Czy Bóg Cię wzywa?

Bóg wzywa nas do wiary

Idąc dalej wypełnioną nadzieją salą wiary… Abraham jest naszym kolejnym członkiem – „Dzięki wierze Abraham usłuchał wezwania, aby udać się na miejsce, które miał otrzymać w dziedzictwie. I wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie. Przez wiarę zamieszkał w ziemi obiecanej jak w obcym kraju, mieszkając w namiotach z Izaakiem i Jakubem, którzy byli z nim dziedzicami tej samej obietnicy; oczekiwał bowiem miasta mającego fundamenty, którego budowniczym i twórcą jest Bóg”. (Hebrajczyków: 11: 8-10)

Abraham mieszkał w Ur Chaldejskim. Było to miasto poświęcone Nannarowi, bogu księżyca. Uczymy się od Rodzaju 12: 1-3 - „Teraz Pan powiedział do Abrama: «Wyjdź ze swojej ziemi, ze swojej rodziny i z domu swego ojca, do kraju, który ci ukażę. Uczynię z ciebie wielki naród; Będę ci błogosławił i rozsławię twoje imię; i będziesz błogosławieństwem. Będę błogosławił błogosławiącym ciebie, a przeklinającego ciebie przeklinam; i w Tobie będą błogosławione wszystkie narody ziemi”.

Od czasów Adama i Ewy mężczyźni i kobiety znali prawdziwego Boga. Jednak nie oddawali Mu chwały i nie byli wdzięczni za Jego błogosławieństwa. Bałwochwalstwo, czyli kult fałszywych bogów, doprowadziło do całkowitego zepsucia. Uczymy się od Pawła w Liście do Rzymian – „Albowiem gniew Boży objawia się z nieba na wszelką bezbożność i nieprawość ludzi, którzy w nieprawości tłumią prawdę, gdyż to, co o Bogu można poznać, jawne jest w nich, bo Bóg im to objawił. Albowiem od stworzenia świata Jego niewidzialne przymioty są wyraźnie widoczne i rozumiane przez rzeczy, które zostały stworzone, nawet Jego wieczna moc i Bóstwo, tak że są bez wymówki, ponieważ chociaż znali Boga, nie czcili Go jako Boga , teraz byli wdzięczni, ale stali się daremni w swoich myślach, a ich głupie serca zostały zaćmione. Podając się za mądrych, zgłupieli i zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na obraz podobny do zniszczalnego człowieka, a także do ptaków, czworonożnych zwierząt i pełzaczy”. (Rzymian 1: 18-23)

Bóg powołał Abrahama, pierwszego Żyda, i zapoczątkował coś nowego. Bóg powołał Abrahama, aby oddzielił się od zepsucia, wokół którego żył – „I Abram odszedł, jak mu Pan powiedział, a Lot poszedł z nim. A Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Haranu”. (Rodzaju 12: 4)

Prawdziwa wiara nie opiera się na uczuciach, ale na Słowie Bożym. Uczymy się od Rzymian 10: 17 - „Zatem wiara przychodzi przez słuchanie i słuchanie przez słowo Boże”.

List do Hebrajczyków został napisany do Żydów, którzy wahali się w wierze w Jezusa. Wielu z nich wolało powrócić do legalizmu Starego Przymierza, niż zaufać, że Jezus wypełnił Stare Przymierze i ustanowił Nowe Przymierze przez swoją śmierć i zmartwychwstanie.

W co dziś wierzysz? Czy odwróciłeś się od religii (stworzonych przez człowieka zasad, filozofii i wywyższania się) na rzecz wiary wyłącznie w Jezusa Chrystusa? Wieczne zbawienie przychodzi wyłącznie przez wiarę w Chrystusa, wyłącznie dzięki Jego łasce. Czy nawiązałeś relację z Bogiem przez wiarę w dokonane dzieło Chrystusa? Do tego wzywa nas Nowy Testament. Czy nie otworzysz dzisiaj swojego serca na Słowo Boże…

Zanim Jezus umarł, pocieszał swoich apostołów tymi słowami: „‚Niech się nie trwoży serce wasze; wierzycie w Boga, wierzcie i we Mnie. W domu Mojego Ojca jest wiele mieszkań; gdyby tak nie było, powiedziałbym ci. Idę przygotować wam miejsce. A jeśli odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę ponownie i przyjmę was do siebie; aby gdzie ja jestem, tam i wy mogliście być. I wiesz, dokąd idę i jaką drogę znasz.» Rzekł do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dokąd idziesz i jak możemy znać drogę?» Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą , prawdę i życie. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie.’” (Jana 14: 1-6)