តើអ្នកស្វែងរកនរណា?

តើអ្នកស្វែងរកនរណា?

ម៉ារាម៉ាក់ដាឡាបានទៅផ្នូរដែលព្រះយេស៊ូវត្រូវបានគេដាក់បន្ទាប់ពីការឆ្កាងរបស់ទ្រង់។ បន្ទាប់ពីដឹងថារាងកាយរបស់គាត់មិននៅទីនោះនាងបានរត់ហើយប្រាប់ពួកសិស្សផ្សេងទៀត។ ក្រោយពីបានទៅដល់ទីបញ្ចុះសពហើយឃើញថាសពព្រះយេស៊ូមិននៅទីនោះពួកគេក៏នាំគ្នាត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។ ដំណើររឿងដំណឹងល្អរបស់ចនទាក់ទងនឹងអ្វីដែលបានកើតឡើងបន្ទាប់ - នាងម៉ារីឈរយំនៅខាងក្រៅក្បែរមាត់ផ្នូរហើយយំសោកនាងងឿងឆ្ងល់ហើយក្រឡេកមើលទៅក្នុងផ្នូរ។ ហើយនាងបានឃើញទេវតាពីរស្លៀកពាក់សអង្គុយនៅត្រង់ក្បាលនិងម្នាក់ទៀតនៅជើងដែលជាកន្លែងដាក់សពរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ នាងសួរនាងថា៖ «នាងអើយ! ម្ដេចក៏នាងយំ? នាងឆ្លើយទៅពួកគេវិញថា "មកពីគេយកព្រះអម្ចាស់របស់ខ្ញុំទៅហើយខ្ញុំមិនដឹងជាគេយកទៅដាក់នៅឯណាឡើយ" ។ ពេលនាងនិយាយដូច្នេះនាងបែរទៅក្រោយឃើញព្រះយេស៊ូឈរនៅទីនោះតែនាងមិនដឹងថាជាព្រះអង្គទេ។ ព្រះយេស៊ូសួរនាងថា៖ «នាងអើយ! ម្ដេចក៏នាងយំ? តើអ្នកកំពុងរកអ្នកណា? ' នាងស្មានថាជាអ្នកថែសួននាងទូលព្រះអង្គថា៖ «លោកម្ចាស់ប្រសិនបើលោកបានយកសពទៅសូមប្រាប់អោយនាងខ្ញុំដឹងផងលោកដាក់នៅឯណាខ្ញុំនឹងយកវាទៅ»។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅនាងថា៖ «ម៉ារី! នាងម៉ារីក៏បែរទៅរកព្រះអង្គហើយទូលព្រះអង្គថា៖ «រ៉ាប៊ូនី! » (ដែលត្រូវនិយាយថាលោកគ្រូ!) ។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅនាងថា៖ «កុំឃាត់ខ្ញុំទុកអីដ្បិតខ្ញុំមិនទាន់បានឡើងទៅឯព្រះបិតាខ្ញុំនៅឡើយ។ ចូរទៅឯបងប្អូនខ្ញុំវិញហើយនិយាយទៅកាន់គេថា "ខ្ញុំឡើងទៅឯព្រះបិតាខ្ញុំដែលជាព្រះបិតារបស់អ្នករាល់គ្នាខ្ញុំឡើងទៅឯព្រះរបស់ខ្ញុំដែលជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នាដែរ" ។ នាងម៉ារីជាអ្នកស្រុកម៉ាដាឡាចេញទៅជំរាបពួកសិស្សថានាងបានឃើញព្រះអម្ចាស់ព្រមទាំងជំរាបអំពីសេចក្ដីដែលព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកនាង។ (John 20: 11-18) អស់រយៈពេលសែសិបថ្ងៃរវាងការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូនិងការយាងឡើងទៅស្ថានសួគ៌ទ្រង់បានបង្ហាញខ្លួនដល់ពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់ចំនួនដប់ដងផ្សេងគ្នាដែលការលេចមុខដំបូងគឺម៉ារាម៉ាក់ដាឡា។ នាងធ្លាប់ជាអ្នកកាន់តាមម្នាក់របស់គាត់បន្ទាប់ពីគាត់បានដេញអារក្សប្រាំពីរចេញពីនាង។

