អ្នកសរសេរភាសាហេព្រើរបានបន្តពាក្យលើកទឹកចិត្តទាំងនេះ— « ចូរយើងប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការសារភាពនៃសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងដោយមិនរអាក់រអួល ដ្បិតទ្រង់ដែលបានសន្យាទ្រង់ស្មោះត្រង់។ ហើយត្រូវពិចារណាគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីជំរុញសេចក្តីស្រឡាញ់ និងអំពើល្អ មិនត្រូវបោះបង់ការរួបរួមគ្នាដូចការទូន្មានគ្នាទៅវិញទៅមកឡើយ ហើយកាន់តែខ្លាំងឡើងតាមដែលអ្នកឃើញថាថ្ងៃកាន់តែជិតមកដល់»។ (ហេព្រើរ ៥: ៧-៩)
តើអ្វីទៅជា 'ការសារភាពនៃក្តីសង្ឃឹមរបស់យើង'? វាគឺជាការសារភាពនៃការពិតដែលថាការសុគតនិងការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគឺជាក្តីសង្ឃឹមរបស់យើងសម្រាប់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ ជីវិតរាងកាយរបស់យើងទាំងអស់គ្នានឹងដល់ទីបញ្ចប់។ ចុះជីវិតខាងវិញ្ញាណរបស់យើងវិញ? លុះត្រាតែយើងកើតខាងវិញ្ញាណពីព្រះ តាមរយៈជំនឿលើអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើសម្រាប់យើង ទើបយើងអាចទទួលជីវិតអស់កល្បជានិច្ចបាន។
ព្រះយេស៊ូវបានអធិស្ឋានដល់ព្រះវរបិតាបានមានបន្ទូលអំពីជីវិតអស់កល្បជានិច្ច— «ហើយនេះជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ដើម្បីឲ្យពួកគេបានស្គាល់ទ្រង់ ជាព្រះពិតតែមួយ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលទ្រង់បានចាត់ឲ្យមក»។ (ចន 17: 3)
ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀននីកូដេម ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាប្រសិនបើមនុស្សមិនកើតពីទឹកនិងពីព្រះវិញ្ញាណទេគេពុំអាចចូលក្នុងព្រះរាជ្យព្រះជាម្ចាស់បានឡើយ។ អ្នកណាកើតមកជាមនុស្សអ្នកនោះនៅតែជាមនុស្សដដែលរីឯអ្នកដែលកើតពីព្រះវិញ្ញាណវិញមានព្រះវិញ្ញាណក្នុងខ្លួន។ (John 3: 5-6)
ព្រះគឺស្មោះត្រង់។ ប៉ុលបានបង្រៀនធីម៉ូថេ— «នេះជាពាក្យដែលស្មោះត្រង់ថា បើយើងស្លាប់ជាមួយនឹងទ្រង់ យើងក៏នឹងរស់នៅជាមួយនឹងទ្រង់ដែរ។ បើយើងស៊ូទ្រាំ យើងក៏នឹងសោយរាជ្យជាមួយទ្រង់ដែរ។ ប្រសិនបើយើងបដិសេធទ្រង់ ទ្រង់ក៏នឹងបដិសេធយើងដែរ។ ប្រសិនបើយើងមិនស្មោះត្រង់ នោះទ្រង់នៅតែស្មោះត្រង់។ គាត់មិនអាចបដិសេធខ្លួនឯងបានទេ” ។ (ធីម៉ូថេទី២ ១:១-៨)
ប៉ូលបានលើកទឹកចិត្តជនជាតិរ៉ូម «ហេតុដូច្នេះហើយ ដោយបានរាប់ជាសុចរិតដោយសេចក្ដីជំនឿ នោះយើងមានសេចក្ដីសុខសាន្ដជាមួយនឹងព្រះតាមរយៈព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទនៃយើង ដែលតាមរយៈនោះយើងក៏អាចចូលបានដោយសេចក្ដីជំនឿចំពោះព្រះគុណដែលយើងឈរ ហើយរីករាយក្នុងសេចក្ដីសង្ឃឹមនៃសិរីល្អនៃព្រះ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ យើងក៏លើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ទុក្ខលំបាកដែរ ដោយដឹងថាទុក្ខលំបាកបង្កើតភាពអត់ធ្មត់។ និងការតស៊ូ, តួអក្សរ; និងតួអក្សរក្តីសង្ឃឹម។ (រ៉ូម៉ាំង 5: 1-4)
អ្នកជឿជនជាតិហេព្រើរត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឱ្យដើរទៅមុខដោយជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ ជាជាងជំនឿរបស់ពួកគេលើច្បាប់នៃកិច្ចព្រមព្រៀងចាស់។ តាមរយៈសំបុត្រទៅកាន់ជនជាតិហេព្រើរ ពួកគេត្រូវបានបង្ហាញថា សាសនាយូដានៃគម្ពីរសញ្ញាចាស់បានដល់ទីបញ្ចប់ តាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលបំពេញគោលបំណងទាំងមូលនៃក្រិត្យវិន័យ។ ពួកគេក៏ត្រូវបានព្រមានផងដែរអំពីការធ្លាក់ចូលទៅក្នុងការជឿជាក់លើសមត្ថភាពរបស់ពួកគេក្នុងការរក្សាច្បាប់របស់លោកម៉ូសេ ជាជាងការជឿទុកចិត្តលើអ្វីដែលព្រះគ្រីស្ទបានធ្វើសម្រាប់ពួកគេ។
ពួកគេត្រូវពិចារណាគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីឲ្យសេចក្តីស្រឡាញ់ និងអំពើល្អចំពោះគ្នាបានលេចចេញជារូបរាង។ ពួកគេក៏ត្រូវជួបជុំគ្នា និងដាស់តឿន ឬបង្រៀនគ្នាទៅវិញទៅមក ជាពិសេសនៅពេលដែលពួកគេឃើញថ្ងៃជិតមកដល់។
តើថ្ងៃណាដែលអ្នកសរសេរភាសាហេព្រើរសំដៅលើ? ថ្ងៃនៃព្រះអម្ចាស់។ ថ្ងៃដែលព្រះអម្ចាស់យាងមកផែនដីវិញ ក្នុងនាមជាស្ដេចនៃស្ដេច និងជាព្រះអម្ចាស់នៃព្រះអម្ចាស់។