Καθώς συνεχίζουμε να περπατάμε στην αίθουσα της πίστης γεμάτη ελπίδα… Ο Αβραάμ είναι το επόμενο μέλος μας – «Με πίστη ο Αβραάμ υπάκουσε όταν κλήθηκε να βγει στον τόπο που θα λάμβανε ως κληρονομιά. Και βγήκε, χωρίς να ξέρει πού πήγαινε. Με πίστη κατοίκησε στη γη της επαγγελίας όπως σε ξένη χώρα, κατοικώντας σε σκηνές με τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, τους κληρονόμους μαζί του της ίδιας υπόσχεσης. γιατί περίμενε την πόλη που έχει θεμέλια, της οποίας κτιστής και κατασκευαστής είναι ο Θεός». (Εβραίους: 11:8-10)
Ο Αβραάμ ζούσε στην Ουρ των Χαλδαίων. Ήταν μια πόλη που ήταν αφιερωμένη στον Nannar, τον θεό της σελήνης. Μαθαίνουμε από Γένεση 12: 1-3 - «Τώρα ο Κύριος είχε πει στον Άβραμ: Φύγε από τη χώρα σου, από την οικογένειά σου και από το σπίτι του πατέρα σου, σε μια γη που θα σου δείξω. Θα σε κάνω μεγάλο έθνος. Θα σε ευλογήσω και θα κάνω το όνομά σου μεγάλο. και θα είσαι ευλογία. Θα ευλογήσω αυτούς που σε ευλογούν, και θα καταραστώ αυτόν που σε καταριέται. και μέσα σου όλες οι οικογένειες της γης θα είναι ευλογημένες».
Από την εποχή του Αδάμ και της Εύας, άνδρες και γυναίκες γνώριζαν τον αληθινό Θεό. Ωστόσο, δεν Τον δόξασαν και δεν ήταν ευγνώμονες για τις ευλογίες Του. Η ειδωλολατρία ή η λατρεία ψεύτικων θεών οδήγησε σε πλήρη διαφθορά. Μαθαίνουμε από τον Παύλο στους Ρωμαίους - «Διότι η οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό ενάντια σε κάθε ασέβεια και αδικία των ανθρώπων, που καταστέλλουν την αλήθεια με την αδικία, επειδή ό,τι μπορεί να γίνει γνωστό για τον Θεό είναι φανερό μέσα τους, γιατί ο Θεός τους το έδειξε. Διότι από τη δημιουργία του κόσμου φαίνονται καθαρά οι αόρατες ιδιότητές του, κατανοητές από τα δημιουργημένα, ακόμη και η αιώνια δύναμη και η θεότητά Του, έτσι ώστε να είναι αδικαιολόγητα, γιατί, αν και γνώρισαν τον Θεό, δεν Τον δόξασαν ως Θεό. , τώρα ήταν ευγνώμονες, αλλά έγιναν μάταιοι στις σκέψεις τους και οι ανόητες καρδιές τους σκοτείνιασαν. Δηλώνοντας ότι είναι σοφοί, έγιναν ανόητοι, και μετέτρεψαν τη δόξα του άφθαρτου Θεού σε εικόνα φτιαγμένη σαν φθαρτό άνθρωπο – και πουλιά και τετράποδα και έρποντα». (Ρωμαίους 1: 18-23)
Ο Θεός κάλεσε τον Αβραάμ, τον πρώτο Εβραίο, και ξεκίνησε κάτι νέο. Ο Θεός κάλεσε τον Αβραάμ να χωρίσει τον εαυτό του από τη διαφθορά που ζούσε γύρω του - «Έφυγε λοιπόν ο Άβραμ όπως του είχε μιλήσει ο Κύριος, και ο Λωτ πήγε μαζί του. Και ο Άβραμ ήταν εβδομήντα πέντε ετών όταν έφυγε από τη Χαράν». (Γένεση 12:4)
Η αληθινή πίστη δεν βασίζεται στο συναίσθημα αλλά στο λόγο του Θεού. Μαθαίνουμε από Ρωμαίους 10: 17 - "Έτσι, λοιπόν, η πίστη έρχεται από την ακοή και από την ακοή του λόγου του Θεού".
Οι Εβραίοι γράφτηκαν σε εκείνους τους Εβραίους που αμφιταλαντεύονταν στην πίστη τους στον Ιησού. Πολλοί από αυτούς ήθελαν να επανέλθουν στον νομικισμό της Παλαιάς Διαθήκης αντί να εμπιστευτούν ότι ο Ιησούς είχε εκπληρώσει την Παλαιά Διαθήκη και είχε θεσπίσει μια Νέα Διαθήκη μέσω του θανάτου και της ανάστασής του.
Σε τι εμπιστεύεσαι σήμερα; Έχετε στραφεί από τη θρησκεία (ανθρωπογενείς κανόνες, φιλοσοφίες και αυτοεξύψωση) στην πίστη μόνο στον Ιησού Χριστό; Η αιώνια σωτηρία έρχεται μόνο μέσω της πίστης στον Χριστό μόνο μέσω της χάρης Του. Έχετε συνάψει σχέση με τον Θεό μέσω της πίστης στο τελειωμένο έργο του Χριστού; Σε αυτό μας καλεί η Καινή Διαθήκη. Δεν θα ανοίξετε την καρδιά σας στον λόγο του Θεού σήμερα…
Πριν πεθάνει ο Ιησούς, παρηγόρησε τους αποστόλους Του με αυτά τα λόγια: «Ας μην ταράζεται η καρδιά σου. πιστεύεις στον Θεό, πιστεύεις και σε μένα. Στο σπίτι του Πατέρα Μου υπάρχουν πολλά αρχοντικά. αν δεν ήταν έτσι θα σου το έλεγα. Πάω να σου ετοιμάσω ένα μέρος. Και αν πάω και σας ετοιμάσω ένα μέρος, θα έρθω ξανά και θα σας πάρω κοντά Μου. ώστε όπου είμαι εγώ, εκεί να είσαι και εσύ. Και πού πάω το ξέρεις, και τον τρόπο που ξέρεις». Ο Θωμάς του είπε: «Κύριε, δεν ξέρουμε πού πας, και πώς μπορούμε να γνωρίζουμε τον δρόμο;» Ο Ιησούς του είπε: «Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή. Κανείς δεν έρχεται στον Πατέρα παρά μόνο μέσω εμού». (Ιωάννης 14: 1-6)
