តើអ្នកកំពុងតែស្វែងរកព្រះនៅគ្រប់ទីកន្លែងខុសទេ?
ដំណើររឿងដំណឹងល្អរបស់ចនបន្ត - “ ហើយព្រះយេស៊ូវពិតជាបានធ្វើទីសំគាល់ជាច្រើនទៀតនៅចំពោះមុខពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ដែលមិនមានចែងនៅក្នុងសៀវភៅនេះទេ។ ប៉ុន្ដែឯកសារទាំងនេះត្រូវបានសរសេរដើម្បីអោយអ្នករាល់គ្នាជឿថាព្រះយេស៊ូពិតជាព្រះគ្រិស្ដនិងពិតជាព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ហើយអោយអ្នករាល់គ្នាដែលជឿមានជីវិតដោយរួមជាមួយព្រះអង្គ។ បន្ទាប់ពីហេតុការណ៍ទាំងនេះព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញខ្លួនអោយពួកសិស្សឃើញនៅឯសមុទ្រទីបេរាសម្ដងទៀតហើយតាមរបៀបនេះព្រះអង្គបានបង្ហាញអង្គទ្រង់ដោយផ្ទាល់គឺស៊ីម៉ូនពេត្រុសថូម៉ាសហៅភ្លោះណាថាណែលពីភូមិកាណាក្នុងស្រុកកាលីឡេកូនរបស់សេបេដេនិងសិស្សពីរនាក់ទៀតរបស់ទ្រង់ ជាមួយគ្នា។ លោកស៊ីម៉ូនពេត្រុសនិយាយទៅកាន់ពួកគេថា "ខ្ញុំនឹងនេសាទត្រី" ។ ពួកគេឆ្លើយថា "យើងទៅជាមួយដែរ" ។ គេក៏ចេញទៅហើយចុះទូកភ្លាមហើយនៅយប់នោះគេមិនបានចាប់អ្វីសោះ។ ព្រលឹមឡើងព្រះយេស៊ូឈរនៅមាត់ច្រាំង។ សិស្សពុំដឹងថាជាព្រះយេស៊ូទេ។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «កូនចៅអើយ! មានអ្វីបរិភោគឬទេ? »។ គេទូលព្រះអង្គថា៖ «ទេ! ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «ចូរទម្លាក់អួនខាងស្ដាំទូកទៅមុខជាបានត្រីមិនខាន»។ ដូច្នេះពួកគេបានបោះហើយឥឡូវនេះពួកគេមិនអាចទាញវាបានដោយសារតែត្រីច្រើនពេក។ ពេលនោះសិស្សដែលព្រះយេស៊ូស្រឡាញ់និយាយទៅលោកពេត្រុសថា៖ «ព្រះអម្ចាស់ទេតើ! »។ កាលលោកស៊ីម៉ូនពេត្រុស heard ថាព្រះអម្ចាស់ដូច្នេះគាត់ក៏ស្លៀកពាក់ដ្បិតគាត់ដោះសម្លៀកបំពាក់ហើយបោះទៅក្នុងសមុទ្រ។ សិស្សឯទៀតៗនាំគ្នាចូលទូកទៅមាត់ច្រំាងទាំងទាញអួនដែលមានត្រីពេញទៅជាមួយផងព្រោះគេមិននៅឆ្ងាយពីច្រាំងប៉ុន្មានទេ។ បន្ទាប់មកបានឆាប់តាមដែលពួកគេបានមកដល់ទឹកដីដែលពួកគេបានឃើញភ្លើងឆេះធ្យូងទីនោះហើយដាក់ត្រីនៅលើវានិងនំបុ័ង។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «សុំយកត្រីដែលអ្នករាល់គ្នាទើបនឹងចាប់បានមកណេះ! »។ លោកស៊ីម៉ូនពេត្រុសចុះទៅក្នុងទូកទាញអួនដែលមានត្រីពេញមកដាក់លើគោកគឺមានត្រីធំ ៗ ចំនួនមួយរយហាសិបបី។ ហើយទោះបីវាមានច្រើនក៏ដោយសំណាញ់មិនត្រូវបានខូចឡើយ។ (យ៉ូហាន ២០: ៣០-២១: ១១)
ដំណើររឿងដំណឹងល្អរបស់ចនប្រាប់យើងថាពេត្រុសបានប្រាប់ពួកសិស្សផ្សេងទៀតថាគាត់នឹងនេសាទ។ បន្ទាប់មកពួកគេក៏យល់ព្រមទៅជាមួយគាត់។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយពួកគេមិនមានជោគជ័យក្នុងការស្វែងរកត្រីទេរហូតដល់ព្រះយេស៊ូវយាងមក។ ក្នុងនាមជាមនុស្សពេញលេញនិងជាព្រះយ៉ាងពេញលេញព្រះយេស៊ូអាចណែនាំពួកគេយ៉ាងងាយស្រួលពីកន្លែងដែលត្រូវដាក់សំណាញ់ដើម្បីរកត្រី។ គាត់បានបង្វែរការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ពួកគេហើយការព្យាយាមរបស់ពួកគេបានទទួលជោគជ័យ។ ដូច្នេះជាញឹកញាប់យើងមិនស្វែងរកព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនិងការណែនាំរបស់ទ្រង់ទេមុនពេលដែលយើងឈានទៅរកការខិតខំរបស់យើង។ សារជាច្រើននៅក្នុងពិភពលោករបស់យើងប្រាប់យើងឱ្យពឹងផ្អែកលើខ្លួនយើងទាំងស្រុង។ ការលើកតម្កើងខ្លួនឯងនិងការជំរុញឆន្ទៈខ្លួនឯងគឺជាប្រធានបទទូទៅមួយ។
ការបង្រៀនអំពីយុគសម័យថ្មីមាននៅគ្រប់ទីកន្លែងសព្វថ្ងៃនេះ។ ពួកគេព្យាយាមផ្តោតអារម្មណ៍យើងឡើងវិញឆ្ពោះទៅរកខ្លួនឯងដ៏ទេវភាព។ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយព្រះប៉ុន្តែយើងមិនបានកើតមកជាមួយព្រះទេនៅក្នុងយើង។ យើងកើតមកដោយធម្មជាតិដែលធ្លាក់ចុះហើយជាប់ទាក់ទងនឹងការបះបោរនិងអំពើបាប។ សព្វថ្ងៃនេះមានអ្វីៗជាច្រើននៅក្នុងពិភពលោកយើងដែលធ្វើឱ្យយើងមានអារម្មណ៍ប្រសើរជាងខ្លួនយើង។ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវបានបង្កើតមក ឲ្យ ចំនឹងរូបអង្គរបស់ព្រះជាម្ចាស់តែរូបនោះត្រូវបានបំផ្លាញដោយអ្វីដែលអ័ដាមនិងអេវ៉ាបានធ្វើក្នុងការមិនគោរពព្រះ។ ប្រសិនបើអ្នកកុហកចំពោះការភូតកុហកថាអ្នកគឺជាព្រះហើយព្រះទ្រង់គង់នៅក្នុងអ្នក។ ទីបំផុតអ្នកនឹងប្រែទៅជាទទេ។
ព្រះគម្ពីរទាំងមូលគឺជារឿងប្រោសលោះរបស់ព្រះ។ ព្រះជាវិញ្ញាណហើយវិញ្ញាណមិនអាចស្លាប់បានទេដូច្នេះព្រះយេស៊ូត្រូវតែមកទទួលយកសាច់ឈាមដើម្បីសុគតហើយសងថ្លៃលោះសម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះដ៏អស់កល្បរបស់យើង។ ដើម្បីឱ្យព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះសណ្ឋិតនៅក្នុងយើងយើងត្រូវតែជឿនូវអ្វីដែលទ្រង់បានធ្វើសម្រាប់យើងហើយងាកមករកទ្រង់ដោយការប្រែចិត្តដោយទទួលស្គាល់ថាយើងជាមនុស្សមានបាបដែលមិនអាចធ្វើបានដោយការលើកតម្កើងខ្លួនឯងការរាប់ជាបរិសុទ្ធឬការលោះខ្លួនឯង។
សាវ័កប៉ូលបានទទួលស្គាល់ពីភាពខុសឆ្គងដែលគាត់មាន (បន្ទាប់ពីគាត់បានក្លាយជាអ្នកជឿគាត់នៅតែតស៊ូនឹងនិស្ស័យរបស់គាត់ដូចយើងទាំងអស់គ្នាដែរ) ។ ប៉ូលបានសរសេរនៅរ៉ូម - សម្រាប់អ្វីដែលខ្ញុំកំពុងធ្វើខ្ញុំមិនយល់ទេ។ ចំពោះអ្វីដែលខ្ញុំនឹងធ្វើគឺថាខ្ញុំមិនអនុវត្ត។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលខ្ញុំស្អប់គឺខ្ញុំធ្វើ។ បើអញ្ចឹងខ្ញុំធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំមិនធ្វើខ្ញុំយល់ស្របនឹងច្បាប់ថាវាល្អ។ ឥឡូវនេះមិនមែនខ្ញុំទៀតទេដែលប្រព្រឹត្ដកិច្ចការនោះគឺបាបនៅក្នុងខ្លួនខ្ញុំ។ ដ្បិតខ្ញុំដឹងថាអ្វីៗដែលល្អមិនស្ថិតនៅក្នុងខ្ញុំទេពោលគឺមិនស្ថិតនៅក្នុងខ្ញុំដែលមាននិស្ស័យខ្ញុំទេ។ ខ្ញុំមានឆន្ទៈនឹងធ្វើអំពើល្អតែខ្ញុំគ្មានសមត្ថភាពនឹងប្រព្រឹត្ដអំពើល្អបានឡើយ។ ចំពោះអ្វីដែលខ្ញុំចង់ធ្វើខ្ញុំមិនធ្វើទេ។ តែអំពើអាក្រក់ដែលខ្ញុំនឹងមិនធ្វើគឺខ្ញុំធ្វើ។ ប្រសិនបើខ្ញុំធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំមិនចង់ធ្វើវាមិនមែនជាខ្ញុំទៀតទេដែលប្រព្រឹត្ដអំពើនោះគឺបាបដែលស្ថិតនៅក្នុងខ្ញុំ។ ដូច្នេះខ្ញុំយល់ឃើញថាមានក្រឹត្យវិន័យមួយដែលធ្វើអោយខ្ញុំប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់។ ដ្បិតខ្ញុំចូលចិត្ដក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដូចមនុស្សខាងក្នុងដែរ។ ប៉ុន្ដែខ្ញុំឃើញមានក្រឹត្យវិន័យមួយទៀតនៅក្នុងសរីរាង្គរបស់ខ្ញុំដែលទាស់នឹងក្រឹត្យវិន័យដែលនាំអោយខ្ញុំជាប់ជាឈ្លើយខាងផ្លូវបាបដែលស្ថិតនៅក្នុងសរីរាង្គរបស់ខ្ញុំ។ បុរសកំសត់ថាខ្ញុំ! តើនរណានឹងដោះលែងខ្ញុំអោយរួចពីរូបកាយដែលរមែងតែងតែស្លាប់នេះបាន? ខ្ញុំសូមអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់តាមរយៈព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដជាព្រះអម្ចាស់នៃយើង។ ដូច្នេះដោយខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ខ្ញុំធ្វើតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់តែដោយសារខ្ញុំជាមនុស្សដែលមាននិស្ស័យលោកីយ៍ខ្ញុំបែរជាធ្វើតាមបញ្ជារបស់បាប។ (រ៉ូម៉ាំង 7: 15-25)
ប្រសិនបើអ្នកជឿថាយុគសម័យថ្មីនិយាយអំពីទេវភាពខាងក្នុងរបស់អ្នកឬថាចក្រវាឡកំពុងដឹកនាំអ្នកឬថាព្រះគឺទាំងអស់ហើយទាំងអស់គឺជាព្រះ ... ខ្ញុំនឹងស្នើសុំឱ្យអ្នកពិចារណាឡើងវិញ។ ពិចារណាឡើងវិញនូវការពិតដែលថាយើងទាំងអស់គ្នាមាននិស្ស័យធ្វើបាបហើយទីបំផុតយើងអស់សង្ឃឹមក្នុងការផ្លាស់ប្តូរធម្មជាតិនេះ មានតែព្រះជាម្ចាស់ទេដែលអាចផ្លាស់ប្តូរយើងបានបន្ទាប់ពីទ្រង់គង់នៅជាមួយយើងដោយព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ហើយនាំយើងឆ្លងកាត់ដំណើរការនៃការរាប់ជាបរិសុទ្ធ។
សារដ៏អស្ចារ្យនៃការប្រោសលោះនិងសេរីភាពធ្វើតាមការសំរេចរបស់ប៉ូលអំពីភាពខុសឆ្គងរបស់គាត់ - «ឥឡូវនេះគ្មានការថ្កោលទោសចំពោះអស់អ្នកដែលនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវដែលមិនដើរតាមសាច់ឈាមទេតែតាមព្រះវិញ្ញាណវិញ។ ដ្បិតវិន័យរបស់ព្រះវិញ្ញាណដែលផ្ដល់ជីវិតក្នុងអង្គព្រះគ្រិស្ដយេស៊ូបានរំដោះខ្ញុំអោយរួចផុតពីបាបនិងពីសេចក្ដីស្លាប់។ ដោយសារក្រឹត្យវិន័យមិនអាចធ្វើបានដើម្បីអោយទន់ខ្សោយតាមរយៈសាច់ឈាមនោះព្រះជាម្ចាស់បានចាត់ព្រះរាជបុត្រាផ្ទាល់របស់ព្រះអង្គអោយទៅជាមនុស្សដែលមានភាពខុសឆ្គងដោយសារបាប។ ត្រូវបំពេញអោយយើងដែលមិនដើរតាមនិស្ស័យលោកីយ៍តែរស់នៅតាមព្រះវិញ្ញាណ»។ (រ៉ូម៉ាំង 8: 1-4)
សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីជំនឿរបស់យុគសម័យថ្មីសូមយោងលើគេហទំព័រទាំងនេះ៖
https://carm.org/what-is-the-new-age
