როდესაც ჩვენ ვაგრძელებთ სიარულს იმედით სავსე რწმენის დარბაზში… აბრაამი ჩვენი შემდეგი წევრია – „რწმენით დაემორჩილა აბრაამი, როცა მოუწოდეს წასულიყო იმ ადგილას, რომელსაც მიიღებდა სამკვიდროდ. და გარეთ გავიდა, არ იცოდა სად მიდიოდა. რწმენით ცხოვრობდა აღთქმის ქვეყანაში, როგორც უცხო ქვეყანაში, ცხოვრობდა კარვებში ისააკთან და იაკობთან ერთად, მასთან ერთად იმავე აღთქმის მემკვიდრეებთან; რადგან ის ელოდა ქალაქს, რომელსაც აქვს საფუძველი, რომლის აღმშენებელი და შემქმნელი ღმერთია“. (ებრაელები: 11:8-10)
აბრაამი ცხოვრობდა ქალდეის ურში. ეს იყო ქალაქი, რომელიც ეძღვნებოდა ნანარს, მთვარის ღმერთს. ჩვენ ვსწავლობთ დაბადება 12: 1-3 - „ახლა უთხრა უფალმა აბრამს: წადი შენი ქვეყნიდან, შენი ოჯახიდან და მამაშენის სახლიდან იმ ქვეყანაში, რომელსაც მე გაჩვენებ. დიდ ერად გაქცევთ; გაკურთხებ და გადიდებ შენს სახელს; და შენ იქნები კურთხევა. მე ვაკურთხებ შენს დამწყევლებს და ვწყევლი მას, ვინც გწყევლებს; და შენში იქნება კურთხეული დედამიწის ყველა ოჯახი“.
ადამისა და ევას დროიდან კაცებმა და ქალებმა იცოდნენ ჭეშმარიტი ღმერთი. თუმცა, ისინი არ ადიდებდნენ მას და არ იყვნენ მადლიერნი მისი კურთხევებისთვის. კერპთაყვანისმცემლობამ, ანუ ცრუ ღმერთების თაყვანისცემამ გამოიწვია სრული გაფუჭება. პავლესგან ვსწავლობთ რომაელებში - „ვინაიდან ღვთის რისხვა ცხადდება ზეციდან ყოველგვარი უღმერთობისა და უსამართლობის წინააღმდეგ ადამიანთა, რომლებიც თრგუნავენ ჭეშმარიტებას უსამართლობით, რადგან ღმერთის შესახებ ცხადია მათში, რადგან ღმერთმა აჩვენა მათ. რადგან სამყაროს შექმნიდან ნათლად ჩანს მისი უხილავი თვისებები, რაც შექმნილთაგან არის გასაგები, მისი მარადიული ძალა და ღმრთეება, ასე რომ, ისინი უსამართლოა, რადგან ღმერთს იცნობდნენ, მაგრამ არ ადიდებდნენ მას, როგორც ღმერთს. ახლა მადლობელი იყვნენ, მაგრამ უშედეგო გახდნენ თავიანთ ფიქრებში და მათი სულელი გულები დაბნელდა. ბრძენი გამოცხადდნენ, სულელები გახდნენ და შეცვალეს უხრწნელი ღმერთის დიდება ხრწნადი ადამიანის ხატად, ფრინველებით, ოთხფეხა ცხოველებით და მცოცავებით. (რომაელთა 1: 18-23)
ღმერთმა დაუძახა აბრაამს, პირველ ებრაელს და დაიწყო რაღაც ახალი. ღმერთმა მოუწოდა აბრაამს, რომ განეშორებინა ის ხრწნილება, რომლის გარშემოც ცხოვრობდა - „ამიტომ წავიდა აბრამი, როგორც უფალმა უთხრა და ლოტიც წავიდა მასთან. და იყო აბრამი სამოცდათხუთმეტი წლისა, როცა წავიდა ხარანიდან“. (დაბადება 12:4)
ჭეშმარიტი რწმენა ემყარება არა გრძნობას, არამედ ღვთის სიტყვას. ჩვენ ვსწავლობთ რომაელები 10: 17 - ”ასე რომ, მაშინ რწმენა მოდის მოსმენით და ღვთის სიტყვით მოსმენით.”
ებრაელები ეწერა იმ ებრაელებს, რომლებიც მერყეობდნენ იესოს რწმენაში. ბევრ მათგანს სურდა დაბრუნებულიყო ძველი აღთქმის ლეგალიზმი, ვიდრე ერწმუნათ, რომ იესომ შეასრულა ძველი აღთქმა და დაამყარა ახალი შეთანხმება მისი სიკვდილისა და აღდგომის გზით.
რას ენდობით დღეს? გადახვედით თუ არა რელიგიიდან (ადამიანის მიერ შექმნილი წესები, ფილოსოფიები და თვითამაღლება) მხოლოდ იესო ქრისტეს რწმენაზე? მარადიული ხსნა მოდის მხოლოდ ქრისტეს რწმენით მხოლოდ მისი მადლით. შედიხართ ღმერთთან ურთიერთობაში ქრისტეს დასრულებული საქმის რწმენით? სწორედ ამისკენ მოგვიწოდებს ახალი აღთქმა. არ გაგიხსნით დღეს ღვთის სიტყვას...
იესოს სიკვდილამდე მან თავისი მოციქულები ამ სიტყვებით ანუგეშა: „ნუ შეგეშინდებათ გული; შენ გწამს ღმერთის, გწამს ჩემიც. მამაჩემის სახლში ბევრი სასახლეა; ასე რომ არ იყოს, გეტყოდი. მივდივარ შენთვის ადგილის მოსამზადებლად. და თუ წავალ და გაგიმზადებ ადგილს, ისევ მოვალ და მიგიღებ შენს თავს; რომ სადაც მე ვარ, იქ თქვენც იყოთ. და სად მივდივარ, შენ იცი და გზაც შენ იცი.“ უთხრა თომამ: „უფალო, ჩვენ არ ვიცით, სად მიდიხარ და როგორ ვიცოდეთ გზა?“ იესომ უთხრა მას: „მე ვარ გზა. , სიმართლე და სიცოცხლე. არავინ მივა მამასთან, გარდა ჩემით“. (იოანე 14: 1-6)
