Έχετε εισέλθει στην ανάπαυση του Θεού;
Ο συγγραφέας των Εβραίων συνεχίζει να εξηγεί το «υπόλοιπο» του Θεού - «Επομένως, όπως λέει το Άγιο Πνεύμα: «Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή Του, μη σκληρύνετε τις καρδιές σας όπως στην ανταρσία, την ημέρα της δοκιμασίας στην έρημο, όπου οι πατέρες σας με δοκίμασαν, με δοκίμασαν και είδαν τα έργα Μου σαράντα χρόνια». Γι' αυτό, θύμωσα με εκείνη τη γενιά, και είπα: «Πάντα στραβώνουν στην καρδιά τους, και δεν γνώρισαν τους δρόμους μου». Ορκίστηκα λοιπόν στην οργή Μου: Δεν θα μπουν στην ανάπαυσή Μου.Προσέχετε, αδελφοί, μήπως υπάρχει σε κανέναν από εσάς κακή καρδιά απιστίας να φύγει από τον ζωντανό Θεό. αλλά παροτρύνετε ο ένας τον άλλον καθημερινά, ενώ λέγεται «Σήμερα», μήπως κάποιος από εσάς σκληρύνει με την απάτη της αμαρτίας. Διότι γίναμε μέτοχοι του Χριστού, αν κρατήσουμε σταθερή την αρχή της εμπιστοσύνης μας μέχρι το τέλος, ενώ λέγεται: «Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή Του, μη σκληρύνετε τις καρδιές σας όπως στην ανταρσία». (Εβραίους 3: 7-15)
Οι παραπάνω υπογραμμισμένοι στίχοι παρατίθενται από Ψαλμός 95. Αυτά τα εδάφια αναφέρονται σε αυτό που συνέβη στους Ισραηλίτες αφού ο Θεός τους οδήγησε έξω από την Αίγυπτο. Θα έπρεπε να είχαν εισέλθει στη Γη της Επαγγελίας δύο χρόνια αφότου έφυγαν από την Αίγυπτο, αλλά με απιστία επαναστάτησαν εναντίον του Θεού. Λόγω της απιστίας τους, περιπλανήθηκαν στην έρημο μέχρι που πέθανε η γενιά που είχε οδηγηθεί έξω από την Αίγυπτο. Τα παιδιά τους μετά πήγαν στη Γη της Επαγγελίας.
Οι άπιστοι Ισραηλίτες εστίασαν στις ανικανότητές τους και όχι στις ικανότητες του Θεού. Έχει ειπωθεί ότι το θέλημα του Θεού δεν θα μας οδηγήσει ποτέ εκεί που η χάρη του Θεού δεν θα μας κρατήσει.
Αυτό είπε ο Θεός Ψαλμός 81 για το τι έκανε για τα παιδιά του Ισραήλ – «Του έβγαλα τον ώμο από το βάρος. τα χέρια του ελευθερώθηκαν από τα καλάθια. Κάλεσες σε δύσκολη θέση, και σε παρέδωσα. Σου απάντησα στο κρυφό μέρος της βροντής. Σε δοκίμασα στα νερά της Μερίμπα. Ακούστε, λαέ Μου, και θα σας νουθετώ! Ω Ισραήλ, αν με ακούσεις! Δεν θα υπάρχει ξένος θεός ανάμεσά σας. ούτε θα λατρεύεις κανέναν ξένο θεό. Εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σου, που σε έβγαλα από τη γη της Αιγύπτου. άνοιξε το στόμα σου διάπλατα, και θα το γεμίσω. Αλλά ο λαός Μου δεν θα άκουγε τη φωνή Μου, και ο Ισραήλ δεν θα είχε κανέναν από εμένα. Έτσι τους παρέδωσα στη δική τους πεισματάρα καρδιά, για να περπατήσουν σύμφωνα με τις δικές τους συμβουλές. Ω, να Με άκουγε ο λαός Μου, να περπατούσε ο Ισραήλ στους δρόμους Μου!». (Ψαλμός 81: 6-13)
Ο συγγραφέας των Εβραίων έγραψε αυτή την επιστολή στους Εβραίους πιστούς που μπήκαν στον πειρασμό να ξαναπέσει στον νομικισμό του Ιουδαϊσμού. Δεν κατάλαβαν ότι ο Ιησούς είχε εκπληρώσει το νόμο του Μωυσή. Αγωνίστηκαν να καταλάβουν ότι ήταν τώρα κάτω από μια νέα διαθήκη χάριτος, αντί της παλιάς διαθήκης των έργων. Ο «νέος και ζωντανός» τρόπος εμπιστοσύνης μόνο στις αρετές του Χριστού ήταν παράξενος για εκείνους που ζούσαν για χρόνια κάτω από τους πολλούς κανόνες και κανονισμούς του Ιουδαϊσμού.
«Γιατί έχουμε γίνει μέτοχοι του Χριστού, αν κρατήσουμε την αρχή της εμπιστοσύνης μας σταθερή μέχρι το τέλος…» Πώς γινόμαστε «κοινωνοί» του Χριστού;
We 'συμμετέχω' του Χριστού μέσω της πίστης σε αυτό που έκανε. Ο Ρωμαίος μας διδάσκει - «Επομένως, αφού δικαιωθήκαμε με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό μέσω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, μέσω του οποίου έχουμε επίσης πρόσβαση με πίστη σε αυτή τη χάρη στην οποία στεκόμαστε, και χαιρόμαστε με την ελπίδα της δόξας του Θεού». (Ρωμαίους 5: 1-2)
Ο Θεός θέλει να μπούμε στην ανάπαυσή Του. Μπορούμε να το κάνουμε αυτό μόνο με πίστη στις αρετές του Χριστού, όχι μέσω οποιωνδήποτε δικών μας αρετών.
Φαίνεται αντιφατικό ότι ο Θεός θα μας αγαπούσε τόσο πολύ για να κάνουμε όλα όσα είναι απαραίτητα για να ζήσουμε μαζί Του για την αιωνιότητα, αλλά το έκανε. Θέλει να εμπιστευτούμε σε ό,τι έχει κάνει και να δεχτούμε με πίστη αυτό το καταπληκτικό δώρο!