Ο Ιησούς είναι στον παράδεισο σήμερα μεσολάβηση για εμάς…
Ο συγγραφέας των Εβραίων φωτίζει την «καλύτερη» θυσία του Ιησού - «Επομένως ήταν απαραίτητο τα αντίγραφα των πραγμάτων στους ουρανούς να καθαριστούν με αυτά, αλλά τα ίδια τα ουράνια πράγματα με καλύτερες θυσίες από αυτά. Διότι ο Χριστός δεν έχει εισέλθει στα ιερά μέρη που φτιάχνονται με τα χέρια, τα οποία είναι αντίγραφα του αληθινού, αλλά στον ίδιο τον ουρανό, τώρα για να εμφανιστεί στην παρουσία του Θεού για εμάς. Όχι ότι πρέπει να προσφέρεται συχνά, καθώς ο αρχιερέας μπαίνει κάθε χρόνο στον Άγιο Τόπο με το αίμα ενός άλλου - Τότε θα έπρεπε να υποφέρει συχνά από την ίδρυση του κόσμου. αλλά τώρα, μια φορά στο τέλος των αιώνων, φάνηκε να απομακρύνει την αμαρτία με τη θυσία του εαυτού του. Και όπως έχει οριστεί για τους ανθρώπους να πεθάνουν μια φορά, αλλά μετά από αυτήν την κρίση, έτσι ο Χριστός προσφέρθηκε μια φορά να φέρει τις αμαρτίες πολλών. Σε εκείνους που τον περιμένουν ανυπόμονα, θα εμφανιστεί για δεύτερη φορά, εκτός από την αμαρτία, για σωτηρία. " (Εβραίους 9: 23-28)
Μαθαίνουμε από τον Λευιτικό τι συνέβη βάσει της παλαιάς διαθήκης ή της Παλαιάς Διαθήκης - «Και ο ιερέας, που χρίστηκε και αφιερώθηκε για να υπηρετήσει ως ιερέας στη θέση του πατέρα του, θα κάνει εξιλέωση και θα φορέσει τα λινά ρούχα, τα ιερά ρούχα. τότε θα κάνει εξιλέωση για το Άγιο Ιερό, και θα κάνει εξιλέωση για τη σκηνή της συνάντησης και για το βωμό, και θα εξιλεώσει για τους ιερείς και για όλους τους ανθρώπους της συνέλευσης. Αυτό θα είναι ένα αιώνιο καθεστώς για εσάς, να κάνετε εξιλέωση για τα παιδιά του Ισραήλ, για όλες τις αμαρτίες τους, μία φορά το χρόνο. Και έκανε όπως ο Κύριος διέταξε τον Μωυσή. " (Λευιτικό 16: 32-34)
Όσον αφορά τη λέξη «εξιλέωση», γράφει ο Scofield «Η βιβλική χρήση και η έννοια της λέξης πρέπει να διακρίνονται έντονα από τη χρήση της στη θεολογία. Στη θεολογία είναι ένας όρος που καλύπτει ολόκληρο το θυσιαστικό και λυτρωτικό έργο του Χριστού. Στην ΥΔ, η εξιλέωση είναι επίσης η αγγλική λέξη που χρησιμοποιείται για τη μετάφραση των εβραϊκών λέξεων που σημαίνει κάλυψη, καλύμματα ή κάλυψη. Η εξιλέωση με αυτήν την έννοια διαφέρει από την καθαρά θεολογική έννοια. Οι προσφορές της Λευιτικής «κάλυψαν» τις αμαρτίες του Ισραήλ μέχρι και εν αναμονή του σταυρού, αλλά δεν «ανέλαβαν» αυτές τις αμαρτίες. Αυτές ήταν οι αμαρτίες που έγιναν στους χρόνους της ΟΤ, τις οποίες ο Θεός «πέρασε», για τις οποίες δεν πέρασε ποτέ η δικαιοσύνη του Θεού, μέχρις ότου, στον σταυρό, ο Ιησούς Χριστός «εκδιώχθηκε». Ήταν ο σταυρός, όχι οι Λευιτικές θυσίες, που έκαναν πλήρη και πλήρη λύτρωση. Οι θυσίες της ΟΤ επέτρεψαν στον Θεό να συνεχίσει με ένοχους επειδή αυτές οι θυσίες χαρακτήριζαν τον σταυρό. Στον προσφέροντα ήταν η εξομολόγηση του άξιου θανάτου του και η έκφραση της πίστης του. στον Θεό ήταν οι «σκιές» των καλών πραγμάτων που επρόκειτο να έρθουν, από τα οποία ο Χριστός ήταν η πραγματικότητα ». (Σκόφιλντ 174)
Ο Ιησούς μπήκε στον παράδεισο και είναι τώρα ο Μεσολαβητής μας - «Επομένως, είναι επίσης σε θέση να σώσει στους απόλυτους εκείνους που έρχονται στον Θεό μέσω Του, αφού ζει πάντα για να κάνει μεσολάβηση για αυτούς. Γιατί ένας τέτοιος Αρχιερέας ήταν κατάλληλος για εμάς, ο οποίος είναι ιερός, αβλαβής, ακαθάριστος, χωριστός από τους αμαρτωλούς και έχει γίνει υψηλότερος από τους ουρανούς. " (Εβραίους 7: 25-26)
Ο Ιησούς εργάζεται πάνω μας από μέσα προς τα έξω μέσω του Αγίου Πνεύματος Του - «Πόσο περισσότερο θα το αίμα του Χριστού, ο οποίος μέσω του αιώνιου Πνεύματος προσφέρθηκε χωρίς σημείο στον Θεό, καθαρίζει τη συνείδησή σας από νεκρά έργα για να υπηρετήσει τον ζωντανό Θεό;» (Εβραίους 9: 14)
Η πρώτη αμαρτία προκάλεσε την ηθική καταστροφή όλης της ανθρωπότητας. Υπάρχει ένας τρόπος να ζήσετε στην παρουσία του Θεού για την αιωνιότητα, και αυτός είναι μέσω της αξίας του Ιησού Χριστού. Οι Ρωμαίοι μας διδάσκουν - «Ως εκ τούτου, όπως και ένας άνθρωπος, η αμαρτία μπήκε στον κόσμο, και ο θάνατος μέσω της αμαρτίας, και έτσι ο θάνατος εξαπλώθηκε σε όλους τους ανθρώπους, επειδή όλοι αμαρτήθηκαν - (για έως ότου ο νόμος αμαρτία ήταν στον κόσμο, αλλά η αμαρτία δεν καταλογίζεται όταν δεν υπάρχει Ωστόσο, ο θάνατος βασιλεύει από τον Αδάμ στον Μωυσή, ακόμη και για εκείνους που δεν είχαν αμαρτήσει σύμφωνα με την ομοιότητα της παραβίασης του Αδάμ, ο οποίος είναι ένας τύπος Αυτός που επρόκειτο να έρθει. Αλλά το δωρεάν δώρο δεν είναι σαν το αδίκημα. από το αδίκημα ενός ανθρώπου πολλοί πέθαναν, πολύ περισσότερο η χάρη του Θεού και το χάρισμα από τη χάρη του ενός ανθρώπου, ο Ιησούς Χριστός, αφθονούν σε πολλούς. " (Ρωμαίους 5: 12-15)
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:
Scofield, CI Η Βίβλος της Μελέτης Scofield. Νέα Υόρκη: Oxford University Press, 2002.
