបូជាចារ្យតាមបញ្ជារបស់មិលគីស្សាដែក ជាស្តេចនៃសេចក្តីសុចរិត ជាស្តេចនៃសន្តិភាព និងនៅក្នុងភាពមិនចេះចប់នៃបព្វជិតភាពរបស់ទ្រង់។ ប៉ុន្តែ​បព្វជិតភាព​អើរ៉ុន​ធ្វើ​ជា​គំរូ​ដល់​ការងារ​សង្ឃ​របស់​ទ្រង់»។ (Scofield, ២៧)

ពី MacArthur - «បព្វជិតភាពលេវីជាតំណពូជ ប៉ុន្តែមិលគីស្សាដែកមិនមែនទេ។ ពូជពង្ស និងដើមកំណើតរបស់គាត់មិនត្រូវបានគេដឹងនោះទេ ដោយសារតែពួកគេមិនពាក់ព័ន្ធទៅនឹងបព្វជិតភាពរបស់គាត់… មិលគីស្សាដែក មិនមែនជាព្រះគ្រីស្ទដែលចាប់កំណើតដូចអ្នកខ្លះរក្សានោះទេ ប៉ុន្តែគឺស្រដៀងនឹងព្រះគ្រីស្ទ ដែលបព្វជិតភាពរបស់គាត់មានលក្ខណៈជាសកល រាជវង្ស សុចរិត សន្តិភាព និងមិនចេះចប់។ (MacArthur ឆ្នាំ 1857)

ពី MacArthur - «បព្វជិតភាពលេវីបានផ្លាស់ប្តូរនៅពេលដែលបូជាចារ្យនីមួយៗបានស្លាប់រហូតដល់វាលាចាកលោកទាំងស្រុង ចំណែកបព្វជិតភាពរបស់មិលគីស្សាដែកមានជារៀងរហូត ចាប់តាំងពីកំណត់ត្រាអំពីបព្វជិតភាពរបស់គាត់មិនបានកត់ត្រាពីការស្លាប់របស់គាត់»។ (MacArthur ឆ្នាំ 1858)

អ្នកជឿជនជាតិហេព្រើរត្រូវយល់ថាតើបព្វជិតភាពរបស់ព្រះគ្រីស្ទខុសគ្នាយ៉ាងណាពីបព្វជិតភាពអើរ៉ុនដែលពួកគេធ្លាប់ស្គាល់។ មាន​តែ​ព្រះគ្រីស្ទ​ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​ទទួល​បព្វជិតភាព​មិលគីស្សាដែក ដោយសារ​តែ​ទ្រង់​មាន​អំណាច​នៃ​ជីវិត​ដែល​គ្មាន​ទី​បញ្ចប់។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង 'ទីសក្ការៈ​បំផុត' ម្តង​ដោយ​ព្រះលោហិត​របស់​ទ្រង់​ផ្ទាល់ ដើម្បី​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍ និង​សម្រុះសម្រួល​សម្រាប់​យើង។

នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សាសនាគ្រឹស្ត គំនិតនៃបព្វជិតភាពនៃអ្នកជឿទាំងអស់អនុវត្តនៅក្នុងសម្លៀកបំពាក់នោះ មិនមែននៅក្នុងសេចក្តីសុចរិតរបស់យើងទេ ប៉ុន្តែនៅក្នុងសេចក្តីសុចរិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ យើងអាចអង្វរក្នុងការអធិស្ឋានសម្រាប់អ្នកដទៃ។

ហេតុអ្វីបានជាបព្វជិតភាពរបស់ព្រះគ្រីស្ទមានសារៈសំខាន់? អ្នក​សរសេរ​ហេព្រើរ​និយាយ​ក្រោយ​មក​ថា— ឥឡូវនេះជាចំណុចសំខាន់ដែលយើងកំពុងនិយាយថា៖ យើងមានសម្តេចសង្ឃមួយអង្គដែលគង់នៅខាងស្តាំបល្ល័ង្ករបស់ព្រះករុណានៅលើមេឃជារដ្ឋមន្រ្តីទីសក្ការៈនិងព្រះពន្លាដ៏ពិតប្រាកដដែល ព្រះអម្ចាស់បានសង់ឡើងហើយមិនមែនមនុស្សទេ។ (ហេព្រើរ ៥: ៧-៩)

យើងមានព្រះយេស៊ូវនៅស្ថានសួគ៌ធ្វើអន្តរាគមន៍សម្រាប់យើង។ ទ្រង់​ស្រឡាញ់​យើង​ឥតខ្ចោះ ហើយ​ចង់​ឲ្យ​យើង​ទុក​ចិត្ត​ទ្រង់ ហើយ​ដើរ​តាម​ទ្រង់។ ទ្រង់ចង់ផ្តល់ឱ្យយើងនូវជីវិតអស់កល្បជានិច្ច; ក៏ដូចជាជីវិតដ៏បរិបូរណ៍ដែលពោរពេញទៅដោយផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ ខណៈពេលដែលយើងនៅលើផែនដី។ 

សេចក្តីយោង:

ម៉ាកខេធ័រធ័រចន។ ព្រះគម្ពីរម៉ាក្រូអរ។ ស្រូវសាលី: ផ្លូវឆ្លងកាត់ឆ្នាំ 2010 ។

Scofield, CI ព្រះគម្ពីរ Scofield សិក្សាព្រះគម្ពីរ។ ញូវយ៉ក៖ សារព័ត៌មានសាកលវិទ្យាល័យអូកហ្វដឆ្នាំ ២០០២ ។