ព្រះយេស៊ូវ ... ឈ្មោះនោះលើសពីឈ្មោះទាំងអស់

ព្រះយេស៊ូវ ... ឈ្មោះនោះលើសពីឈ្មោះទាំងអស់

ព្រះយេស៊ូវបានបន្ដអធិស្ឋានដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ជាបូជាចារ្យដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ទៅកាន់ព្រះវរបិតាទ្រង់ - “ ទូលបង្គំបានសំដែងព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គអោយអស់អ្នកដែលព្រះអង្គបានប្រទានអោយទូលបង្គំចេញពីលោកនេះ។ អ្នកទាំងនោះជារបស់ព្រះអង្គព្រះអង្គបានប្រទានគេមកអោយទូលបង្គំហើយពួកគេបានប្រតិបត្ដិតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គ។ ឥឡូវនេះអ្នកទាំងនោះដឹងថាអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះអង្គប្រទានមកទូលបង្គំសុទ្ធតែមកពីព្រះអង្គ។ ដ្បិតទូលបង្គំបានប្រគល់ព្រះបន្ទូលដែលព្រះអង្គប្រទានមកទូលបង្គំអោយគេ។ ហើយពួកគេបានទទួលពួកគេហើយដឹងច្បាស់ថាខ្ញុំចេញមកពីអ្នក។ ហើយពួកគេបានជឿថាទ្រង់បានចាត់ខ្ញុំ ឲ្យ មក” (John 17: 6-8) តើព្រះយេស៊ូវចង់មានន័យយ៉ាងណានៅពេលដែលទ្រង់មានបន្ទូលថាទ្រង់បាន name សំដែងព្រះនាមរបស់ព្រះដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់? មុនកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់ជនជាតិយូដាតើជនជាតិយូដាបានយល់អ្វីខ្លះអំពីព្រះនិងនាមរបស់លោក?

ពិចារណាការដកស្រង់នេះ - ការផ្លាស់ប្តូរដ៏អស្ចារ្យនៅក្នុងទេវវិទ្យាព្រះគម្ពីរគឺថាព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់ត្រូវបានគេស្គាល់ជាបណ្តើរ ៗ តាមរយៈព្រឹត្តិការណ៍ប្រវត្តិសាស្រ្តជាក់ស្តែងដែលទ្រង់បង្ហាញអង្គទ្រង់និងគោលបំណងរបស់ទ្រង់។ ពាក្យទូទៅសម្រាប់អាទិទេពអាចទទួលបានមាតិកាជាក់លាក់កាន់តែច្រើនក្លាយជាឈ្មោះត្រឹមត្រូវហើយបន្តបន្ទាប់ទៀតផ្តល់នូវវិធីរចនាដែលឆ្លុះបញ្ចាំងឱ្យឃើញកាន់តែច្បាស់ពីលក្ខណៈនៃព្រះដែលបានរីកចម្រើនជាលំដាប់។ (ផេហ្វហ្វឺរ ៦៨៧) ឈ្មោះរបស់ព្រះត្រូវបានបង្ហាញដំបូងនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ 'អេឡូហ៊ីម' in លោកុប្បត្តិ ១៧: ២១ពិពណ៌នាអំពីព្រះនៅក្នុងតួនាទីរបស់អ្នកបង្កើតអ្នកបង្កើតនិងអ្នកការពារមនុស្សនិងពិភពលោក។ 'YHWH' or ព្រះអម្ចាស់ (ព្រះយេហូវ៉ា) នៅ ឧត្តមសេនីយ៍ 2: 4មានន័យថាព្រះជាម្ចាស់ឬជាព្រះដែលមានស្រាប់ - មានន័យថា He ព្រះអង្គនោះជាអង្គ or ឬអស់កល្បជានិច្ច› គឺខ្ញុំ› (ព្រះអម្ចាស់ ក៏ជាឈ្មោះ em ការប្រោសលោះ› របស់ព្រះផងដែរ) ។ បន្ទាប់ពីមនុស្សបានធ្វើបាបវាគឺជា ព្រះយេហូវ៉ាអេឡូហ៊ីម ពួកគេបានរកឃើញអាវធំស្បែកសំរាប់ពួកគេ (បង្ហាញអោយឃើញអាវវែងនៃសេចក្ដីសុចរិតដែលព្រះយេស៊ូនឹងប្រទាននៅពេលក្រោយមក) ។ ឈ្មោះបរិវេណនៃ ព្រះយេហូវ៉ា ត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ដូចជា Jehovah ព្រះយេហូវ៉ាយេរេរី› (លោកុប្បត្តិ ១២: ១-៣) 'ព្រះអម្ចាស់ - នឹងផ្តល់ឱ្យ'; Jehovah ព្រះយេហូវ៉ា rapha› (ឧ។ ១៥: ២៦) the ព្រះអម្ចាស់ដែលប្រោសអ្នក› ។ Jehovah ព្រះយេហូវ៉ានីស៊ីស› (ឧ។ ១៧: ៨-១៥) 'The-Lord-Is-My-Banner'; Jehovah ព្រះយេហូវ៉ាដែលគួរស្អប់ខ្ពើម› (ចៅហ្វាយ។ ៦: ២៤) 'ព្រះអម្ចាស់ - គឺជាសន្តិភាព'; Jehovah ព្រះយេហូវ៉ា -Tidkenu› (យេ។ ២៣: ៦) The ព្រះអម្ចាស់នៃសេចក្ដីសុចរិតរបស់យើង›; និង Jehovah ព្រះយេហូវ៉ា - សាម៉ាម៉ា› (អេស។ ២៨: ១៤) The ព្រះអម្ចាស់គង់នៅទីនោះ› ។

