ភាពឥតខ្ចោះឬសេចក្ដីសង្រ្គោះពេញលេញកើតឡើងតាមរយៈព្រះគ្រីស្ទតែមួយគត់!

ភាពឥតខ្ចោះឬសេចក្ដីសង្រ្គោះពេញលេញកើតឡើងតាមរយៈព្រះគ្រីស្ទតែមួយគត់!

អ្នកនិពន្ធហេព្រើរបានបន្ដពន្យល់ថាបព្វជិតភាពរបស់ព្រះគ្រីស្ទប្រសើរជាងបព្វជិតភាពរបស់ពួកលេវី - «ដូច្នេះប្រសិនបើភាពឥតខ្ចោះត្រូវបានឆ្លងកាត់បព្វជិតលេវី (សម្រាប់ប្រជាជនដែលបានទទួលច្បាប់នេះ) តើមានអ្វីទៀតដែលត្រូវការបូជាចារ្យម្នាក់ទៀតតាមលំដាប់លំដោយរបស់មិលគីស្សាដែកហើយមិនត្រូវហៅតាមបញ្ជារបស់អើរ៉ុន? ចំពោះការផ្លាស់ប្តូរបព្វជិតភាពចាំបាច់ចាំបាច់ត្រូវមានការផ្លាស់ប្តូរច្បាប់ផងដែរ។ រីឯបូជាចារ្យដែលមានចែងក្នុងអត្ថបទទាំងនេះទ្រង់កើតក្នុងកុលសម្ព័ន្ធមួយទៀតដែលគ្មាននរណាម្នាក់ធ្លាប់ធ្វើជាបូជាចារ្យឡើយ។ ដ្បិតយើងដឹងច្បាស់ថាព្រះអម្ចាស់របស់យើងបានយាងមកពីស្រុកយូដាក្នុងកុលសម្ព័ន្ធមួយដែលលោកម៉ូសេនិយាយអំពីបព្វជិតភាព។ ហើយវាកាន់តែច្បាស់ជាងនេះទៅទៀតប្រសិនបើវាដូចព្រះមិលគីស្សាដែកមានបូជាចារ្យម្នាក់ទៀតដែលបានមកមិនមែនតាមក្រឹត្យវិន័យខាងសាច់ឈាមទេតែយោងទៅតាមអំណាចនៃជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ ដ្បិតលោកថ្លែងទីបន្ទាល់ថា៖ You អ្នកជាសង្ឃជារៀងរហូតតាមលំដាប់លំដោយរបស់មិលគីស្សាដែក› ។ មួយវិញទៀតបទបញ្ជាចាស់នោះទុកជាមោឃៈដោយសារភាពទន់ខ្សោយនិងការឥតប្រយោជន៍។ ក្រឹត្យវិន័យពុំបានធ្វើអោយអ្វីមួយទៅជាឥតខ្ចោះឡើយ។ ម៉្យាងវិញទៀតមានការនាំមកនូវសេចក្តីសង្ឃឹមប្រសើរជាងនេះតាមរយៈការដែលយើងចូលទៅជិតព្រះ” ។ (ហេព្រើរ ៥: ៧-៩)

ពីអត្ថាធិប្បាយពីព្រះគម្ពីររបស់ម៉ាកខេធ័រ - ទាក់ទងនឹងពាក្យថាភាពឥតខ្ចោះ - “ នៅទូទាំងហេព្រើរពាក្យនេះសំដៅទៅលើការផ្សះផ្សាជាមួយនឹងព្រះនិងការចូលទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់ដោយគ្មានការការពារ។ ប្រព័ន្ធលេវីនិងបព្វជិតភាពរបស់វាមិនអាចជួយសង្រ្គោះនរណាម្នាក់ពីអំពើបាបរបស់គេបានទេ។ ដោយសារព្រះគ្រីស្ទជាសម្តេចសង្ឃរបស់គ្រីស្ទសាសនាហើយគាត់មកពីកុលសម្ព័ន្ធយូដាមិនមែនលេវីទេបព្វជិតភាពរបស់គាត់គឺលើសពីច្បាប់ដែលជាសិទ្ធិអំណាចសម្រាប់បព្វជិតលេវី។ នេះជាភស្ដុតាងដែលបញ្ជាក់ថាក្រិត្យវិន័យលោកម៉ូសេត្រូវបានគេលុបចោល។ ប្រព័ន្ធលេវីត្រូវបានជំនួសដោយបូជាចារ្យថ្មីដែលផ្តល់ជូនការបូជាថ្មីក្រោមកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មី។ គាត់បានលុបចោលច្បាប់ដោយបំពេញវានិងផ្តល់ភាពល្អឥតខ្ចោះដែលច្បាប់មិនអាចធ្វើបាន។ (ម៉ាក់អាធរ័ ៨)

