სასიხარულო ცნობა სახარების შესახებ!
ღმერთი არსებობს. ეს აშკარაა, როდესაც ჩვენ დავაკვირდებით შექმნილ სამყაროს. სამყაროს აქვს როგორც წესრიგი, ასევე სასარგებლო მოწყობა; აქედან შეიძლება ვიგულისხმოთ, რომ სამყაროს შემოქმედი აქვს ინტელექტი, მიზანი და ნებისყოფა. როგორც ამ შექმნილი სამყაროს ნაწილი; როგორც ადამიანები, ჩვენ სინდისთან ერთად დავიბადებით და შეგვიძლია ჩვენი ნების თავისუფალი განხორციელება. ჩვენს საქციელს ყველა ჩვენს წინაშე პასუხს აგებს.
ღმერთმა თავი გამოავლინა ბიბლიაში მოცემული სიტყვების საშუალებით. ბიბლია მასში ღვთის ღვთიური უფლებამოსილებაა. იგი დაიწერა 40 ავტორმა 1,600 წლის განმავლობაში. ბიბლიიდან შეიძლება დავასკვნათ, რომ ღმერთი არის სული. ის ცოცხალი და უხილავია. მას აქვს როგორც თვითშეგნება, ასევე თვითგამორკვევა. ის ფლობს ინტელექტს, მგრძნობიარობას და ნებისყოფას. მისი არსებობა თვით მისგან არ არის დამოკიდებული. ის არის "uncaused". მისი თვით არსებობა დასაბუთებულია მის ბუნებაში; არა მისი ნება. ის უსაზღვროა დროისა და სივრცის მიმართ. მთელი სასრული სივრცე დამოკიდებულია მასზე. ის მარადიულია. (თისსენი 75-78) ღმერთი ყოვლისშემძლეა - ერთდროულად ყველგან იმყოფება. ის არის ყოვლისშემძვრელი - უსაზღვრო ცოდნაში. მან ყველაფერი კარგად იცის. ის ყოვლისშემძლეა - ყველა ძლიერი. მისი ნება მხოლოდ მისი ბუნებით შემოიფარგლება. ღმერთს არ შეუძლია გულწრფელად შეხედოს უსამართლობას. მას არ შეუძლია უარყოს საკუთარი თავი. ღმერთს არ შეუძლია მოტყუება. მას არ შეუძლია ცდუნება ან ცოდვის ცდუნება. ღმერთი უცვლელია. ის შეუცვლელია თავისი არსით, ატრიბუტით, ცნობიერებითა და ნებისყოფით. (თისსენი 80-83) ღმერთი წმიდაა. იგი განშორებულია და ამაღლებულია თავისი არსების ყველაფერზე მაღლა. ის განშორებულია ყოველგვარი მორალური ბოროტებისა და ცოდვისგან. ღმერთი მართალია და სამართლიანი. ღმერთი მოსიყვარულე, კეთილგანწყობილი, მოწყალე და გულკეთილია. ღმერთი ჭეშმარიტებაა. მისი ცოდნა, დეკლარაციები და წარმოდგენები საუკუნოდ შეესაბამება რეალობას. ის არის ყველა ჭეშმარიტების წყარო. (თისსენი 84-87)
ღმერთი წმინდაა და მასსა და ადამიანს შორის არის განცალკევება (უფსკრული ან უფსკრული). ადამიანი ცოდვის ბუნებით იბადება. ჩვენ დავიბადეთ როგორც ფიზიკური, ასევე სულიერი სიკვდილით დასჯა. ღმერთს ცოდვილი ადამიანი ვერ მიუახლოვდება. მოვიდა იესო ქრისტე და გახდა შუამავალი ღმერთსა და კაცს შორის. განვიხილოთ შემდეგი სიტყვები, რომლებიც პავლე მოციქულმა რომაელებს მისწერა - ”ამიტომ, რწმენით გამართლებული, ჩვენ მშვიდობა გვაქვს ღმერთთან ჩვენი უფლის, იესო ქრისტეს მეშვეობით, რომლის მეშვეობითაც რწმენითაც გვაქვს წვდომა ამ მადლით, რომელშიც ვდგავართ და ვხარობთ ღვთის დიდება. და არა მხოლოდ ეს, არამედ ჩვენც დიდებით ვიმსჯელებთ გასაჭირში, რადგან ვიცით, რომ გასაჭირი გამძლეობას ქმნის და perseverance, ხასიათი; და ხასიათი, იმედი. ახლა იმედი არ გაუცრუვდება, რადგან ღვთის სიყვარულმა ჩვენს გულებში დაასხა სულიწმიდა, რომელიც მოგვცა. როდესაც ჩვენ ჯერ კიდევ ძალის გარეშე ვიყავით, დროულად ქრისტე მოკვდა უღმერთოებისთვის. რადგან ძლივს მართალი ადამიანი მოკვდება; მაგრამ, ალბათ, კარგი კაცისთვის სიკვდილიც კი გაბედავდა. მაგრამ ღმერთი გამოხატავს საკუთარ სიყვარულს ჩვენს მიმართ, რადგან მაშინ, როდესაც ჩვენ კვლავ ცოდვილები ვიყავით, ქრისტე მოკვდა ჩვენთვის. უფრო მეტიც, ახლა, როდესაც მისი სისხლით იყო გამართლებული, ჩვენ მისგან განრისხებისგან ვიხსნით. ” (რომაელები 5: 1-9)
ცნობისთვის:
თისსენი, ჰენრი კლარენს. ლექციები სისტემურ თეოლოგიაში. გრანდ რაპიდები: ედერმანსი, 1979.