Ο Ιησούς είναι Αρχιερέας όπως κανένας άλλος!
Ο συγγραφέας των Εβραίων συνέχισε να στρέφει το επίκεντρο των Εβραίων πιστών στην πραγματικότητα του Νέου Συμφώνου και μακριά από τις μάταιες τελετές του Παλαιού Συμφώνου - "Βλέποντας λοιπόν ότι έχουμε έναν μεγάλο Αρχιερέα που έχει περάσει από τον ουρανό, τον Ιησού τον Υιό του Θεού, ας κρατήσουμε την ομολογία μας. Διότι δεν έχουμε έναν Αρχιερέα ο οποίος δεν μπορεί να συμπορευτεί με τις αδυναμίες μας, αλλά ήταν σε όλα τα σημεία πειρασμένος όπως είμαστε, αλλά χωρίς αμαρτία. Ας έλθουμε, λοιπόν, με θάρρος στο θρόνο της χάριτος, ώστε να μπορέσουμε να λάβουμε έλεος και να βρούμε τη χάρη να βοηθήσουμε σε καιρό ανάγκης ». (Εβραίους 4: 14-16)
Τι γνωρίζουμε για τον Ιησού ως Αρχιερέα; Μαθαίνουμε από τους Εβραίους - «Γιατί ένας τέτοιος Αρχιερέας ήταν κατάλληλος για εμάς, ο οποίος είναι ιερός, αβλαβής, αμόλυντος, χωριστός από τους αμαρτωλούς και έχει γίνει υψηλότερος από τους ουρανούς. που δεν χρειάζεται καθημερινά, ως εκείνοι οι αρχιερείς, να προσφέρουν θυσίες, πρώτα για τις αμαρτίες Του και μετά για τους ανθρώπους, γι 'αυτό έκανε μια για πάντα όταν προσφέρθηκε. (Εβραίους 7: 26-27)
Σύμφωνα με το Παλαιό Σύμφωνο, οι ιερείς υπηρέτησαν σε ένα πραγματικό μέρος - έναν ναό - αλλά ο ναός ήταν μόνο μια «σκιά» (συμβολική) καλύτερων πραγμάτων που θα έρθουν. Μετά το θάνατό του και την ανάσταση, ο Ιησούς θα λειτουργούσε κυριολεκτικά ως μεσολαβητής μας στον ουρανό κάνοντας μεσολάβηση για μας. Οι Εβραίοι διδάσκουν περαιτέρω - «Τώρα αυτό είναι το κύριο σημείο των πραγμάτων που λέμε: Έχουμε έναν τέτοιο Αρχιερέα, ο οποίος κάθεται στα δεξιά του θρόνου της Μεγαλειότητας στους ουρανούς, ένας υπουργός του ιερού και της αληθινής σκηνής που Ο Λόρδος ανέστησε και όχι ο άνθρωπος. " (Εβραίους 8: 1-2)
Το ιερό και η θυσία του Νέου Διαθήκης είναι πνευματικές πραγματικότητες. Μαθαίνουμε περαιτέρω από τους Εβραίους - «Αλλά ο Χριστός ήρθε ως Αρχιερέας των καλών πραγμάτων που θα έρθουν, με τη μεγαλύτερη και πιο τέλεια σκηνή που δεν φτιάχτηκε με τα χέρια, δηλαδή όχι αυτής της δημιουργίας. Όχι με το αίμα των αιγών και των μόσχων, αλλά με το δικό του αίμα Μπήκε στο Άγιο Μέρος για πάντα, έχοντας αποκτήσει αιώνια λύτρωση. " (Εβραίους 9: 11-12)
Στο σημείο του θανάτου του Ιησού, το πέπλο του ναού στην Ιερουσαλήμ σχίστηκε σε δύο από πάνω προς τα κάτω - «Και ο Ιησούς φώναξε ξανά με δυνατή φωνή, και παραδόθηκε το πνεύμα Του. Τότε, δες, το πέπλο του ναού σχίστηκε στα δύο από πάνω προς τα κάτω. και η γη έσπασε, και οι βράχοι χωρίστηκαν, και οι τάφοι άνοιξαν. και πολλά σώματα των αγίων που κοιμήθηκαν αναστήθηκαν. και βγήκαν από τους τάφους μετά την ανάστασή Του, πήγαν στην ιερή πόλη και εμφανίστηκαν σε πολλούς. " (Ματθαίος 27: 50-53)
Από τη Βίβλο της μελέτης Scofield - «Το πέπλο που σχίστηκε χωρίζει τον Ιερό Τόπο από τον Πιο Ιερό Τόπο, στον οποίο μόνο ο αρχιερέας μπορεί να μπει την Ημέρα του Εξιλασμού. Το σχίσιμο αυτού του πέπλου, που ήταν ένας τύπος του ανθρώπινου σώματος του Χριστού, σήμαινε ότι ένας «νέος και ζωντανός τρόπος» άνοιξε για όλους τους πιστούς στην ίδια την παρουσία του Θεού, χωρίς άλλη θυσία ή ιεροσύνη εκτός από τον Χριστό ».
Εάν έχουμε εμπιστευτεί τον Χριστό ως Κύριο και Σωτήρα μας, και μετανοούμε ή στρέψαμε από την εξέγερσή μας προς τον Θεό, γεννιούνται από το Πνεύμα Του και πνευματικά «βάζουμε» τη δικαιοσύνη Του. Αυτό μας επιτρέπει να εισέλθουμε πνευματικά στην παρουσία του Θεού (ο θρόνος της χάρης Του) και να γνωστοποιήσουμε τα αιτήματά μας.
Δεν χρειάζεται να πάμε σε ένα φυσικό μέρος για να εισέλθουμε στην παρουσία του Θεού, γιατί κάτω από το Νέο Σύμφωνο, το Πνεύμα του Θεού κατοικεί στις καρδιές των πιστών. Κάθε πιστός γίνεται «ναός» του Θεού και μπορεί να μπει στο δωμάτιο του θρόνου του Θεού μέσω προσευχής. Όπως διαβάζεται παραπάνω, καθώς φτάνουμε με τόλμη στο θρόνο της χάριτος, «μπορούμε να λάβουμε έλεος και να βρούμε χάρη για να βοηθήσουμε σε χρόνο ανάγκης».
