យើងមិនមែនជាព្រះតូចៗទេហើយព្រះក៏មិនមែនជាកម្លាំងដែលយើងមិនអាចដឹងបានដែរ។
ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលប្រាប់ភីលីពជាសិស្សរបស់ទ្រង់ថា “ ជឿខ្ញុំថាខ្ញុំនៅក្នុងព្រះវរបិតាហើយព្រះវរបិតានៅក្នុងខ្ញុំឬក៏ជឿលើខ្ញុំដោយព្រោះកិច្ចការដែលពួកគេធ្វើ។ ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាអ្នកណាជឿលើខ្ញុំអ្នកនោះនឹងធ្វើកិច្ចការដែលខ្ញុំធ្វើដែរ។ គាត់នឹងធ្វើកិច្ចការធំជាងនេះទៅទៀតពីព្រោះខ្ញុំទៅឯព្រះបិតា។ (John 14: 11-12) ព្រះយេស៊ូវទើបតែបានប្រាប់ភីលីពថាព្រះវរបិតាដែលរស់នៅក្នុងព្រះយេស៊ូវបានធ្វើកិច្ចការទាំងអស់។ ឥឡូវនេះព្រះយេស៊ូវកំពុងតែមានបន្ទូលប្រាប់ភីលីពថាអ្នកដែលជឿលើព្រះយេស៊ូវនឹងធ្វើកិច្ចការធំជាងគាត់ទៅទៀត។ តើវាអាចទៅរួចយ៉ាងដូចម្តេច? ដូចគ្នានឹងព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះបានធ្វើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែរព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះគង់នៅក្នុងអ្នកជឿសព្វថ្ងៃនេះ។ ប្រសិនបើអ្នកជាអ្នកជឿកើតលើព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាដៃគូរបស់អ្នកជានិច្ច។ តាមរយៈអំណាចនៃព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអ្នកជឿអាចធ្វើការរបស់ព្រះបាន។ ការបម្រើអ្នកដទៃគឺប្រើអំណោយខាងវិញ្ញាណដែលព្រះបានប្រទានដល់អ្នក។ វាបង្រៀននៅក្នុងកូរិនថូសទី ១ - មានអំណោយទានផ្សេងៗពីគ្នាតែមានព្រះវិញ្ញាណតែមួយព្រះអង្គទេដែលប្រទានអោយ។ មានមុខងារផ្សេងៗពីគ្នាតែមានព្រះអម្ចាស់តែមួយព្រះអង្គដដែល។ ហើយមានសកម្មភាពផ្សេងៗគ្នាប៉ុន្តែវាគឺជាព្រះតែមួយដែលធ្វើការទាំងអស់។ ប៉ុន្តែការបង្ហាញនៃព្រះវិញ្ញាណនេះត្រូវបានផ្ដល់ទៅមួយគ្នាសម្រាប់ការរកប្រាក់ចំណេញនៃការទាំងអស់ដ្បិតទៅមួយត្រូវបានប្រទានព្រះបន្ទូលនៃប្រាជ្ញាតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណនោះទៅមួយផ្សេងទៀតពាក្យនៃចំណេះដឹងតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណដូចគ្នា, ចំពោះសេចក្ដីជំនឿមួយទៀតដោយព្រះវិញ្ញាណដូចគ្នា, ដើម្បី អំណោយទាននៃការព្យាបាលផ្សេងទៀតតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណតែមួយដល់ការអស្ចារ្យនៃអព្ភូតហេតុទំនាយមួយទៀតការយល់ដឹងពីវិញ្ញាណការនិយាយភាសាផ្សេងការបកស្រាយភាសាដទៃ។ ប៉ុន្តែមានព្រះវិញ្ញាណតែមួយនិងព្រះវិញ្ញាណតែមួយធ្វើកិច្ចការទាំងអស់នេះចែកដល់ម្នាក់ៗតាមដែលទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យ។ (២ កូ។ ១២: ៧-១០) ចាប់តាំងពីថ្ងៃបុណ្យទី ៥០ នៅពេលដែលព្រះបានបញ្ជូនព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ទៅអោយអ្នកជឿដែលរស់នៅក្នុងផ្ទះអ្នកជឿរាប់លាននាក់បានប្រើអំណោយទានខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេ។ នេះត្រូវបានកើតឡើងនៅថ្ងៃនេះនៅទូទាំងពិភពលោក។ ព្រះជាម្ចាស់កំពុងតែធ្វើការតាមរយៈរាស្ត្ររបស់ទ្រង់។