In លោកុប្បត្តិ ១៧: ២១, ឈ្មោះរបស់ព្រះត្រូវបានណែនាំជា 'អាដូណៃ' or Lord ព្រះជាម្ចាស់› (អនុបណ្ឌិត) ។ ឈ្មោះ 'អែលសាដាយ' ត្រូវបានគេប្រើនៅក្នុង លោកុប្បត្តិ ១៧: ២១ក្នុងនាមជាអ្នកពង្រឹងការពេញចិត្តនិងការផ្តល់ផលផ្លែនៃប្រជាជនរបស់ទ្រង់ (Scofield ១៣១៩) ។ ឈ្មោះរបស់ព្រះនេះត្រូវបានណែនាំនៅពេលដែលព្រះបានធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយអ័ប្រាហាំដោយធ្វើឱ្យគាត់ក្លាយជាឪពុកនៅពេលគាត់មានអាយុ ៩៩ ឆ្នាំ។ ព្រះជាម្ចាស់ត្រូវបានគេហៅថា 'អែលអូឡាំម' or God ព្រះដែលស្ថិតស្ថេរ› in លោកុប្បត្តិ ១៧: ២១ដែលជាព្រះនៃការលាក់កំបាំងនិងអ្វីៗដែលនៅស្ថិតស្ថេរ។ ព្រះជាម្ចាស់ត្រូវបានគេហៅថា Jehovah យេហូវ៉ាសាបារ៉ែត› មានន័យថា "ព្រះអម្ចាស់នៃពួកពលបរិវារ" នៅក្នុង ១ សំ។ ១: ៣។ ពាក្យថា“ ម្ចាស់ផ្ទះ” សំដៅទៅលើរូបកាយនៅស្ថានសួគ៌ទេវតាពួកបរិសុទ្ធនិងមនុស្សមានបាប។ ក្នុងនាមជាព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូលព្រះជាម្ចាស់អាចប្រើ“ ពួកម្ចាស់ផ្ទះ” ដែលគាត់ត្រូវការដើម្បីបំពេញតាមព្រះហឬទ័យរបស់ព្រះអង្គនិងជួយប្រជាជនរបស់ទ្រង់។