នៅថ្ងៃនៃការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់នោះទ្រង់ក៏បានបង្ហាញខ្លួនដល់សិស្សពីរនាក់ដែលកំពុងធ្វើដំណើរទៅភូមិមួយឈ្មោះអេម៉ោស។ ដំបូងពួកគេមិនដឹងថាជាលោកយេស៊ូដែលកំពុងដើរជាមួយពួកគេទេ។ ព្រះយេស៊ូវបានសួរពួកគេ - "តើការសន្ទនាបែបណាដែលអ្នកមានជាមួយគ្នានៅពេលអ្នកដើរហើយពិបាកចិត្ត?" (លូកា 24: 17) ។ បន្ទាប់មកពួកគេបានប្រាប់ព្រះយេស៊ូអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅក្រុងយេរូសាឡិមតើព្រះយេស៊ូវដែលជាណាសារ៉ែតជា Prophet ហោរា in ដែលពូកែខាងការប្រព្រឹត្តនិងពាក្យសំដីមុនពេលព្រះជាម្ចាស់បានប្រគល់អោយដោយពួកនាយកបូជាចារ្យនិងពួកមេដឹកនាំហើយត្រូវគេកាត់ទោសប្រហារជីវិតនិងត្រូវគេឆ្កាង។ គេនិយាយថាគេសង្ឃឹមថាលោកយេស៊ូជាអ្នកភូមិណាសារ៉ែតដែលនឹងរំដោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ ពួកគេបានប្រាប់ព្រះយេស៊ូវអំពីរបៀបដែលពួកស្ដ្រីបានឃើញផ្នូររបស់ព្រះយេស៊ូនៅទទេហើយត្រូវបានប្រាប់ដោយពួកទេវតាថាទ្រង់មានព្រះជន្មរស់។

បន្ទាប់មកព្រះយេស៊ូវបានជួបពួកគេជាមួយនឹងការស្តីបន្ទោសយ៉ាងទន់ភ្លន់ - មនុស្សល្ងីល្ងើនិងមានចិត្តមិនងាយជឿអ្វីៗទាំងអស់ដែលពួកព្យាការីបានថ្លែង! ព្រះគ្រិស្ដត្រូវតែរងទុក្ខលំបាកបែបនេះសិនមុននឹងចូលទៅទទួលសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គបាន! »។ (លូកា 24: 25-26) ដំណើររឿងដំណឹងល្អរបស់លូកាប្រាប់យើងថែមទៀតពីអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើបន្ទាប់ - “ ហើយចាប់ផ្តើមពីលោកម៉ូសេនិងពួកហោរាទាំងអស់គាត់បានពន្យល់ដល់ពួកគេនៅក្នុងបទគម្ពីរទាំងឡាយអំពីអ្វីដែលទាក់ទងនឹងអង្គទ្រង់” (លូកា 24: 27) ព្រះយេស៊ូវបាននាំយកបំណែកដែលបាត់ទៅជាមួយគ្នា។ រហូតមកដល់ពេលនោះពួកគេមិនបានភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងរវាងរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវកំពុងតែបំពេញនូវអ្វីដែលបានទាយនៅក្នុងសញ្ញាចាស់ឡើយ។ បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនពួកគេប្រទានពរនិងកាច់នំប៉័ងជាមួយពួកគេរួចពួកគេបានត្រឡប់ទៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ។ ពួកគេបានចូលរួមជាមួយសាវ័កនិងសិស្សដទៃទៀតហើយប្រាប់ពួកគេពីអ្វីដែលបានកើតឡើង។ បន្ទាប់មកព្រះយេស៊ូវបានលេចមុខអោយគេឃើញហើយមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ “ Peace សន្តិភាពដល់អ្នក…ហេតុអ្វីបានជាអ្នកមានកង្វល់? ហើយហេតុអ្វីបានជាការសង្ស័យកើតឡើងនៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នក? ចូរមើលដៃនិងជើងរបស់ខ្ញុំចុះថាជាខ្ញុំហើយ។ ចូរស្ទាបខ្ញុំហើយមើលចុះព្រោះវិញ្ញាណគ្មានសាច់និងឆ្អឹងដូចអ្នកបានឃើញទេ។ (លូកា 24: 36-39) បន្ទាប់មកគាត់បានប្រាប់ពួកគេ - នេះជាពាក្យដែលខ្ញុំបាននិយាយប្រាប់អ្នករាល់គ្នាពេលខ្ញុំនៅជាមួយអ្នករាល់គ្នាអ្វីៗទាំងអស់ត្រូវតែមានចែងទុកក្នុងក្រឹត្យវិន័យរបស់លោកម៉ូសេក្នុងគម្ពីរព្យាការីនិងក្នុងគម្ពីរទំនុកតម្កើងដែលទាក់ទងនឹងខ្ញុំ។ ហើយគាត់បានបើកការយល់ដឹងរបស់ពួកគេដើម្បីឱ្យពួកគេអាចយល់បទគម្ពីរបាន។ (លូកា 24: 44-45)

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនាំមកនូវគ្នាហើយបង្រួបបង្រួមគម្ពីរសញ្ញាចាស់និងសញ្ញាថ្មី។ គាត់គឺជាការពិតដែលត្រូវបានទាយអំពីគម្ពីរសញ្ញាចាស់ហើយការប្រសូតជីវិតការបំរើការស្លាប់និងការរស់ឡើងវិញដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់គឺជាការបំពេញនូវអ្វីដែលបានទាយនៅក្នុងសញ្ញាចាស់។

