បដិសេធភាពឥតប្រយោជន៍នៃសាសនាហើយចាប់យកជីវិត!
ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលប្រាប់ប្រជាជន - «កាលណាអ្នករាល់គ្នាមានពន្លឺចូរជឿលើពន្លឺដើម្បីអោយអ្នករាល់គ្នាបានទៅជាបុត្រធីតានៃពន្លឺ»។ (យ៉ូហាន ១២: ៣៦ ក) ទោះយ៉ាងណាកំណត់ត្រាកំណត់ត្រាប្រវត្តិសាស្រ្តរបស់ចនបញ្ជាក់ថា - «ទោះយ៉ាងណាទ្រង់បានធ្វើទីសំគាល់ជាច្រើននៅចំពោះមុខពួកគេក៏ដោយក៏ពួកគេមិនជឿលើទ្រង់ដែរដូច្នេះពាក្យរបស់អេសាយដែលជាហោរានឹងត្រូវបានបំពេញដែលគាត់បាននិយាយថា៖ Lord លោកម្ចាស់តើអ្នកណាបានជឿដំណឹងរបស់យើង? តើព្រះពាហុរបស់ព្រះអម្ចាស់បានសំដែងដល់អ្នកណា?› ។ ហេតុនេះហើយបានជាគេមិនអាចជឿបានឡើយព្រោះអេសាយបាននិយាយម្ដងទៀតថា៖ He គាត់បានធ្វើអោយភ្នែករបស់ពួកគេខ្វាក់ហើយមានចិត្ដរឹងរូសក្រែងលោពួកគេបានមើលឃើញដោយភ្នែកក្រែងលោពួកគេអាចយល់ដោយដួងចិត្តហើយងាកទៅដូច្នេះខ្ញុំនឹងព្យាបាលពួកគេ› ។ ពាក្យទាំងនេះដែលអេសាយបាននិយាយនៅពេលគាត់បានឃើញសិរីរុងរឿងរបស់ទ្រង់ហើយបាននិយាយអំពីទ្រង់។ (John 12: 37-40)
អេសាយប្រហែលជា ៨០០ ឆ្នាំមុនពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រសូតមកដោយព្រះបានបញ្ជាអោយប្រាប់ដល់ពួកយូដា - Keep ចូរស្តាប់ចុះតែមិនយល់។ ចូរមើលតែមិនយល់សោះ› ។ (អេសា។ ៥៣: ៧) ព្រះបានប្រាប់អេសាយ - «ធ្វើ ឲ្យ ចិត្តប្រជា ជននេះរង្គោះរង្គើហើយត្រចៀកគេធ្ងន់ហើយបិទភ្នែក។ ក្រែងលោគេមើលឃើញដោយផ្ទាល់ភ្នែកហើយ hear ដោយត្រចៀកគេយល់ហើយနှလုံးចិត្តគេនឹងវិលមករកគេវិញ»។ (អេសា។ ៥៣: ៧) នៅសម័យលោកអេសាយជនជាតិយូដាបានបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះហើយមិនគោរពតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះបាន ឲ្យ អេសាយប្រាប់ពួកគេពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងចំពោះពួកគេដោយសារតែពួកគេមិនស្តាប់បង្គាប់។ ព្រះទ្រង់ជ្រាបថាពួកគេនឹងមិនស្តាប់តាមពាក្យរបស់អេសាយទេតែទ្រង់មានបន្ទូលប្រាប់អេសាយដល់ពួកគេ។ ច្រើនឆ្នាំក្រោយមកព្រះយេស៊ូបានយាងមក។ គាត់បានមកដូចដែលអេសាយបានទាយថាគាត់នឹង; ជា “ រុក្ខជាតិទន់” ជាមួយ ចាក់ឬសចេញពីដីស្ងួត» មិនត្រូវបានគោរពដោយបុរសទេប៉ុន្តែ «ត្រូវគេមើលងាយហើយត្រូវមនុស្សបោះបង់ចោល»។ (អេសា។ ៥៣: ៤-៦) គាត់បានមកប្រកាសសេចក្ដីពិតអំពីអង្គទ្រង់។ គាត់បានមកធ្វើការអស្ចារ្យ។ គាត់បានបង្ហាញពីភាពសុចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ទោះយ៉ាងណាមនុស្សភាគច្រើនបានបដិសេធទាំងទ្រង់និងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។
ចននៅដើមកំណត់ត្រាដំណឹងល្អរបស់គាត់បានសរសេរអំពីព្រះយេស៊ូវ - “ គាត់បានមកឯអង្គទ្រង់ផ្ទាល់តែអង្គទ្រង់ផ្ទាល់មិនបានទទួលទ្រង់ទេ” (ចន 1: 11) ចនក្រោយមកនៅក្នុងកំណត់ត្រាដំណឹងល្អរបស់គាត់បានសរសេរ - ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយសូម្បីតែក្នុងចំណោមអ្នកគ្រប់គ្រងជាច្រើនមានជំនឿលើទ្រង់ក៏ដោយក៏ដោយសារតែពួកផារិស៊ីពួកគេមិនព្រមទទួលស្គាល់ទ្រង់ក្រែងលោពួកគេត្រូវគេបណ្តេញចេញពីសាលាប្រជុំ។ ព្រោះពួកគេចូលចិត្ដការសរសើររបស់មនុស្សច្រើនជាងការសរសើរពីព្រះ។ (John 12: 42-43) ពួកគេមិនចង់មានទំនាក់ទំនងជាចំហរនិងជាសាធារណៈជាមួយព្រះយេស៊ូវទេ។ ព្រះយេស៊ូបានបដិសេធសាសនាពេស្យាចារពុតត្បុតដែលប្រកាសអំពីច្បាប់ហើយធ្វើឱ្យមនុស្សមានចិត្ដស្រងូតចំពោះព្រះ។ សាសនាខាងក្រៅរបស់ពួកផារិស៊ីបានអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេវាស់ស្ទង់ភាពសុចរិតរបស់ពួកគេក៏ដូចជាភាពសុចរិតរបស់អ្នកដទៃ។ ពួកគេប្រកាន់ជំហរជាអាជ្ញាកណ្តាលនិងជាចៅក្រមរបស់អ្នកដទៃយោងទៅតាមគោលលទ្ធិរបស់មនុស្ស។ យោងទៅតាមគោលលទ្ធិរបស់ពួកផារិស៊ីព្រះយេស៊ូបានបរាជ័យក្នុងការសាកល្បងរបស់ពួកគេ។ ក្នុងការរស់នៅនិងការដើរតាមការស្តាប់បង្គាប់និងការចុះចូលទាំងស្រុងចំពោះព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់ព្រះយេស៊ូវបានរស់នៅក្រៅច្បាប់របស់គេ។
ជនជាតិយូដាភាគច្រើនមានចិត្តរឹងហើយមានគំនិតខ្វាក់។ ពួកគេមិនបានយល់ច្បាស់អំពីថាតើព្រះយេស៊ូវជានរណាឡើយ។ ទោះបីអ្នកខ្លះបានជឿលើទ្រង់ក៏ដោយមនុស្សជាច្រើនមិនដែលមករកចំណុចសំខាន់នៃការជឿលើទ្រង់ឡើយ។ មានភាពខុសប្លែកគ្នាយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការជឿលើព្រះយេស៊ូវគឺការជឿថាទ្រង់មានលក្ខណៈជាមនុស្សម្នាក់នៅក្នុងប្រវត្ដិសាស្ដ្រហើយជឿលើព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ លោកយេស៊ូតែងតែស្វែងរកមនុស្ស ឲ្យ ជឿពាក្យរបស់លោកហើយបន្ទាប់មកធ្វើតាមពាក្យរបស់លោក។
