តើជីវិតរបស់យើងកំពុងតែប្រើថ្នាំដែលមានប្រយោជន៍ឬបន្លានិងអញ្ចាញ?
អ្នកនិពន្ធហេព្រើរនៅតែបន្តលើកទឹកចិត្តនិងព្រមានប្រជាជនហេព្រើរ - «ចំពោះផែនដីដែលផឹកក្នុងភ្លៀងដែលតែងតែមកលើវាហើយបង្កើតស្មៅមានប្រយោជន៍សម្រាប់អ្នកដែលវាត្រូវបានដាំដុះទទួលបានព្រះពរពីព្រះ។ ផ្ទុយទៅវិញបើដីនោះដុះសុទ្ធតែបន្លានិងអញ្ចាញគេនឹងចាត់ទុកថាគ្មានតម្លៃជិតត្រូវបណ្ដាសាហើយគេមុខជាដុតចោលមិនខាន។ ក៏ប៉ុន្ដែបងប្អូនជាទីស្រឡាញ់យើងមានចិត្ដជឿជាក់លើការប្រសើរជាងបើទោះបីយើងនិយាយតាមរបៀបនេះក៏ដោយ។ ដ្បិតព្រះជាម្ចាស់មិនអយុត្ដិធម៌ទេដែលមិនភ្លេចការងារនិងការងារដែលអ្នកបានស្រឡាញ់ចំពោះព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គដោយសារព្រះអង្គបានបំរើប្រជាជនដ៏វិសុទ្ធហើយបំរើព្រះអង្គ។ ហើយយើងចង់អោយអ្នករាល់គ្នាបង្ហាញនូវការខ្នះខ្នែងដូចគ្នាដល់ការធានានៃក្តីសង្ឃឹមអោយបានដរាបដល់អ្នកមិនអន់ថយឡើយតែចូរយកតំរាប់តាមអ្នកដែលមានជំនឿនិងការអត់ធ្មត់ទទួលមរតកតាមសេចក្តីសន្យា។ (ហេព្រើរ ៥: ៧-៩)
នៅពេលយើង hear សារដំណឹងល្អយើងជ្រើសរើសទទួលយកឬបដិសេធវា។
ពិចារណាអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀននៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចអំពីអ្នកព្រោះ «អ្នកណា he ព្រះបន្ទូលអំពីព្រះរាជ្យតែមិនយល់ប្រៀបបាននឹងមារកំណាចមកហើយឆក់យកព្រះបន្ទូលដែលមាននៅក្នុងចិត្ដគេនោះទៅ។ អ្នកនេះហើយដែលទទួលគ្រាប់ពូជនៅតាមផ្លូវ។ រីឯអ្នកដែលទទួលគ្រាប់ពូជនៅលើដីមានថ្មគឺអស់អ្នកដែលបាន the ព្រះបន្ទូលហើយក៏ទទួលយកភ្លាមដោយអំណរ ប៉ុន្ដែគាត់មិនមានឬសនៅក្នុងខ្លួនគាត់ទេតែស៊ូទ្រាំបានមួយរយៈ។ កាលណាមានទុក្ខវេទនាឬការបៀតបៀនកើតឡើងព្រោះតែព្រះបន្ទូលគាត់ក៏ដួលភ្លាម។ អ្នកដែលទទួលគ្រាប់ពូជក្នុងដីមានបន្លាគឺអ្នកដែលបាន the ព្រះបន្ទូលហើយយកចិត្ដទុកដាក់នឹងពិភពលោកនេះនិងលោភលន់ចង់បានទ្រព្យសម្បត្ដិរួបរឹតព្រះបន្ទូលមិនអោយបង្កើតផលបានឡើយ។ រីឯអ្នកដែលទទួលគ្រាប់ពូជនៅលើដីមានជីជាតិល្អគឺអស់អ្នកដែលបាន the ព្រះបន្ទូលហើយយល់គេបង្កបង្កើតផលខ្លះបានមួយជាមួយរយខ្លះទៀតបានមួយជាហុកសិបនិងខ្លះទៀតសាមសិប»។ (ម៉ាថាយ 13: 18-23)
អ្នកនិពន្ធហេព្រើរបានព្រមានមុននេះ - «…តើយើងត្រូវរត់គេចយ៉ាងម៉េចបើយើងធ្វេសប្រហែសនឹងការសង្គ្រោះដ៏អស្ចារ្យដែលពីដំបូងបាននិយាយដោយព្រះអម្ចាស់ហើយត្រូវបានបញ្ជាក់ដល់យើងដោយអស់អ្នកដែលបានស្តាប់ទ្រង់នោះព្រះជាម្ចាស់ក៏ធ្វើបន្ទាល់ទាំងទីសំគាល់និងការអស្ចារ្យដោយមានអព្ភូតហេតុផ្សេងៗផងដែរ។ និងអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធតាមព្រះហឬទ័យរបស់ទ្រង់ផ្ទាល់?” (ហេព្រើរ ៥: ៧-៩)
