បានរក្សាទុកបានរាប់ជាបរិសុទ្ធនិងមានសុវត្ថិភាព ... ក្នុងព្រះគ្រីស្ទតែមួយ
នៅក្នុងការពន្យល់របស់គាត់អំពីព្រះយេស៊ូជានរណាអ្នកនិពន្ធហេព្រើរបន្ត «ទាំងអ្នកដែលញែកចេញជាបរិសុទ្ធនិងអ្នកដែលត្រូវបានរាប់ជាបរិសុទ្ធសុទ្ធតែជាមនុស្សតែម្នាក់ដោយមូលហេតុដែលគាត់មិនខ្មាសនឹងហៅពួកគេថាជាបងប្អូនប្រុសដោយនិយាយថា 'ខ្ញុំនឹងប្រកាសឈ្មោះអ្នកដល់បងប្អូនខ្ញុំ។ ខ្ញុំនឹងច្រៀងសរសើរព្រះអង្គនៅកណ្ដាលអង្គប្រជុំ” ។ ហើយម្ដងទៀត៖ I ខ្ញុំនឹងទុកចិត្ដខ្ញុំ› ។ ហើយជាថ្មីម្តងទៀតៈនៅទីនេះខ្ញុំនិងកូន ៗ ដែលព្រះបានប្រទានដល់ខ្ញុំ› ។ ដូច្នេះនៅពេលដែលកូនចៅបានបរិភោគសាច់និងឈាមព្រះអង្គក៏មានចំណែករួមជាមួយព្រះអង្គដែរដើម្បីរំលាយមនុស្សដែលស្លាប់ដោយអំណាចនៃសេចក្ដីស្លាប់ពោលគឺមារនិងដោះលែងអស់អ្នកដែលខ្លាចស្លាប់។ ជីវិតជាទាសកររបស់ពួកគេ។ (ហេព្រើរ ៥: ៧-៩)
ព្រះជាម្ចាស់ជាវិញ្ញាណ។ គាត់មិនបានចាប់ផ្តើមជាបុរសម្នាក់ដែលវិវត្តទៅជាព្រះទេ។ យ៉ូហាន ៤: ២៤ បង្រៀនយើង “ ព្រះជាវិញ្ញាណហើយអ្នកដែលថ្វាយបង្គំទ្រង់ត្រូវតែថ្វាយបង្គំដោយវិញ្ញាណនិងសេចក្តីពិត” ដូចបានចែងខាងលើពីព្រោះមនុស្សជាតិបានបរិភោគសាច់និងឈាម (ធ្លាក់ខ្លួនត្រូវទទួលរងនូវការស្លាប់) ព្រះត្រូវតែ«ស្បៃមុខ»អង្គទ្រង់ជាសាច់ឈាមចូលទៅក្នុងការបង្កើតរបស់ទ្រង់ដែលបានធ្លាក់ចុះហើយបង់ថ្លៃពេញលេញនិងថ្លៃលោះសម្រាប់ការប្រោសលោះរបស់គេ។
ផ្នែកមួយនៃខហេព្រើរដែលបានដកស្រង់ខាងលើគឺមកពី ទំនុកតម្កើង 22៖ 2 កន្លែងដែលដាវីឌបានទាយអំពីព្រះអង្គសង្រ្គោះដែលរងទុក្ខវេទនាដែលនឹងត្រូវគេឆ្កាង។ ដាវីឌបានសរសេររឿងនេះរាប់រយឆ្នាំមុនពេលព្រះយេស៊ូប្រសូត។ ព្រះយេស៊ូបាន 'ប្រកាសព្រះនាមរបស់ព្រះដល់បងប្អូនរបស់ទ្រង់› នៅពេលដែលទ្រង់គង់នៅលើផែនដី។ ឃ្លាពីរផ្សេងទៀតនៅក្នុងខហេព្រើរខាងលើគឺមកពី អេសាយ ៤១: ៨-១៣។ អេសាយបានទាយអំពីព្រះអម្ចាស់ក្នុងរយៈពេលប្រាំពីររយឆ្នាំមុនពេលដែលគាត់បានចាប់កំណើត។
ព្រះយេស៊ូវបានរាប់ជាបរិសុទ្ធឬញែកអ្នកដែលទុកចិត្តលើទ្រង់ចេញ។ ដកស្រង់ចេញពីវចនានុក្រមព្រះគម្ពីរវីយក្លីហ្វ - “ ការរាប់ជាបរិសុទ្ធចាំបាច់ត្រូវមានភាពខុសគ្នាពីយុត្តិកម្ម។ នៅក្នុងការរាប់ជាសុចរិតព្រះមានគុណសម្បត្ដិដល់អ្នកជឿនៅពេលដែលគាត់បានទទួលព្រះគ្រីស្ទភាពសុចរិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទហើយឃើញគាត់ពីចំណុចនោះដូចជាបានស្លាប់ត្រូវគេបញ្ចុះហើយរស់ឡើងវិញនៅក្នុងភាពថ្មីនៃជីវិតនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ។ វាគឺជាការផ្លាស់ប្តូរទាំងអស់សម្រាប់ការធ្វើកោសល្យវិច្ច័យឬស្ថានភាពស្របច្បាប់នៅចំពោះព្រះ។ ផ្ទុយទៅវិញការរាប់ជាបរិសុទ្ធគឺជាដំណើរការរីកចម្រើនដែលដំណើរការក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សមានបាបដែលបានកើតជាថ្មីនៅលើមូលដ្ឋានមួយភ្លែត។ នៅក្នុងការរាប់ជាបរិសុទ្ធមានការព្យាបាលជាច្រើននៃការបែកបាក់គ្នាដែលបានកើតឡើងរវាងព្រះនិងមនុស្សមនុស្សនិងមនុស្សបុរសនិងរូបគាត់ផ្ទាល់និងមនុស្សនិងធម្មជាតិ។