បន្ទាប់មកព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់ភីលីព - អ្វីៗដែលអ្នករាល់គ្នាទូលសូមក្នុងនាមខ្ញុំខ្ញុំនឹងធ្វើកិច្ចការនោះជាមិនខានដើម្បីអោយព្រះបិតាសំដែងសិរីរុងរឿងក្នុងព្រះបុត្រា។ បើអ្នកសូមអ្វីក្នុងនាមខ្ញុំខ្ញុំនឹងធ្វើវា› »។ (John 14: 13-14) ក្នុងកំឡុងពេលព្រះយេស៊ូនៅលើផែនដីស្បៃមុខនៅក្នុងព្រះវិហារនៅក្រុងយេរូសាឡិមតំណាងអោយការបែកគ្នារវាងព្រះនិងមនុស្ស។ បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវត្រូវបានគេឆ្កាងវាំងនននៃព្រះវិហារបានរហែកជាពីរពីលើចុះក្រោម។ នេះបានបង្ហាញពីរបៀបដែលមរណភាពរបស់លោកយេស៊ូបានបើកផ្លូវ ឲ្យ បុរសនិងស្ត្រីចូលទៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះ។ អ្នកនិពន្ធហេព្រើរបានបង្រៀនអ្នកជឿជនជាតិយូដា - «ដូច្នេះបងប្អូនអើយដោយមានសេចក្តីក្លាហានចូលក្នុងព្រះដ៏បរិសុទ្ធដោយព្រះលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូវដោយរបៀបថ្មីនិងរបៀបរស់នៅដែលព្រះអង្គបានញែកចេញសំរាប់យើងតាមរយៈស្បៃមុខគឺសាច់របស់ទ្រង់ហើយមានសង្ឃជាន់ខ្ពស់លើព្រះដំណាក់របស់ព្រះជាម្ចាស់។ ចូរយើងចូលទៅជិតដោយដួងចិត្តដ៏ស្មោះត្រង់ក្នុងការធានាជំនឿទាំងស្រុងដោយដួងចិត្តរបស់យើងត្រូវបានបង្ហូរចេញពីមនសិការអាក្រក់ហើយរូបកាយរបស់យើងត្រូវបានលាងសំអាតដោយទឹកសុទ្ធ។ (ហេ។ ១០: ១០-១៤) ក្រោមកតិកាសញ្ញាថ្មីនៃព្រះគុណយើងអាចយកសំណើរបស់យើងដោយផ្ទាល់ទៅព្រះ។ យើងអាចអធិស្ឋានដល់ទ្រង់ដោយនូវព្រះនាមព្រះយេស៊ូ។ អ្វីដែលយើងស្នើសុំក្នុងការអធិស្ឋានគួរតែត្រូវនឹងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។ កាលណាយើងចូលមកជិតព្រះយេស៊ូកាន់តែច្រើនយើងនឹងយល់កាន់តែច្បាស់ពីព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ចំពោះជីវិតរបស់យើង។
ទាំងចលនាមរមននិងចលនាយុគសម័យថ្មីបង្រៀនថាបុរសមានអង្គដ៏ទេវភាពដែលអាចបំភ្លឺឆ្ពោះទៅរកភាពជាព្រះ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយយើងទាំងអស់គ្នាបានកើតមកដោយធម្មជាតិដែលធ្លាក់ចូលទៅក្នុងពិភពលោកដែលធ្លាក់ចុះ។ គ្មានចំណេះដឹងអាថ៌កំបាំងណាមួយនឹងដាស់តឿនទេវភាពនៅក្នុងខ្លួនយើង។ ការភូតភររបស់សាតាំងនៅក្នុងសួនច្បារអេវ៉ាគឺថានាងអាចដូចជាព្រះប្រសិនបើនាងស្តាប់ហើយស្តាប់តាមវា (សាតាំង) ។ វាសំខាន់ណាស់ដើម្បីដឹងថាយើងអស់សង្ឃឹមខាងវិញ្ញាណដើម្បីនាំខ្លួនយើងទៅរកការសង្គ្រោះ។ មានតែការជឿជាក់លើអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើនៅលើឈើឆ្កាងប៉ុណ្ណោះដែលអាចផ្តល់ឱ្យយើងនូវការលោះជារៀងរហូត។ តើអ្នកនឹងមិនបោះបង់ចោលការស្វែងរកការសង្គ្រោះខ្លួនឯងហើយបែរទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទេឬ? មានតែព្រះអង្គទេដែលជាអ្នកសម្រុះសម្រួលស្មោះត្រង់រវាងយើងនិងព្រះជាម្ចាស់។ គាត់ជាសម្ដេចសង្ឃដ៏អស់កល្បដែលបានស៊ូទ្រាំនឹងការរងទុក្ខក្នុងជីវិតនេះ។ មានតែគាត់ទេដែលអាចទុកចិត្តបានជាមួយនឹងជីវិតអស់កល្បរបស់យើង។
