ស្ថិតនៅក្នុងវល្លិឬស្ថិតនៅក្នុងភ្លើងដ៏អស់កល្បជានិច្ច ... តើអ្នកនឹងរើសយកមួយណា?
ព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់និងយើងទាំងអស់គ្នានូវការព្រមានដ៏អាក្រក់នៅពេលដែលទ្រង់មានបន្ទូលដូចខាងក្រោម - ប្រសិនបើអ្នកណាមិននៅជាប់នឹងខ្ញុំអ្នកនោះត្រូវគេបោះចោលទៅជាមែកហើយស្វិត។ ហើយពួកគេប្រមូលពួកគេបោះទៅក្នុងភ្លើងហើយពួកគេត្រូវបានដុតចោល› ។ (ចន 15: 6) យើងទាំងអស់គ្នាកើតមកក្រោមការថ្កោលទោសពីអំពើបាបដំបូងរបស់អ័ដាមនិងអេវ៉ា។ យើងកើតមកមាននិស្ស័យធ្លាក់ចុះឬមានបាប។ នៅក្នុងខ្លួនយើងផ្ទាល់នៅក្នុងនិស្ស័យមនុស្សលោកយើងមិនអាចដើរចេញពីផ្លូវស្លាប់ខាងសាច់ឈាមនិងខាងព្រលឹងវិញ្ញាណដែលយើងកំពុងស្ថិតនៅ។ យើងត្រូវការអន្តរាគមន៍ពីខាងក្រៅ - ការលោះ។ ព្រះជាព្រះដែលគង់នៅអស់កល្បជានិច្ចជាព្រះដែលមានព្រះចេស្ដាបំផុតបានយាងមកផែនដីដោយភាពរាបទាបគ្របបាំងអង្គទ្រង់ជាសាច់ឈាមមនុស្សហើយក្លាយជាយញ្ញបូជាលោះនិងយញ្ញបូជាដ៏អស់កល្បតែមួយគត់ដែលផ្តល់ឱ្យយើងនូវសេរីភាពពីភាពអស់កល្បជានិច្ច។ យើងអាននៅក្នុងហេព្រើរ - «ប៉ុន្តែយើងឃើញព្រះយេស៊ូវដែលត្រូវបានបន្ទាបទាបជាងពួកទេវតាសម្រាប់ការរងទុក្ខនៃសេចក្តីស្លាប់ដែលបានពាក់មកុដដោយសិរីល្អនិងកិត្តិយសដែលថាតាមរយៈព្រះគុណរបស់ព្រះអាចនឹងភ្លក់សេចក្តីស្លាប់សម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា»។ (ហេ។ ១០: ១) ពិចារណានូវអ្វីដែលជាព្រះដែលប្រកបដោយសេចក្តីស្រឡាញ់និងយកចិត្តទុកដាក់ដែលទ្រង់នឹងជួយសង្គ្រោះយើង - «ដូច្នេះនៅពេលដែលកូន ៗ បានបរិភោគសាច់និងឈាមព្រះអង្គក៏មានចំណែកដូចគ្នាដែរគឺតាមរយៈសេចក្ដីស្លាប់ទ្រង់នឹងបំផ្លាញអ្នកដែលមានអំណាចនៃសេចក្ដីស្លាប់គឺអារក្សហើយដោះលែងអ្នកដែលខ្លាចសេចក្ដីស្លាប់។ ជីវិតពេញមួយជីវិតរបស់ពួកគេត្រូវជាប់ចំណង។ (ហេ។ ១០: ១០-១៤)
ប៉ុលបានបង្រៀនរ៉ូម៉ាំងនូវសេចក្តីពិតដ៏សំខាន់មួយ - «សម្រាប់ប្រាក់ឈ្នួលនៃអំពើបាបគឺសេចក្ដីស្លាប់រីឯអំណោយទានរបស់ព្រះវិញគឺជាជីវិតអស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវជាព្រះអម្ចាស់នៃយើង។ (រ៉ូម។ ៨: ៣០) តើអ្វីទៅជាអំពើបាប? វចនានុក្រមព្រះគម្ពីរវីវីក្លីហ្វបានកំណត់វាតាមវិធីនេះ - អំពើបាបគឺជាអ្វីដែលផ្ទុយនឹងចរិតរបស់ព្រះ។ ដោយព្រោះសិរីល្អរបស់ព្រះគឺជាការបើកបង្ហាញពីចរិតលក្ខណៈរបស់ទ្រង់បាបគឺជាការមកដល់នៃសិរីល្អឬចរិតរបស់ព្រះ។ (ផេហ្វហ្វឺរ ៦៨៧) ពី រ៉ូម ១: ១៨ យើងរៀនពីភាពពិតដ៏អាក្រក់អំពីយើងរាល់គ្នា «មនុស្សទាំងអស់បានធ្វើបាបហើយខ្វះមិនដល់សិរីល្អនៃព្រះ»។ ដូច្នេះអ្វីទាំងអស់នេះត្រូវធ្វើជាមួយ ចន 15: 6? ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថាអ្នកដែលមិននៅជាប់នឹងទ្រង់នឹងត្រូវបោះទៅក្នុងភ្លើង? ព្រះយេស៊ូវបន្ទាប់ពីការសុគតនិងការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់បានបង្ហាញដល់សាវ័កចក្ខុវិស័យដូចខាងក្រោមនៃការជំនុំជំរះបល្ល័ង្កពណ៌សដ៏អស្ចារ្យ (ការជំនុំជំរះរបស់អ្នកដែលបដិសេធអំណោយនៃការប្រោសលោះរបស់ព្រះយេស៊ូ) - «បន្ទាប់មកខ្ញុំឃើញបល្ល័ង្កពណ៌សដ៏ធំមួយនិងទ្រង់ដែលគង់នៅលើបល្ល័ង្កនោះ។ ផែនដីនិងផ្ទៃមេឃបានរត់ចេញឆ្ងាយពីព្រះភ័ក្ត្ររបស់ព្រះអង្គ។ ហើយមិនមានកន្លែងសម្រាប់ពួកគេទេ។ ខ្ញុំឃើញមនុស្សស្លាប់ទាំងអ្នកតូចទាំងអ្នកធំឈរនៅមុខព្រះជាម្ចាស់ហើយមានក្រាំងជាច្រើនបើកឡើងផង។ ហើយសៀវភៅមួយទៀតបានបើកដែលជាក្រាំងជីវិត។ ហើយមនុស្សស្លាប់បានត្រូវវិនិច្ឆ័យតាមអំពើដែលពួកគេបានប្រព្រឹត្ដតាមរយៈអ្វីដែលបានកត់ទុកក្នុងសៀវភៅ។ សមុទ្របានប្រគល់មនុស្សស្លាប់ដែលនៅទីនោះមកវិញហើយសេចក្ដីស្លាប់និងស្ថានមច្ចុរាជក៏បានប្រគល់មនុស្សស្លាប់ដែលនៅទីនោះមកវិញដែរ។ ហើយពួកគេម្នាក់ៗត្រូវបានវិនិច្ឆ័យតាមអំពើដែលគាត់បានប្រព្រឹត្ដ។ បន្ទាប់មកសេចក្ដីស្លាប់និងស្ថាននរកត្រូវបានបោះទៅក្នុងបឹងភ្លើង។ នេះជាសេចក្ដីស្លាប់ទីពីរ។ អស់អ្នកដែលគ្មានឈ្មោះកត់ទុកក្នុងក្រាំងជីវិតក៏ត្រូវបោះទៅក្នុងបឹងភ្លើងដែរ»។ (២០: ១១-១៥) ការបដិសេធរបស់ពួកគេចំពោះអ្វីដែលព្រះគ្រីស្ទបានធ្វើសម្រាប់ពួកគេទុកឱ្យពួកគេឈរនៅចំពោះព្រះដោយអង្វរដល់កិច្ចការផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេសម្រាប់ការលោះពួកគេ។ ជាអកុសលមិនថាពួកគេបានធ្វើល្អប៉ុណ្ណាក្នុងជីវិតក៏ដោយប្រសិនបើពួកគេបដិសេធអំណោយនៃព្រះគុណ (ការទូទាត់ពេញលេញសម្រាប់ការប្រោសលោះទាំងស្រុងតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ) ពួកគេបដិសេធសេចក្តីសង្ឃឹមនៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ ផ្ទុយទៅវិញពួកគេជ្រើសរើសសេចក្ដីស្លាប់ទីពីរឬការបំបែកខ្លួនជារៀងរហូតពីព្រះ។ ជារៀងរហូតពួកគេនឹងរស់នៅក្នុង«បឹងភ្លើង»។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលអំពីការបែកគ្នានេះនៅពេលដែលគាត់បានប្រាប់ពួកផារិស៊ីដែលជាមនុស្សសុចរិតដោយខ្លួនឯងដែលបានព្យាយាមរាប់ជាសុចរិតរបស់ពួកគេនៅចំពោះព្រះ - “ ខ្ញុំនឹងទៅឆ្ងាយហើយអ្នកនឹងតាមរកខ្ញុំហើយអ្នកនឹងស្លាប់នៅក្នុងអំពើបាបរបស់អ្នក។ កន្លែងដែលខ្ញុំទៅអ្នកមិនអាចមក ... អ្នកមកពីក្រោម; ខ្ញុំមកពីខាងលើ។ អ្នកគឺជាអ្នកនៃពិភពលោកនេះ; ខ្ញុំមិនមែនជារបស់ពិភពលោកនេះទេ។ ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថាអ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវស្លាប់ទាំងមានបាបជាប់ក្នុងខ្លួន។ បើអ្នករាល់គ្នាមិនជឿថាខ្ញុំជាព្រះអង្គទេអ្នករាល់គ្នាមុខជាត្រូវស្លាប់ទាំងមានបាបជាប់ក្នុងខ្លួនជាមិនខាន»។ (John 8: 21-24)
ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលមុនពេលទ្រង់សោយទិវង្គត -“ ការស្រេចហើយ” ការប្រោសលោះដ៏អស់កល្បរបស់យើងបានបញ្ចប់។ យើងគ្រាន់តែត្រូវការទទួលយកវាដោយជំនឿលើអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើសម្រាប់យើង។ ប្រសិនបើយើងមិនទទួលយកវាទេហើយបន្តស្វែងរកសេចក្ដីសង្គ្រោះផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងឬធ្វើតាមការបង្រៀនខាងព្រលឹងវិញ្ញាណរបស់យ៉ូសែបស៊្មីធលោក Muhammad ឬគ្រូក្លែងក្លាយផ្សេងទៀតយើងអាចនឹងជ្រើសរើសយកសេចក្តីស្លាប់អស់កល្បជានិច្ច។ តើអ្នកចង់ចំណាយពេលអស់កល្បរបស់អ្នកនៅទីណា? ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃនៃសេចក្ដីសង្រ្គោះអ្នកនឹងមិនមករកព្រះយេស៊ូវទេអ្នកនឹងថ្វាយជីវិតរបស់អ្នកទៅទ្រង់ហើយរស់នៅ!
ធនធាន:
Pfeiffer, Charles Charles, Howard F. Vos និង John Rea ។ វចនានុក្រមព្រះគម្ពីរវីគីក្លីហ្វ។ Peabody: Hendrickson, ឆ្នាំ ១៩៩៨ ។
