Εμπιστεύεστε τη δική σας δικαιοσύνη ή τη δικαιοσύνη του Θεού;
Ο συγγραφέας των Εβραίων συνεχίζει να ωθεί τους Εβραίους πιστούς στο πνευματικό τους «ξεκούραση» - «Επειδή αυτός που έχει εισέλθει στην ανάπαυσή Του σταμάτησε επίσης από τα έργα του, όπως έκανε ο Θεός από Του. Ας είμαστε λοιπόν επιμελείς να εισέλθουμε σε αυτό το υπόλοιπο, μήπως κάποιος πέσει σύμφωνα με το ίδιο παράδειγμα ανυπακοής. Διότι ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και ισχυρός, και πιο έντονος από οποιοδήποτε δίκοπο σπαθί, τρυπώντας ακόμη και στη διαίρεση της ψυχής και του πνεύματος, των αρθρώσεων και του μυελού, και διακρίνει τις σκέψεις και τις προθέσεις της καρδιάς. Και δεν υπάρχει κρυμμένο πλάσμα από το βλέμμα Του, αλλά όλα τα πράγματα είναι γυμνά και ανοιχτά στα μάτια Του, στον οποίο πρέπει να λάβουμε υπόψη. " (Εβραίους 4: 10-13)
Δεν υπάρχει τίποτα που μπορούμε να φέρουμε στο τραπέζι του Θεού σε αντάλλαγμα για τη σωτηρία. Μόνο η δικαιοσύνη του Θεού θα κάνει. Η μόνη ελπίδα μας είναι να «βάλουμε» τη δικαιοσύνη του Θεού μέσω της πίστης σε όσα έχει κάνει ο Ιησούς για λογαριασμό μας.
Ο Παύλος μοιράστηκε την ανησυχία του για τους συναδέλφους του Εβραίους όταν έγραψε στους Ρωμαίους - «Αδελφοί, η επιθυμία της καρδιάς μου και η προσευχή προς τον Θεό για το Ισραήλ είναι να σωθούν. Γιατί τους μαρτυρώ ότι έχουν ζήλο για τον Θεό, αλλά όχι σύμφωνα με τη γνώση. Επειδή αγνοούν τη δικαιοσύνη του Θεού, και επιδιώκουν να εδραιώσουν τη δική τους δικαιοσύνη, δεν έχουν υποταχθεί στη δικαιοσύνη του Θεού. Γιατί ο Χριστός είναι το τέλος του νόμου για τη δικαιοσύνη σε όλους όσοι πιστεύουν. " (Ρωμαίους 10: 1-4)
Το απλό μήνυμα της σωτηρίας μόνο μέσω της πίστης μόνο με τη χάρη μόνο στον Χριστό είναι το θέμα της Προτεσταντικής Μεταρρύθμισης. Ωστόσο, δεδομένου ότι η εκκλησία γεννήθηκε την ημέρα της Πεντηκοστής μέχρι τώρα, οι άνθρωποι προσθέτουν συνεχώς άλλες απαιτήσεις σε αυτό το μήνυμα.
Όπως λένε οι παραπάνω λέξεις από τους Εβραίους, «Αυτός που έχει εισέλθει στην ανάπαυσή Του έχει επίσης σταματήσει από τα έργα του, όπως έκανε ο Θεός από Του». Όταν δεχόμαστε ό, τι έχει κάνει ο Ιησούς για μας μέσω της πίστης σε Αυτόν, σταματήσαμε να προσπαθούμε να «κερδίσουμε» τη σωτηρία με οποιοδήποτε άλλο μέσο.
Το να είσαι επιμελής για να μπεις στο υπόλοιπο του Θεού ακούγεται περίεργο. Γιατί; Επειδή η σωτηρία εξ ολοκλήρου μέσω της αξίας του Χριστού, και όχι η δική μας, είναι αντίθετη από τη λειτουργία του πεσμένου κόσμου μας. Φαίνεται περίεργο να μην είμαστε σε θέση να δουλέψουμε για αυτό που έχουμε.
Ο Παύλος είπε στους Ρωμαίους για τους Εθνικούς - «Τι θα πούμε λοιπόν; Ότι οι Εθνικοί, που δεν επιδιώκουν τη δικαιοσύνη, έχουν φτάσει στη δικαιοσύνη, ακόμη και στη δικαιοσύνη της πίστης. Αλλά το Ισραήλ, ακολουθώντας το νόμο της δικαιοσύνης, δεν έχει επιτύχει το νόμο της δικαιοσύνης. Γιατί; Επειδή δεν το έψαξαν με πίστη, αλλά όπως ήταν, από τα έργα του νόμου. Γιατί σκοντάφτησαν σε αυτήν την πέτρα. Όπως γράφεται: «Ιδού, βάζω στη Σιών μια σκοντάφτη και ένα βράχο προσβολής, και όποιος πιστεύει σ 'Αυτόν δεν θα ντροπιασθεί» (Ρωμαίους 9: 30-33)
Ο λόγος του Θεού είναι «ζωντανός και ισχυρός» και «αιχμηρότερος από οποιοδήποτε δίκοπο σπαθί». Είναι «διάτρηση», ακόμη και στο σημείο να χωρίσουμε την ψυχή και το πνεύμα μας. Ο λόγος του Θεού είναι «διακριτικός» των σκέψεων και των προθέσεων της καρδιάς μας. Μόνο μπορεί να μας αποκαλύψει «σε μας». Είναι σαν έναν καθρέφτη που αποκαλύπτει ποιοι πραγματικά είμαστε, ο οποίος μερικές φορές είναι πολύ οδυνηρός. Αποκαλύπτει την αυταπάτη μας, την υπερηφάνεια μας και τις ανόητες επιθυμίες μας.
Δεν υπάρχει κρυμμένο πλάσμα από τον Θεό. Δεν υπάρχει πουθενά να κρυφτούμε από τον Θεό. Δεν υπάρχει τίποτα που δεν ξέρει για εμάς, και το εκπληκτικό είναι ότι συνεχίζει να μας αγαπά.
Μπορούμε να θέσουμε στον εαυτό μας τις ακόλουθες ερωτήσεις: Έχουμε εισέλθει πραγματικά στην πνευματική ανάπαυση του Θεού; Καταλαβαίνουμε ότι όλοι θα δώσουμε λογαριασμό στον Θεό μια μέρα; Καλύπτουμε τη δικαιοσύνη του Θεού μέσω της πίστης στον Χριστό; Ή σκοπεύουμε να σταθούμε μπροστά Του και να παρακαλέσουμε τη δική μας καλοσύνη και καλά έργα;