ប្រសិនបើយើងមិនទទួលយកដំណឹងល្អនៃសេចក្ដីសង្រ្គោះតាមរយៈជំនឿតែម្នាក់គត់ដោយសារព្រះគុណតែមួយអង្គគត់នៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទនោះយើងនឹងត្រូវទុកចោលដើម្បីប្រឈមនឹងព្រះនៅក្នុងអំពើបាបរបស់យើង។ យើងនឹងត្រូវឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះជារៀងរហូតពីព្រោះយើងមានភាពសក្ដិសមក្នុងការចូលក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះដែលស្លៀកពាក់ដោយសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ មិនថាយើងព្យាយាមធ្វើល្អនិងសីលធម៌យ៉ាងណាក៏ដោយសេចក្តីសុចរិតរបស់យើងមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។
«ប៉ុន្តែជាទីស្រឡាញ់យើងមានទំនុកចិត្តលើអ្វីដែលប្រសើរជាងចំពោះអ្នក ... » អ្នកដែលទទួលយកអ្វីដែលព្រះបានធ្វើសម្រាប់ពួកគេតាមរយៈជំនឿបន្ទាប់មកពួកគេអាច«នៅជាប់ក្នុងព្រះគ្រីស្ទហើយបង្កើតផលនៃព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់។
ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលទៅកាន់សិស្សរបស់ទ្រង់ - «ខ្ញុំជាដើមទំពាំងបាយជូរដ៏ពិតហើយព្រះបិតាខ្ញុំជាអ្នកថែចំការ។ មែកណានៅជាប់នឹងខ្ញុំតែឥតមានផ្លែព្រះបិតាកាត់មែកនោះចោល។ រីឯមែកណាមានផ្លែព្រះអង្គលួសមែកនោះដើម្បីអោយមានផ្លែកាន់តែច្រើន។ អ្នកបានស្អាតហើយដោយសារពាក្យដែលខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់អ្នក។ ចូរស្ថិតនៅជាប់នឹងខ្ញុំដូចខ្ញុំស្ថិតនៅជាប់នឹងអ្នករាល់គ្នាដែរ។ ប្រសិនបើមែកមិនស្ថិតនៅជាប់នឹងដើមទេផ្លែក៏មិនអាចបង្កើតផលបានដែរប្រសិនបើអ្នកមិនស្ថិតនៅជាប់នឹងខ្ញុំ។ (John 15: 1-4)
វាបង្រៀននៅក្នុងកាឡាទី - «តែផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណគឺសេចក្តីស្រឡាញ់អំណរសន្តិភាពភាពអត់ធ្មត់អត់ធ្មត់សុភាពល្អស្មោះត្រង់សុភាពរាបសាចេះទប់ចិត្ត។ ប្រឆាំងនឹងច្បាប់បែបនេះគ្មានច្បាប់ទេ។ អស់អ្នកដែលរួមជាមួយព្រះគ្រិស្ដបានឆ្កាងតណ្ហានិងបំណងលោភលន់ផ្សេងៗរបស់និស្ស័យលោកីយ៍នោះចោលហើយ។ ប្រសិនបើយើងមានជីវិតដោយសារព្រះវិញ្ញាណមែនយើងក៏ត្រូវប្រតិបត្ដិតាមព្រះវិញ្ញាណដែរ។ (កាឡាទី ៦: ១-៦)