តើព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញព្រះនាមរបស់ព្រះដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្តេច? គាត់បានបង្ហាញលក្ខណៈផ្ទាល់របស់ព្រះដល់ពួកគេ។ លោកយេស៊ូក៏បានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់និងច្បាស់ថាលោកជាព្រះនៅពេលលោកបានថ្លែងដូចតទៅនេះ៖ “ ខ្ញុំជានំប៉័ងនៃជីវិត។ អ្នកណាដែលមកឯខ្ញុំអ្នកនោះនឹងមិនដែលឃ្លានឡើយហើយអ្នកណាដែលជឿខ្ញុំក៏នឹងលែងស្រេកទៀតដែរ› ។ (ចន 6: 35); “ ខ្ញុំជាពន្លឺនៃពិភពលោក។ អ្នកដែលមកតាមខ្ញុំនឹងមិនដើរក្នុងសេចក្ដីងងឹតទេគឺមានពន្លឺនៃជីវិត› ។ (ចន 8: 12); «ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាខ្ញុំជាទ្វារចៀម។ អ្នកដែលមកមុនខ្ញុំទាំងប៉ុន្មានសុទ្ធតែជាចោរលួចចោរប្លន់តែចៀមមិនបានស្ដាប់សំឡេងអ្នកទាំងនោះឡើយ។ ខ្ញុំជាទ្វារ។ បើអ្នកណាចូលតាមខ្ញុំអ្នកនោះនឹងទទួលបានសេចក្ដីសង្រ្គោះហើយនឹងចូលមកខាងក្រៅនឹងរកវាលស្មៅ” ។ (John 10: 7-9); ខ្ញុំជាអ្នកគង្វាលល្អ។ អ្នកគង្វាលល្អផ្ដល់ជីវិតរបស់គាត់សម្រាប់ចៀម។ រីឯអ្នកស៊ីឈ្នួលវិញអ្នកដែលមិនមែនជាអ្នកគង្វាលគឺជាអ្នកដែលមិនមែនជាម្ចាស់ចៀមឃើញឆ្កែចចកកំពុងតែរត់ចេញមកហើយទុកចៀមចោល។ ហើយចចកបានចាប់ចៀមហើយខ្ចាត់ខ្ចាយពួកគេ។ អ្នកជួលរត់ចេញពីព្រោះគាត់ជាអ្នកជួលហើយមិនខ្វល់ពីចៀម។ ខ្ញុំហ្នឹងហើយជាអ្នកគង្វាលដ៏ល្អ។ ខ្ញុំស្គាល់ចៀមរបស់ខ្ញុំហើយចៀមរបស់ខ្ញុំក៏ស្គាល់ខ្ញុំដែរ»។ (John 10: 11-14); “ ខ្ញុំជាសេចក្តីរស់ឡើងវិញហើយជាជីវិត។ អ្នកណាជឿលើខ្ញុំទោះបីស្លាប់ទៅហើយក៏ដោយក៏នឹងបានរស់ជាមិនខាន។ ហើយអ្នកណាដែលរស់នៅហើយជឿដល់ខ្ញុំនឹងមិនស្លាប់ឡើយ” (យ៉ូហាន ១២: ២៧-២៨ ក); ខ្ញុំជាផ្លូវជាសេចក្ដីពិតនិងជាជីវិត។ គ្មាននរណាម្នាក់អាចទៅកាន់ព្រះបិតាបានឡើយលើកលែងតែទៅតាមរយៈខ្ញុំ។ (ចន 14: 6); «ខ្ញុំហ្នឹងហើយជាដើមទំពាំងបាយជូរដ៏ពិតប្រាកដរីឯព្រះបិតាខ្ញុំជាអ្នកថែចំការ។ មែកណានៅជាប់នឹងខ្ញុំតែឥតមានផ្លែព្រះបិតាកាត់មែកនោះចោល។ រីឯមែកណាមានផ្លែព្រះអង្គលួសមែកនោះដើម្បីអោយមានផ្លែកាន់តែច្រើនឡើងទៀត។ (ចន 15: 1); និង ខ្ញុំជាដើមទំពាំងបាយជូរអ្នករាល់គ្នាជាមែក។ អ្នកណាស្ថិតនៅជាប់នឹងខ្ញុំហើយខ្ញុំនៅជាប់នឹងអ្នកនោះអ្នកនោះបង្កើតផលបានច្រើន។ បើគ្មានខ្ញុំអ្នកមិនអាចធ្វើអ្វីបានឡើយ› ។ (ចន 15: 5)