ហេតុអ្វីបានជាចាំបាច់នៅថ្ងៃនេះនៅសម័យព្រះយេស៊ូដើម្បីបដិសេធសាសនាមុនពេលយើងចាប់យកជីវិតដែលព្រះយេស៊ូវមានសំរាប់យើង? តាមវិធីជាច្រើនដែលមិនចេះចប់បានប្រាប់យើងអំពីរបៀបដែលយើងអាចទទួលការពេញចិត្ដពីព្រះ។ វាតែងតែមានតំរូវការខាងក្រៅមួយចំនួនដែលត្រូវតែបំពេញមុនពេលដែល“ ត្រូវ” ឈរនៅមុខព្រះជាម្ចាស់។ ប្រសិនបើអ្នកសិក្សាអំពីសាសនាផ្សេងៗនៃពិភពលោកអ្នកឃើញថាសាសនានីមួយៗមានវិន័យក្បួននិងការតំរូវផ្សេងៗ។
នៅតាមប្រាសាទហិណ្ឌូ“ សេចក្តីត្រូវការ” នៃព្រះត្រូវបានបំពេញដោយអ្នកគោរពបូជាដែលឆ្លងកាត់ពិធីបន្សុតមុនពេលចូលទៅជិតព្រះ។ ការធ្វើពិធីសាសនាដូចជាការលាងជើងលាងមាត់លាងងូតទឹកស្លៀកពាក់ទឹកអប់ការចិញ្ចឹមទំនុកច្រៀងការច្រៀងជួងជួងនិងការដុតធូបត្រូវបានអនុវត្តដើម្បីចូលទៅជិតព្រះ (អឺរមែនមែន ១៩៣-១៩៤) ។ នៅក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាដែលជាផ្នែកមួយនៃដំណើរការដើម្បីដោះស្រាយភាពលំបាករបស់មនុស្សសកលលោកមនុស្សម្នាក់ៗត្រូវដើរតាមមាគ៌ា ៨ យ៉ាងនៃចំណេះដឹងត្រឹមត្រូវអាកប្បកិរិយាត្រឹមត្រូវការនិយាយត្រឹមត្រូវសកម្មភាពត្រឹមត្រូវការរស់នៅត្រឹមត្រូវការខិតខំខាងស្តាំការគិតត្រឹមត្រូវនិងសិទ្ធិ ភាពទាក់ទាញ (231) ។ សាសនាគ្រិស្តអូស្សូដក់តម្រូវឱ្យអនុវត្តតាមច្បាប់យ៉ាងតឹងរឹងទាក់ទងនឹងការគោរពបូជា Shabbat (ថ្ងៃឈប់សម្រាក) ច្បាប់នៃរបបអាហារក៏ដូចជាការអធិស្ឋានបីដងក្នុងមួយថ្ងៃ (294) ។ អ្នកកាន់សាសនាឥស្លាមត្រូវតែសង្កេតមើលសសរស្តម្ភទាំងប្រាំរបស់សាសនាអ៊ីស្លាមៈសាដាដា (ការនិយាយឡើងវិញដោយសំលេងអារ៉ាប់ដោយសក្ខីកម្មថាគ្មានព្រះទេក្រៅពីអល់ឡោះហើយមូហាំម៉ាត់ជាហោរារបស់គាត់) ទឹកមាត់ (ការអធិស្ឋានចំនួន ៥ ដងក្នុងពេលជាក់លាក់មួយៗក្នុងមួយថ្ងៃដែលប្រឈមមុខនឹងមេកា។ ដែលត្រូវបានបន្តដោយការលាងសំអាតពិធីសាសនា) ហ្សាកាត (ពន្ធជាកាតព្វកិច្ចដែលបានផ្តល់ដល់អ្នកដែលមិនសូវមានសំណាង) ហិនទ័រ (ការតមអាហារក្នុងអំឡុងបុណ្យរ៉ាម៉ាដាន) និងហាជី (សក្ការៈបូជានៅមេកាយ៉ាងហោចណាស់ម្តងក្នុងមួយជីវិតរបស់មនុស្ស) ()321-323).
សាសនាតែងតែសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើការខិតខំរបស់មនុស្សដើម្បីផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះ។ ព្រះយេស៊ូបានយាងមកដើម្បីបើកសម្ដែង ឲ្យ មនុស្សស្គាល់ព្រះ។ គាត់បានមកដើម្បីបង្ហាញពីរបៀបដែលព្រះសុចរិត។ គាត់បានមកធ្វើអ្វីដែលបុរសមិនអាចធ្វើបាន។ លោកយេស៊ូពេញចិត្ដនឹងព្រះ - សម្រាប់យើង។ ជាការចាំបាច់ព្រះយេស៊ូវបានបដិសេធសាសនារបស់មេដឹកនាំសាសន៍យូដា។ ពួកគេបានភ្លេចគោលបំណងនៃក្រិត្យវិន័យលោកម៉ូសេ។ វាគឺដើម្បីជួយជនជាតិយូដាឱ្យដឹងថាពួកគេមិនអាចវាស់វែងតាមច្បាប់បានទេប៉ុន្តែត្រូវការព្រះអង្គសង្គ្រោះយ៉ាងខ្លាំង។ សាសនាតែងតែបង្កើតភាពសុចរិតដោយខ្លួនឯងហើយនោះគឺជាអ្វីដែលពួកផារិស៊ីបានបំពេញ។ សាសនាបន្ថយភាពសុចរិតរបស់ព្រះ។ សម្រាប់អ្នកដែលជឿថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះមេស្ស៊ីប៉ុន្តែនឹងមិនសារភាពជាចំហទេការចំណាយដើម្បីធ្វើដូច្នេះគឺខ្ពស់ពេកសម្រាប់ពួកគេដើម្បីបង់ប្រាក់។ វានិយាយថាពួកគេចូលចិត្តការសរសើររបស់មនុស្សច្រើនជាងការសរសើរពីព្រះ។
ក្នុងនាមជាអតីតមរមនខ្ញុំចំណាយពេលនិងកម្លាំងច្រើនក្នុងការបំពេញការងារនៅព្រះវិហារមរមន។ ខ្ញុំបានខិតខំដើម្បី«រក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាក ឲ្យ បរិសុទ្ធ»។ ខ្ញុំបានរស់នៅតាមច្បាប់របបអាហារនៃមរមន។ ខ្ញុំបានធ្វើតាមអ្វីដែលព្យាការីនិងសាវកមរមនបានបង្រៀន។ ខ្ញុំបានចំណាយពេលរាប់ម៉ោងនិងរាប់ម៉ោងដើម្បីធ្វើវង្សត្រកូល។ ខ្ញុំមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះវិហារប៉ុន្តែមិនមែនជាមួយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទេ។ ខ្ញុំបានជឿជាក់លើអ្វីដែលខ្ញុំអាចធ្វើដើម្បី«រស់នៅតាមដំណឹងល្អ»ដូចដែលមរមនបាននិយាយ។ ពួកផារិស៊ីជាច្រើននៅសម័យព្រះយេស៊ូបានចំណាយពេលនិងកម្លាំងច្រើនក្នុងសកម្មភាពសាសនាប៉ុន្តែនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានយាងមកហើយបានអញ្ជើញពួកគេឱ្យមានទំនាក់ទំនងថ្មីនិងរស់នៅជាមួយព្រះពួកគេនឹងមិនលះបង់សាសនារបស់ពួកគេឡើយ។ ពួកគេចង់រក្សារបៀបរស់នៅចាស់ទោះបីជាវាមានកំហុសនិងខូចក៏ដោយ។ ទោះបីជាពួកគេបានដឹងឬមិនបានដឹងក៏ដោយសាសនារបស់ពួកគេនឹងនាំពួកគេដោយប្រុងប្រយ័ត្នទៅរកភាពអស់កល្បជានិច្ចដោយគ្មានព្រះ - ចូលទៅក្នុងទារុណកម្មអស់កល្បជានិច្ច។ ពួកគេមិនចង់ឃើញខ្លួនឯងនៅក្នុងពន្លឺពិតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទេ។ ការពិតនឹងបង្ហាញពីរបៀបដែលពួកគេត្រូវបានគេបំផ្លាញនិងបែកនៅខាងក្នុង។ ពួកគេចង់បន្តនៅក្នុងការបំភាន់នៃសាសនារបស់ពួកគេ - ថាការខិតខំពីខាងក្រៅរបស់ពួកគេគឺគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីធ្វើឱ្យជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ ពួកគេមានដួងចិត្តដែលចង់ធ្វើតាមនិងផ្គាប់ចិត្តមនុស្សជាជាងព្រះ។
ខ្ញុំដឹងថាវាមានតម្លៃខ្ពស់ក្នុងការបដិសេធសាសនាហើយទទួលយកជីវិតដ៏បរិបូរណ៍ដែលមានតែទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះដែលអាចផ្តល់ឱ្យ។ ការចំណាយនោះអាចជាការបាត់បង់ទំនាក់ទំនងការបាត់បង់ការងារឬរហូតដល់ស្លាប់។ ប៉ុន្តែមានតែព្រះយេស៊ូវទេដែលជាវល្លិពិតនៃជីវិត។ យើងអាចជាផ្នែកមួយនៃទ្រង់ប្រសិនបើព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់គង់នៅក្នុងយើង។ មានតែអ្នកដែលបានកើតជាថ្មីតាមរយៈជំនឿលើទ្រង់ប៉ុណ្ណោះដែលទទួលជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ យើងមិនអាចរីករាយនឹងផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់បានទេដរាបណាយើងនៅជាប់នឹងទ្រង់ហើយទ្រង់គង់នៅក្នុងយើង។ ថ្ងៃនេះព្រះយេស៊ូវចង់ផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវជីវិតថ្មី។ មានតែទ្រង់ទេដែលអាចប្រទានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដល់អ្នក។ មានតែទ្រង់ទេដែលអាចនាំអ្នកគ្រប់ផ្លូវពីកន្លែងដែលអ្នកនៅថ្ងៃនេះទៅស្ថានសួគ៌ដើម្បីរស់នៅជាមួយទ្រង់ជារៀងរហូត។ ដូចអ្នកដឹកនាំជនជាតិយូដាដែរយើងមានជម្រើសថាតើត្រូវលះបង់មោទនភាពនិងសាសនារបស់យើងហើយទុកចិត្តនិងគោរពតាមព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ អ្នកអាចទទួលយកទ្រង់នៅថ្ងៃនេះជាព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់អ្នកឬអ្នកអាចឈរនៅមុខទ្រង់ជាចៅក្រម។ អ្នកនឹងត្រូវបានគេវិនិច្ឆ័យចំពោះអ្វីដែលអ្នកបានធ្វើក្នុងជីវិតនេះប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកបដិសេធនូវអ្វីដែលទ្រង់បានធ្វើអ្នកនឹងចំណាយពេលជារៀងរហូតដោយគ្មានទ្រង់។ ចំពោះខ្ញុំការបដិសេធសាសនាគឺជាជំហានសំខាន់មួយដើម្បីទទួលយកជីវិត!
យោង:
Alexander, Pat ។ ed ។ សៀវភៅរបស់អ៊ែរមែនមែនចំពោះសាសនាពិភពលោក។ Grand Rapids: ការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់ William B. Eerdman, ឆ្នាំ ១៩៩៤ ។
