សាសនានាំឱ្យមានការស្លាប់; ព្រះយេស៊ូវនាំទៅរកជីវិត

Rសិទ្ធិទទួល: ច្រកទ្វារធំទូលាយដល់ស្លាប់; ព្រះយេស៊ូវ: ទ្វារតូចចង្អៀតទៅកាន់ជីវិត

ក្នុងនាមជាលោកម្ចាស់ដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ពាក្យសម្រាលទុក្ខទាំងនេះដល់ពួកសិស្សរបស់លោក - កុំធ្វើឱ្យចិត្តអ្នកថប់ដង្ហើមឡើយ។ អ្នកជឿលើព្រះជាម្ចាស់ហើយជឿលើខ្ញុំផង។ ក្នុងដំណាក់របស់ព្រះបិតាខ្ញុំមានលំនៅជាច្រើន។ បើមិនដូច្នោះទេខ្ញុំនឹងប្រាប់អ្នក។ ខ្ញុំទៅរៀបចំកន្លែងមួយសម្រាប់អ្នក។ ពេលខ្ញុំទៅរៀបចំកន្លែងទុកអោយអ្នករាល់គ្នារួចហើយខ្ញុំនឹងត្រឡប់មកវិញយកអ្នករាល់គ្នាទៅជាមួយខ្ញុំដើម្បីអោយអ្នករាល់គ្នាបាននៅកន្លែងដែលខ្ញុំនៅ។ ឯកន្លែងដែលខ្ញុំនៅនោះអ្នកក៏នឹងនៅទីនោះដែរ។ ឯកន្លែងដែលខ្ញុំទៅនោះអ្នករាល់គ្នាក៏ស្គាល់ផ្លូវទៅដែរ»។ (John 14: 1-4) ពេលនោះថូម៉ាសជាសិស្សបានទូលព្រះយេស៊ូថា៖ ព្រះយេស៊ូតបថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ! យើងខ្ញុំមិនដឹងថាព្រះអង្គយាងទៅទីណាទេហើយធ្វើដូចម្ដេចអោយយើងដឹងថាដល់ផ្លូវនោះបាន? »។ គ្មាននរណាម្នាក់អាចទៅកាន់ព្រះបិតាបានឡើយលើកលែងតែទៅតាមរយៈខ្ញុំ។ (ចន 14: 6) ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលនៅក្នុងធម្មទានរបស់ទ្រង់នៅលើភ្នំ - «ចូលតាមទ្វារចង្អៀត។ រីឯទ្វារដែលធំទូលាយក៏នាំទៅរកមាគ៌ានៃការបំផ្លាញដែរហើយមានមនុស្សជាច្រើនចូលតាមទ្វារនោះ។ ពីព្រោះទ្វារតូចចង្អៀតហើយពិបាកគឺផ្លូវដែលនាំទៅរកជីវិតហើយមានមនុស្សតិចណាស់ដែលរកវាឃើញ› ។ (ម៉ាថាយ 7: 13-14)

តើយើងអាចស្វែងរកជីវិតអស់កល្បជានិច្ចយ៉ាងដូចម្តេច? វាត្រូវបានសរសេរអំពីព្រះយេស៊ូវ - “ នៅក្នុងទ្រង់គឺជាជីវិតហើយជីវិតគឺជាពន្លឺរបស់មនុស្ស” (ចន 1: 4) ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលអំពីអង្គទ្រង់ផ្ទាល់ - «ហើយដូចម៉ូសេបានលើកពស់ឡើងនៅទីរហោស្ថាននោះបុត្រមនុស្សនឹងត្រូវគេលើកឡើងយ៉ាងនោះដែរអ្នកណាដែលជឿដល់ទ្រង់នោះមិនត្រូវវិនាសឡើយគឺ ឲ្យ មានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចវិញ»។ (John 3: 14-15) ព្រះយេស៊ូវក៏មានបន្ទូលដែរថា - “ ប្រាកដមែនខ្ញុំប្រាប់អ្នកថាអ្នកដែលស្តាប់ពាក្យខ្ញុំហើយជឿលើព្រះអង្គដែលបានចាត់ខ្ញុំអោយមកមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចគេមិនត្រូវទទួលទោសឡើយគឺបានឆ្លងផុតពីសេចក្ដីស្លាប់ទៅរកជីវិត” ។ (ចន 5: 24) និង “ ដូចជាព្រះវរបិតាមានព្រះជន្មរស់នៅក្នុងអង្គទ្រង់ដូច្នេះទ្រង់បានប្រទានព្រះរាជបុត្រា ឲ្យ មានជីវិតនៅក្នុងអង្គទ្រង់វិញ” (ចន 5: 26) ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលទៅកាន់អ្នកដឹកនាំសាសនា - អ្នករិះរកបទគម្ពីរដ្បិតអ្នកគិតថាអ្នកមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ ហើយអ្នកទាំងនេះជាបន្ទាល់អំពីខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែអ្នកមិនចង់មករកខ្ញុំដើម្បីឱ្យអ្នកមានជីវិតទេ។ (John 5: 39-40)

