...მაგრამ ეს კაცი...
ებრაელთა მწერალი განაგრძობს ძველი აღთქმის ახალი აღთქმის გარჩევას - მანამდე თქვა: „მსხვერპლი და შესაწირავი, დასაწვავი შესაწირავი და ცოდვის შესაწირავი არ გინდოდა და არ გსიამოვნებდა ისინი“ (რომლებიც შეწირულია კანონის მიხედვით), შემდეგ თქვა: „აჰა, მოვედი შენი შესასრულებლად. ნება, ღმერთო. ის წაართმევს პირველს, რათა დაამყაროს მეორე. ამ ანდერძით ჩვენ განვწმინდეთ იესო ქრისტეს სხეულის ერთხელ სამუდამოდ შეწირვით. და ყოველი მღვდელი დგას ყოველდღიურად მსახურობს და არაერთხელ სწირავს ერთსა და იმავე მსხვერპლს, რომელიც ვერასოდეს ართმევს ცოდვებს. მაგრამ ეს კაცი, მას შემდეგ, რაც მან სამუდამოდ შესწირა ერთი მსხვერპლი ცოდვებისთვის, დაჯდა ღვთის მარჯვნივ და იმ დროიდან ელოდა, სანამ მისი მტრები მის ფეხქვეშ გახდებოდნენ. რადგან ერთი შესაწირით მან დაასრულა სამუდამოდ განწმენდილი“. (ებრაელთა 10:8-14).
ზემოხსენებული მუხლები იწყება ებრაელების დამწერის მიერ ციტირებით ფსალმუნი 40: 6-8 - „მსხვერპლი და შესაწირავი არ გინდოდა; ჩემი ყურები გახსენი. დასაწვავი შესაწირავი და ცოდვის შესაწირავი არ მოითხოვეთ. მაშინ მე ვთქვი: აჰა, მოვედი; წიგნის გრაგნილში ჩემზე წერია. მე მიხარია შენი ნების შესრულება, ღმერთო ჩემო, და შენი კანონი ჩემს გულშია.“ ღმერთმა წაართვა კანონის ძველი შეთანხმება მისი მუდმივი მსხვერპლშეწირვის სისტემით და შეცვალა იგი მადლის ახალი შეთანხმებით, რომელიც ძალაში შევიდა მსხვერპლშეწირვით. Იესო ქრისტე. პავლე ასწავლიდა ფილიპელებს - „იყოს თქვენში, რომელიც იყო ქრისტე იესოშიც, რომელიც ღვთის სახით იყო, ძარცვად არ მიიჩნია ღმერთთან თანასწორად, არამედ თავი დაუკარგავს, მონის სახე მიიღო და მოდის კაცთა მსგავსად. გარეგნულად, როგორც კაცი, მან დაიმდაბლა თავი და მორჩილი გახდა სიკვდილამდე, ჯვრის სიკვდილამდე.". (ფილ. 2: 5-8)
თუ ენდობით თქვენს უნარს, იცხოვროთ კანონების რელიგიური სისტემის შესაბამისად, იფიქრეთ იმაზე, თუ რა გააკეთა იესომ თქვენთვის. მან სიცოცხლე გასცა თქვენი ცოდვების გადასახდელად. მათ შორის არაფერია. თქვენ ან ენდობით იესო ქრისტეს დამსახურებას, ან საკუთარ სიმართლეს. როგორც დაცემული არსებები, ჩვენ ყველანი მოკლებული ვართ. ჩვენ ყველას გვჭირდება ღვთის დაუმსახურებელი კეთილგანწყობა, მხოლოდ მისი მადლი.
„ამ ნებით“, ქრისტეს ნებით, მორწმუნეები „განიწმინდნენ“, „გაწმინდეს“ ან განცალკევდნენ ღვთისთვის ცოდვისგან. პავლე ასწავლიდა ეფესელებს - „ამიტომ, ამას ვამბობ და ვმოწმობ უფალში, რომ აღარ იაროთ ისე, როგორც დადიან სხვა წარმართები, მათი გონების ამაოებით, გონების დაბნელებით, ღვთის ცხოვრებისგან გაუცხოებული, რადგან უმეცრება, რაც მათშია, მათი გულის სიბრმავის გამო; ვინც წარსულში მყოფი გრძნობით გადასცემდა თავს უზნეობას და ყოველგვარი უწმინდურების ამუშავებას სიხარბით. მაგრამ თქვენ ასე არ გისწავლიათ ქრისტე, თუ მართლა გსმენიათ იგი და გასწავლით, როგორც ჭეშმარიტება იესოშია: რომ გადადოთ თქვენი ყოფილი საქციელის გამო, მოხუცი, რომელიც იხრწნება მატყუარა ვნებების მიხედვით, და განახლდით თქვენი გონების სულით და შეიმოსეთ ახალი ადამიანი, რომელიც შეიქმნა ღვთის მიხედვით, ჭეშმარიტი სიმართლითა და სიწმინდით“. (ეფ. 4: 17-24)
მუდმივი ცხოველური მსხვერპლშეწირვა, რომელსაც ძველი აღთქმის მღვდლები სწირავდნენ, მხოლოდ ცოდვას „ფარავდნენ“; არ წაართვეს. მსხვერპლს, რომელიც იესომ გაიღო ჩვენთვის, აქვს ცოდვის სრულად მოხსნის ძალა. ქრისტე ახლა ზის ღვთის მარჯვნივ და შუამავლობს ჩვენთვის - „მაშასადამე, მას ასევე შეუძლია ბოლომდე გადაარჩინოს ისინი, ვინც მის მეშვეობით ღმერთთან მიდიან, რადგან ის ყოველთვის ცხოვრობს მათთვის შუამავლობისთვის. რამეთუ ასეთი მღვდელმთავარი იყო ჩვენთვის შესაფერისი, რომელიც არის წმიდა, უვნებელი, უბიწო, ცოდვილთაგან განცალკევებული და ზეცაზე მაღლა. რომელსაც არ სჭირდება ყოველდღიურად, როგორც იმ მღვდელმთავრებს, მსხვერპლის შეწირვა, ჯერ საკუთარი ცოდვებისთვის, შემდეგ კი ხალხის, ეს გააკეთა ერთხელ სამუდამოდ, როცა თავი შესწირა. ვინაიდან კანონი მღვდელმთავრებად ნიშნავს სისუსტეებს, ხოლო ფიცის სიტყვა, რომელიც კანონის შემდეგ მოვიდა, ნიშნავს სრულყოფილ ძეს მარადიულად“. (ებრაელთა 7: 25-28)