Bent u uit de schaduw van de wet gekomen in de realiteit van het Nieuwe Testament van genade?
De schrijver van Hebreeën gaat door met het onderscheiden van het Nieuwe Verbond (Nieuwe Testament) van het Oude Verbond (Oude Testament) – “Want de wet, die een schaduw heeft van de goede dingen die komen gaan, en niet het beeld zelf van de dingen, kan nooit met dezelfde offers, die ze jaar na jaar voortdurend brengen, degenen die naderen perfect maken. Want zouden ze dan niet zijn opgehouden te worden aangeboden? Want de aanbidders zouden, eenmaal gezuiverd, geen zondebesef meer hebben. Maar in die offers is er elk jaar een herinnering aan zonden. Want het is niet mogelijk dat het bloed van stieren en bokken zonden zou kunnen wegnemen. Daarom, toen Hij in de wereld kwam, zei Hij: 'Opoffering en offergave begeerde U niet, maar een lichaam dat U voor Mij hebt bereid. In brandoffers en slachtoffers voor de zonde had U geen behagen. Toen zei ik: 'Zie, ik ben gekomen – in het boekdeel staat over mij geschreven – om Uw wil te doen, o God.'” (Hebreeën 10: 1-7)
De term 'schaduw' hierboven verwijst naar een 'bleke reflectie'. De wet openbaarde Christus niet, het openbaarde onze behoefte aan Christus.
De wet was nooit bedoeld om redding te bieden. De wet verhoogde de behoefte aan Degene die zou komen en de wet zou vervullen. We leren van Romeinen - “Daarom zal door de werken van de wet geen vlees voor Zijn ogen gerechtvaardigd worden, want door de wet is de kennis van de zonde.” (Romeinen 3: 20)
Niemand werd 'volmaakt' of compleet gemaakt onder het Oude Verbond (Oude Testament). Perfectie of voltooiing van onze redding, heiliging en verlossing kan alleen gevonden worden in Jezus Christus. Er was geen manier om Gods tegenwoordigheid binnen te gaan onder het Oude Verbond.
De voortdurende behoefte aan bloedoffers van dieren onder het Oude Verbond, onthulde hoe deze offers nooit de zonde konden wegnemen. Alleen onder het Nieuwe Verbond (Nieuwe Testament) zou de zonde worden verwijderd, omdat God onze zonden niet meer zou gedenken.
Het Oude Verbond (Oude Testament) was een voorbereiding op de komst van Jezus in de wereld. Het onthulde hoe ernstig zonde was, die het voortdurend vergieten van het bloed van dieren vereiste. Het onthulde ook hoe heilig God was. Om God in gemeenschap te brengen met Zijn volk, moest er een volmaakt offer worden gebracht.
De schrijver van Hebreeën citeerde hierboven uit Psalm 40, een Messiaanse psalm. Jezus had een lichaam nodig zodat Hij Zichzelf kon aanbieden als ons eeuwige offer voor de zonde.
Veel van de Hebreeuwse mensen verwierpen Jezus. Johannes schreef - “Hij kwam tot de Zijnen, en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen. Maar zovelen als Hem aannamen, hun gaf Hij het recht om kinderen van God te worden, aan hen die in Zijn naam geloven: die geboren zijn, niet uit bloed, noch uit de wil van het vlees, noch uit de wil van de mens, maar van God. En het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond, en wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, de heerlijkheid als van de eniggeborene van de Vader, vol van genade en waarheid.” (John 1: 11-14)
Jezus bracht genade en waarheid in de wereld - “Want de wet is door Mozes gegeven, maar genade en waarheid zijn door Jezus Christus gekomen.” (John 1: 17)
Scofield schrijft “Genade is de 'vriendelijkheid en liefde van God, onze Verlosser... niet door werken van gerechtigheid die we hebben gedaan... gerechtvaardigd zijn door Zijn genade.' Als principe wordt daarom genade tegenover de wet gesteld, waaronder God gerechtigheid van de mensen eist, zoals Hij onder genade gerechtigheid aan de mensen geeft. Wet is verbonden met Mozes en werkt; genade, met Christus en geloof. Volgens de wet gaan zegeningen gepaard met gehoorzaamheid; genade schenkt zegeningen als een gratis geschenk. In zijn volheid begon genade met de bediening van Christus, waarbij Zijn dood en opstanding betrokken waren, want Hij kwam om voor zondaars te sterven. Onder de vorige bedeling werd aangetoond dat de wet machteloos was om gerechtigheid en leven voor een zondig ras te verzekeren. Voorafgaand aan het kruis was de redding van de mens door geloof, gegrond op het zoenoffer van Christus, voorzien door God; nu is duidelijk geopenbaard dat redding en gerechtigheid worden ontvangen door geloof in de gekruisigde en herrezen Heiland, met heiligheid van leven en goede werken als vrucht van redding. Er was genade voordat Christus kwam, zoals blijkt uit de voorziening van offeranden voor zondaars. Het verschil tussen het vroegere tijdperk en het huidige tijdperk is daarom niet een kwestie van geen genade en een of andere genade, maar veeleer dat de genade van vandaag regeert, in de zin dat het enige Wezen dat het recht heeft om zondaars te oordelen nu op een troon van genade, de wereld hun overtredingen niet toerekenend.” (Scofield, 1451)
REFERENTIES:
Scofield, CI De Scofield Study Bible. New York: Oxford University Press, 2002.