ព្រះយេស៊ូវក៏មានបន្ទូលដែរថា - «ដ្បិតអាហាររបស់ព្រះជាម្ចាស់គឺព្រះអង្គដែលចុះពីស្ថានបរមសុខមកហើយផ្ដល់ជីវិតអោយមនុស្សលោក»។ (ចន 6: 33) ព្រះយេស៊ូវបានកំណត់អត្តសញ្ញាណអង្គទ្រង់ថាជា“ ទ្វារ” - “ ខ្ញុំជាទ្វារ។ បើអ្នកណាចូលតាមខ្ញុំអ្នកនោះនឹងទទួលបានសេចក្ដីសង្រ្គោះហើយនឹងចូលមកខាងក្រៅនឹងរកឃើញវាលស្មៅ។ ចោរមិនមែនមកលួចប្លន់គិតតែពីសម្លាប់និងបំផ្លាញឡើយ។ រីឯខ្ញុំវិញខ្ញុំមកដើម្បីអោយមនុស្សលោកមានជីវិតហើយអោយគេមានជីវិតពេញបរិបូណ៌»។ (John 10: 9-10) ព្រះយេស៊ូវដូចជាអ្នកគង្វាលល្អបាននិយាយថា - “ ចៀមរបស់ខ្ញុំលឺសំលេងខ្ញុំហើយខ្ញុំស្គាល់ពួកគេហើយពួកគេមកតាមខ្ញុំ។ ខ្ញុំអោយគេមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចគេមិនវិនាសអន្ដរាយឡើយ។ គ្មាននរណាអាចឆក់យកគេពីដៃខ្ញុំបានឡើយ»។ (John 10: 27-28) ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលប្រាប់ម៉ាថាមុនពេលដែលទ្រង់បានប្រោសបងប្រុសរបស់នាងពីសេចក្តីស្លាប់ - “ ខ្ញុំជាសេចក្តីរស់ឡើងវិញហើយជាជីវិត។ អ្នកណាជឿលើខ្ញុំទោះបីស្លាប់ទៅហើយក៏ដោយក៏នឹងបានរស់ជាមិនខាន។ អ្នកណារស់ហើយជឿលើខ្ញុំអ្នកនោះមិនស្លាប់សោះឡើយ។ តើអ្នកជឿទេ? (John 11: 25-26)

ពិចារណាអំពី doors ទ្វារ› ឯទៀតដើម្បីទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះៈស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាត្រូវការទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកហើយទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់តាមរយៈកិច្ចការ 'ពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយ› ។ មរមនត្រូវបានរក្សាទុក (លើកតម្កើងភាពជាព្រះ) តាមរយៈការងារនិងពិធីបរិសុទ្ធចាំបាច់រួមមានបុណ្យជ្រមុជទឹកភាពស្មោះត្រង់ចំពោះអ្នកដឹកនាំព្រះវិហារដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ការតែងតាំងនិងពិធីសាសនានៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ។ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រត្រូវតែធ្វើការជាមួយសវនករលើ 'អេកហ្គែល' (ផ្នែកបទពិសោធន៍អវិជ្ជមាន) ដើម្បីឈានដល់ស្ថានភាព“ ច្បាស់” ដែលគាត់នឹងមានសិទ្ធិគ្រប់គ្រងលើបញ្ហាថាមពលថាមពលនិងពេលវេលា។ អ្នកជឿអាយុថ្មីត្រូវតែលះបង់កម្មផលអាក្រក់ជាមួយកម្មល្អប្រើការធ្វើសមាធិការដឹងខ្លួននិងការណែនាំអំពីវិញ្ញាណ។ អ្នកកាន់តាមមូហាំម៉ីត្រូវតែរក្សាទុកនូវអំពើល្អច្រើនជាងអំពើអាក្រក់ដោយសង្ឃឹមថាអល់ឡោះនឹងមានមេត្តាករុណាដល់ពួកគេនៅចុងបញ្ចប់។ ហិណ្ឌូត្រូវតែស្វែងរកការដោះលែងពីវដ្តនៃការចាប់បដិសន្ធិឡើងវិញដោយគ្មានទីបញ្ចប់ដោយប្រើយូហ្គានិងសមាធិ។ និងព្រះពុទ្ធសាសនាត្រូវតែឈានដល់និព្វានដើម្បីលុបបំបាត់នូវសេចក្តីប្រាថ្នានិងសេចក្តីលោភលន់ដោយធ្វើតាមប្រព័ន្ធផ្លូវប្រាំបីដើម្បីទទួលបាននូវភាពគ្មានទីបំផុត (ខាយ ៨-២៣).