យើងមិនមែនកើតមកខាងវិញ្ញាណមុនពេលយើងចាប់កំណើតខាងរូបកាយទេ។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលប្រាប់ផារិស៊ីនីកូដេម - ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាប្រសិនបើមនុស្សមិនកើតជាថ្មីទេគេមិនអាចឃើញព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានឡើយ»។ (ចន 3: 3) ព្រះយេស៊ូវបន្ដពន្យល់ - ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថាប្រសិនបើមនុស្សមិនកើតពីទឹកនិងពីព្រះវិញ្ញាណទេគេពុំអាចចូលក្នុងព្រះរាជ្យព្រះជាម្ចាស់បានឡើយ។ អ្នកណាកើតមកជាមនុស្សអ្នកនោះនៅតែជាមនុស្សដដែលរីឯអ្នកដែលកើតពីព្រះវិញ្ញាណវិញមានព្រះវិញ្ញាណក្នុងខ្លួន។ (John 3: 5-6)
បន្ទាប់ពីយើងបានកើតពីព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះគាត់ចាប់ផ្តើមការងារនៃការរាប់ជាបរិសុទ្ធនៅក្នុងខ្លួនយើង។ វាត្រូវការអំណាចនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ដើម្បីផ្លាស់ប្រែយើង។
នៅពេលដែលយើងទទួលទាននិងសិក្សាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនោះបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាយើងជានរណាហើយយើងជានរណា។ វាបង្ហាញដូចជាកញ្ចក់ដ៏ល្អឥតខ្ចោះភាពទន់ខ្សោយការបរាជ័យនិងអំពើបាបរបស់យើង។ ប៉ុន្តែវាក៏បង្ហាញពីអព្ភូតហេតុនៃព្រះនិងសេចក្តីស្រឡាញ់ព្រះគុណ (ព្រះគុណដែលមិនសមនឹងយើង) និងសមត្ថភាពគ្មានដែនកំណត់ដើម្បីប្រោសលោះយើងចំពោះអង្គទ្រង់។
បន្ទាប់ពីយើងក្លាយជាចំណែកនៃព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់នោះទ្រង់មានកិច្ចការជាក់លាក់សម្រាប់យើងម្នាក់ៗដើម្បីធ្វើ - «ត្បិតយើងជាស្នាដៃរបស់ទ្រង់ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវសម្រាប់ការធ្វើល្អដែលព្រះបានរៀបចំទុកជាមុនថាយើងគួរតែដើរក្នុងគេ»។ (អេភេសូរ ២: ១៨)
យើងមានសុវត្ថិភាពនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទបន្ទាប់ពីយើងបានកើតពីព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់។ យើងរៀនពីអេភេសូរ - “ នៅក្នុងព្រះអង្គយើងក៏ទទួលមត៌កដែរគឺព្រះជាម្ចាស់បានកំណត់ទុកតាមគោលបំណងរបស់ព្រះអង្គដែលសំរេចគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់តាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គគឺយើងដែលបានជឿលើព្រះគ្រិស្ដមុនគេបង្អស់ត្រូវតែសរសើរតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គ។ ក្នុងអង្គព្រះគ្រិស្ដបងប្អូនក៏បានទុកចិត្ដជឿលើព្រះអង្គក្រោយពេលដែលបងប្អូនបាន salvation ព្រះបន្ទូលនៃសេចក្ដីពិតជាដំណឹងល្អដែលសង្គ្រោះបងប្អូន។ ដោយរួមក្នុងអង្គព្រះគ្រិស្ដបងប្អូនក៏បានជឿហើយបានទទួលសញ្ញាដៅសំគាល់ពីព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធតាមព្រះបន្ទូលសន្យាដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់នឹងប្រទានមត៌ករួមជាមួយយើងរហូតដល់ពេលលោះយើងនូវអ្វីៗដែលយើងបានទិញដើម្បីលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គ។ (អេភេសូរ ២: ១៤-១៨)