MacArthur ពន្យល់បន្ថែមទៀត - ច្បាប់ចែងតែលើអត្ថិភាពខាងសាច់ឈាមរបស់អ៊ីស្រាអែលប៉ុណ្ណោះ។ ការអភ័យទោសដែលអាចទទួលបានសូម្បីតែនៅថ្ងៃដង្វាយធួនជាបណ្តោះអាសន្ន។ អ្នកទាំងឡាយណាដែលបំពេញមុខងារជាបូជាចារ្យតាមច្បាប់គឺជាមនុស្សដែលបានទទួលតំណែងរបស់ពួកគេដោយតំណពូជ។ ប្រព័ន្ធលេវីត្រូវបានគ្របដណ្ដប់ដោយបញ្ហានៃរូបវន្តនិងពិធីបណ្តោះអាសន្ន។ ដោយសារទ្រង់ជាអង្គទីពីរដ៏អស់កល្បនៃក្រុមព្រះនោះបព្វជិតភាពរបស់ព្រះគ្រីស្ទមិនអាចបញ្ចប់បានឡើយ។ គាត់បានទទួលបព្វជិតភាពរបស់គាត់មិនមែនដោយសារគុណធម៌នៃច្បាប់ទេតែដោយគុណធម៌នៃអាទិទេពរបស់គាត់។ (ម៉ាក់អាធរ័ ៨)

ច្បាប់មិនបានជួយសង្គ្រោះនរណាម្នាក់ឡើយ។ រ៉ូមបង្រៀនយើង - «ឥឡូវនេះយើងដឹងថាអ្វីៗដែលក្រឹត្យវិន័យចែងទុកសំរាប់មនុស្សដែលនៅក្រោមក្រឹត្យវិន័យដើម្បីហាមមនុស្សទាំងអស់ហើយមនុស្សទាំងអស់នឹងមានទោសនៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះជាម្ចាស់។ ដូច្នេះដោយការប្រព្រឹត្ដតាមក្រឹត្យវិន័យនោះគ្មានមនុស្សណាបានសុចរិតនៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះអង្គឡើយក្រឹត្យវិន័យនឹងដឹងអំពីអំពើបាប។ (រ៉ូម ១: ១៣-១៧) ច្បាប់ដាក់បណ្តាសាមនុស្សគ្រប់រូប។ យើងរៀនពីអ្នកស្រុកកាឡាទី - «ត្បិតអស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្ដតាមក្រឹត្យវិន័យនៅក្រោមបណ្តាសា។ ដ្បិតមានចែងទុកមកថាៈ«អ្នកណាមិនប្រតិបត្ដិតាមអ្វីៗទាំងប៉ុន្មានដែលមានចែងទុកក្នុងគម្ពីរវិន័យយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនទេនោះអ្នកនោះត្រូវបណ្ដាសាហើយ! »។ ប៉ុន្តែគ្មាននរណាម្នាក់បានរាប់ជាសុចរិតដោយសារក្រឹត្យវិន័យនៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះជាម្ចាស់ទេដ្បិត«មនុស្សសុចរិតនឹងរស់ដោយសារជំនឿ»។ ប៉ុន្ដែក្រឹត្យវិន័យមិនមែនជាជំនឿទេប៉ុន្ដែ man អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្ដតាមអ្នកនោះនឹងរស់ដោយសារពួកគេ› ។ ព្រះគ្រិស្ដបានរំដោះយើងអោយរួចផុតពីបណ្ដាសាដែលមកពីក្រឹត្យវិន័យហើយបានទទួលបណ្ដាសាសំរាប់យើង (ដ្បិតក្នុងគម្ពីរមានចែងថា "មនុស្សណាដែលព្យួរលើឈើនោះត្រូវបណ្ដាសាហើយ!") ។ (កាឡាទី ៦: ១-៦)

ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានគេដាក់បណ្តាសាសម្រាប់យើងដូច្នេះយើងមិនចាំបាច់ធ្វើដូច្នោះទេ។

សេចក្តីយោង:

ម៉ាកខេធ័រធ័រចន។ ព្រះគម្ពីរម៉ាក្រូអរ។ ស្រូវសាលី: ផ្លូវឆ្លងកាត់ឆ្នាំ 2010 ។