ភាពខុសគ្នានៃគ្រីស្ទសាសនាតែមួយគត់គឺស្ថិតនៅក្នុងភាពពេញលេញរបស់វា។ ពាក្យចុងក្រោយរបស់លោកយេស៊ូនៅពេលដែលលោកព្យួរនៅលើឈើឆ្កាងគឺ - "'វា​ត្រូវ​បាន​បញ្ចប់។'" (ចន 19: 30) ។ តើគាត់ចង់មានន័យអ្វី? កិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ព្រះបានចប់ហើយ។ ការបង់ប្រាក់ដែលតម្រូវឱ្យបំពេញសេចក្តីក្រោធរបស់ព្រះត្រូវបានធ្វើឡើងបំណុលត្រូវបានបង់ទាំងស្រុង។ ហើយអ្នកណាបង់លុយ? ព្រះបានធ្វើ។ គ្មានអ្វីទុកឱ្យបុរសធ្វើទេលើកលែងតែជឿអ្វីដែលបានធ្វើ។ នោះគឺជាអ្វីដែលមិនគួរឱ្យជឿអំពីគ្រីស្ទសាសនា - វាបង្ហាញពីសេចក្ដីសុចរិតពិតរបស់ព្រះ។ បុរសនិងស្ត្រីដំបូងបង្អស់ដែលទ្រង់បានបង្កើតមិនស្តាប់បង្គាប់ទ្រង់ (អ័ដាមនិងអេវ៉ា) ។ ការមិនស្តាប់បង្គាប់របស់អ័ដាមនិងអេវ៉ាបានបង្កើត ឲ្យ មានបញ្ហា។ វាគឺជាការពិបាកមួយដែលមានតែព្រះទេដែលអាចដោះស្រាយបាន។ ព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះដ៏សុចរិតនិងបរិសុទ្ធដែលញែកចេញទាំងស្រុងពីអំពើអាក្រក់។ ដើម្បីឱ្យបុរសត្រូវបាននាំយកមកប្រកបជាមួយទ្រង់វិញនោះការលះបង់ដ៏អស់កល្បត្រូវធ្វើឡើង។ ព្រះជាម្ចាស់បានក្លាយជាយញ្ញបូជានោះនៅក្នុងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ យើងទាំងអស់គ្នាស្ថិតនៅក្រោមការឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះជារៀងរហូតដរាបណាយើងព្រមទទួលនូវការទូទាត់ប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីនាំយើងចូលក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះ។

នោះគឺជាអព្ភូតហេតុរបស់ព្រះយេស៊ូ។ គាត់គឺជាការបើកសម្តែងពិតនិងពេញលេញរបស់ព្រះ។ ព្រះជាម្ចាស់ស្រឡាញ់ពិភពលោកដែលទ្រង់បានបង្កើតមកយ៉ាងខ្លាំងដែលទ្រង់បានយាងមកលាក់ខ្លួនជាសាច់ដើម្បីសង្គ្រោះអ្នកនិងខ្ញុំ។ គាត់បានធ្វើវាទាំងអស់។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលចោរនៅលើឈើឆ្កាងដែលបានស្លាប់នៅក្បែរព្រះយេស៊ូវអាចនៅជាមួយព្រះយេស៊ូវក្នុងឋានសួគ៌ពីព្រោះមានតែជំនឿលើព្រះយេស៊ូវប៉ុណ្ណោះដែលមិនចាំបាច់មានអ្វីផ្សេងទៀតនិងគ្មានអ្វីទៀតទេ។