ព្រះយេស៊ូវគឺជាអាហារបំប៉នខាងវិញ្ញាណរបស់យើងដែលជានំបុ័ងជីវិត។ គាត់គឺជាពន្លឺខាងវិញ្ញាណរបស់យើងហើយនៅក្នុងទ្រង់រស់នៅក្នុងភាពពេញលេញនៃក្រុមព្រះដូចដែលវានិយាយនៅក្នុងកូល៉ុស ១: ១៩ ។ គាត់គឺជាអ្នកគង្វាលរបស់យើងដែលបានលះបង់ជីវិតរបស់គាត់សម្រាប់យើងហើយដែលស្គាល់យើងផ្ទាល់។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាការរស់ឡើងវិញនិងជីវិតរបស់យើងដែលយើងអាចរកបានដោយគ្មាននរណាម្នាក់ឬគ្មានអ្វីផ្សេងទៀត។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាផ្លូវរបស់យើងឆ្លងកាត់ជីវិតនេះនិងនៅអស់កល្ប។ គាត់គឺជាសេចក្តីពិតរបស់យើងនៅក្នុងទ្រង់គឺជាទ្រព្យសម្បត្តិនិងប្រាជ្ញាទាំងអស់។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាវល្លិរបស់យើងដែលផ្តល់ឱ្យយើងនូវកម្លាំងទ្រទ្រង់និងព្រះគុណរបស់ទ្រង់ក្នុងការរស់នៅនិងលូតលាស់ឱ្យកាន់តែដូចទ្រង់។

យើងបាន“ ពេញលេញ” នៅក្នុងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ តើប៉ូលចង់មានន័យយ៉ាងណានៅពេលគាត់សរសេររឿងនេះទៅកូល៉ុស? កូល៉ុសបានផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់លើស្រមោលរបស់ព្រះយេស៊ូវជាជាងទៅលើព្រះយេស៊ូវ។ ពួកគេបានចាប់ផ្តើមសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើការកាត់ស្បែកអ្វីដែលពួកគេកំពុងស៊ីផឹកនិងនៅក្នុងពិធីបុណ្យផ្សេងៗ។ ពួកគេបានអនុញ្ញាតឱ្យស្រមោលដែលត្រូវបានផ្តល់ដើម្បីបង្ហាញមនុស្សអំពីតម្រូវការរបស់ពួកគេសម្រាប់ព្រះមេស្ស៊ីដែលនឹងមកដើម្បីក្លាយជាសំខាន់ជាងការពិតនៃអ្វីដែលបានកើតឡើងបន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានយាងមក។ ប៉ូលបាននិយាយថាវត្ថុនោះជារបស់គ្រិស្ដហើយយើងត្រូវកាន់ខ្ជាប់នឹងទ្រង់។ ព្រះគ្រីស្ទ«នៅក្នុង»យើងគឺជាសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់យើង។ សូមឱ្យយើងនៅជាប់នឹងទ្រង់ឱបក្រសោបទ្រង់យ៉ាងពេញលេញនិងមិនក្លាយជាភាពកក់ក្តៅដោយស្រមោល!

ធនធាន:

Pfeiffer, Charles Charles, Howard F. Vos និង John Rea ។ វចនានុក្រមព្រះគម្ពីរវីគីក្លីហ្វ។ Peabody: អ្នកបោះពុម្ពផ្សាយ Hendrickson, ឆ្នាំ ១៩៩៨ ។

Scofield, CI, DD, ed ។ ព្រះគម្ពីរស្កោហ្វៀលសិក្សា។ ញូវយ៉ក៖ សារព័ត៌មានសាកលវិទ្យាល័យអូកហ្វដឆ្នាំ ២០០២ ។