ជាញឹកញាប់ព្យាការីក្លែងក្លាយនាំមនុស្សត្រឡប់ទៅរកគម្ពីរសញ្ញាចាស់ហើយព្យាយាមដាក់មនុស្សនៅក្រោមផ្នែកផ្សេងៗនៃច្បាប់របស់ម៉ូសេដែលត្រូវបានបំពេញនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ។ ជាជាងផ្តោតលើព្រះយេស៊ូវនិងព្រះគុណរបស់ទ្រង់ពួកគេអះអាងថាពួកគេបានរកឃើញវិធីថ្មីខ្លះដើម្បីទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ ជាញឹកញាប់រួមបញ្ចូលគ្នានូវព្រះគុណជាមួយស្នាដៃ។ នៅទូទាំងគម្ពីរសញ្ញាថ្មីមានការព្រមានអំពីរឿងនេះ។ សូមពិចារណាអំពីការស្តីបន្ទោសយ៉ាងខ្លាំងរបស់ប៉ុលចំពោះពួកកាឡាទីដែលបានធ្លាក់ក្នុងកំហុសនេះ - «ឱពួកកាឡាទីដ៏ល្ងីល្ងើអើយ! តើនរណាបានបំភ័យអ្នកអោយមិនប្រតិបត្តិតាមសេចក្ដីពិតដែលព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដសោយទិវង្គតនៅកណ្ដាលចំណោមអ្នកដែលត្រូវគេឆ្កាងនោះ? ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ដឹងសេចក្ដីមួយប៉ុណ្ណោះសូមបងប្អូនប្រាប់ខ្ញុំមើល៍តើបងប្អូនបានទទួលព្រះវិញ្ញាណមកពីគេប្រព្រឹត្ដតាមក្រឹត្យវិន័យឬមកពីជឿដំណឹងល្អដែលបងប្អូនបានស្ដាប់? (កាឡាទី ៦: ១-៦) ហោរាក្លែងក្លាយក៏បង្ខូចទ្រង់ទ្រាយការពិតអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទផ្ទាល់។ នេះគឺជាកំហុសដែលប៉ូលបានដោះស្រាយជាមួយកូល៉ុស។ កំហុសនេះក្រោយមកបានវិវត្តទៅជាលទ្ធិខុសឆ្គងដែលគេហៅថាជីណូទិកនិយម។ វាបានបង្រៀនថាព្រះយេស៊ូវគឺជាអ្នកក្រោមបង្គាប់ព្រះជាម្ចាស់ហើយវាបានផ្តល់តម្លៃដល់ការងារប្រោសលោះរបស់ទ្រង់។ វាបានធ្វើឱ្យព្រះយេស៊ូវមានឋានៈទាបជាងព្រះ។ ទោះបីព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីបង្រៀនយ៉ាងច្បាស់ថាព្រះយេស៊ូវជាមនុស្សនិងជាព្រះយ៉ាងពេញលេញ។ នេះគឺជាកំហុសដែលត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងមរមននាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាក៏បដិសេធទេវភាពរបស់ព្រះយេស៊ូវហើយបង្រៀនថាព្រះយេស៊ូវជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះប៉ុន្តែមិនមែនជាព្រះពេញលេញទេ។ ចំពោះកំហុសរបស់ពួកកូល៉ុសប៉ូលបានឆ្លើយតបដោយមានការបំភ្លឺដូចខាងក្រោមអំពីព្រះយេស៊ូវ - គាត់ជារូបសំណាករបស់ព្រះដែលយើងមើលមិនឃើញដែលជាកូនច្បងនៃការបង្កើតទាំងអស់។ ដោយសារទ្រង់អ្វីៗទាំងអស់ត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅលើមេឃនិងនៅលើផែនដីដែលអាចមើលឃើញនិងមើលមិនឃើញមិនថាបល្ល័ង្កអំណាចឬអំណាចឬអំណាច។ អ្វីៗទាំងអស់ត្រូវបានបង្កើតឡើងតាមរយៈទ្រង់និងសម្រាប់ទ្រង់។ ហើយទ្រង់គឺមុនអ្វីៗទាំងអស់ហើយនៅក្នុងទ្រង់គ្រប់ទាំងអស់មាន។ ហើយទ្រង់ជាសិរសានៃរូបកាយគឺជាពួកជំនុំដែលជាការចាប់ផ្តើមដំបូងជាកូនច្បងពីចំណោមមនុស្សស្លាប់ដែលព្រះអង្គមានអំណាចលើអ្វីៗទាំងអស់។ ដ្បិតព្រះវរបិតាសព្វព្រះហឫទ័យនឹងគ្រប់លក្ខណៈទាំងអស់ដែលស្ថិតនៅក្នុងទ្រង់។ ហើយតាមរយៈទ្រង់ដើម្បីផ្សះផ្សាអ្វីៗទាំងអស់ចំពោះអង្គទ្រង់ដោយអង្គទ្រង់មិនថារបស់នៅលើផែនដីឬនៅលើស្ថានសួគ៌ដោយបានធ្វើឱ្យមានសន្តិភាពតាមរយៈព្រះលោហិតនៃឈើឆ្កាងរបស់ទ្រង់។ (កូស៊ីគ្នា 1: 15-20)