គ្រីស្ទសាសនាមិនមែនជាសាសនាទេ។ សាសនាតម្រូវឱ្យមនុស្សនិងការខិតខំរបស់គាត់។ ព្រះយេស៊ូវបានយាងមកដើម្បីធ្វើឱ្យជីវិត។ គាត់បានមកដើម្បីផ្តល់សេរីភាពពីសាសនា។ សាសនាគឺឥតប្រយោជន៍។ ប្រសិនបើអ្នកកំពុងព្យាយាមតាមមធ្យោបាយណាមួយដើម្បីរកផ្លូវទៅរកភាពអស់កល្បអ្នកនឹងខកចិត្ត។ ព្រះយេស៊ូវបានយាងមកដើម្បីផ្តល់ជីវិតដល់យើង។ មិនមានសារអ្វីធំជាងនេះទេ។ វាសាមញ្ញប៉ុន្តែមានអត្ថន័យជ្រាលជ្រៅ។ គាត់ហៅយើងទាំងអស់គ្នាឱ្យមករកទ្រង់ជឿទុកចិត្តលើទ្រង់និងអ្វីដែលគាត់បានធ្វើ។ ទ្រង់ចង់ ឲ្យ យើងស្គាល់ទ្រង់និងសន្តិភាពនិងអំណរដែលមានតែព្រះអង្គទេដែលអាចផ្តល់ឱ្យយើង។ គាត់គឺជាព្រះដែលប្រកបដោយសេចក្តីស្រឡាញ់និងមេត្តាករុណា។

ប្រសិនបើអ្នកកំពុងរស់នៅក្នុងជីវិតសាសនាខ្ញុំនឹងសួរអ្នក ... តើអ្នកធុញទ្រាន់ទេ? តើអ្នកធុញទ្រាន់នឹងការងារនិងព្យាយាមណាស់ប៉ុន្តែមិនដឹងថាអ្នកបានធ្វើឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ទេ? តើអ្នកធុញទ្រាន់នឹងការធ្វើពិធីម្តងហើយម្តងទៀតទេ? សូមមករកព្រះយេស៊ូវ។ ដាក់ការទុកចិត្តរបស់អ្នកលើទ្រង់។ ប្រគល់ឆន្ទៈរបស់អ្នកទៅទ្រង់។ អនុញ្ញាតឱ្យគាត់ធ្វើជាម្ចាស់លើជីវិតរបស់អ្នក។ គាត់ដឹងអ្វីៗទាំងអស់។ គាត់មើលឃើញអ្វីៗទាំងអស់។ គាត់ជាអធិបតីលើអ្វីៗទាំងអស់។ ទ្រង់នឹងមិនដែលចាកចេញពីអ្នកឬបោះបង់ចោលអ្នកឡើយហើយទ្រង់ក៏មិនដែលរំពឹងថាអ្នកនឹងធ្វើអ្វីមួយដែលទ្រង់នឹងមិនប្រទានកម្លាំងនិងអំណាចដល់អ្នកដើម្បីធ្វើឡើយ។

ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា៖ «ចូលតាមទ្វារចង្អៀត។ រីឯទ្វារដែលធំទូលាយក៏នាំទៅរកមាគ៌ានៃការបំផ្លាញដែរហើយមានមនុស្សជាច្រើនចូលតាមទ្វារនោះ។ ព្រោះទ្វារតូចចង្អៀតហើយពិបាកគឺជាផ្លូវដែលនាំទៅដល់ជីវិតហើយមានមនុស្សតិចណាស់ដែលរកវាឃើញ។ ប្រយ័ត្ននឹងពួកហោរាក្លែងក្លាយដែលមករកអ្នករាល់គ្នាដោយសម្លៀកបំពាក់ចៀមតែខាងក្នុងគេជាឆ្កែចចក។ អ្នកនឹងស្គាល់គេដោយផលរបស់គេ› ។(ម៉ាថាយ ៧: ១៣-១៦ ក) ប្រសិនបើអ្នកជាមនុស្សដូចខាងក្រោមដែលបានអះអាងថាជាហោរារបស់ព្រះនោះជាការល្អដែលអ្នកមើលផ្លែឈើរបស់គាត់ដោយប្រុងប្រយ័ត្ន។ តើប្រវត្តិសាស្ត្រពិតនៃជីវិតរបស់ពួកគេគឺជាអ្វី? តើអង្គការដែលអ្នកជាផ្នែកមួយក្នុងការប្រាប់អ្នកពីការពិតទេ? តើអ្វីជាភស្ដុតាងដែលបញ្ជាក់ថាពួកគេជានរណាហើយពួកគេបានធ្វើអ្វីខ្លះ? ការពិតអំពីអ្នកដឹកនាំសាសនានិងព្យាការីជាច្រើនអាចរកបាន។ តើអ្នកមានភាពក្លាហានក្នុងការពិចារណាទេ? ជីវិតអស់កល្បរបស់អ្នកអាចពឹងផ្អែកលើវា។

ឯកសារយោង:

ខាស្ទ័រប៉ូលប៉ូល។ គ្រីស្ទសាសនាសាសនានិងសាសនា។ តូរីនៈរ៉ូសបោះពុម្ពផ្សាយឆ្នាំ ២០០៨ ។