De schrijver van Hebreeën vervolgde deze bemoedigende woorden: “Laten we zonder wankelen vasthouden aan de belijdenis van onze hoop, want Hij die beloofd heeft, is getrouw. En laten we op elkaar letten om liefde en goede werken aan te wakkeren, waarbij we niet nalaten om samen te komen, zoals bij sommigen de gewoonte is, maar elkaar aansporen, en dat des te meer naarmate je de Dag ziet naderen.' (Hebreeën 10: 23-25)
Wat is de 'belijdenis van onze hoop'? Het is de belijdenis van het feit dat de dood en opstanding van Jezus onze hoop op het eeuwige leven is. Er komt een einde aan ons fysieke leven. Hoe staat het met ons geestelijk leven? Alleen als we geestelijk uit God geboren zijn door geloof in wat Jezus voor ons heeft gedaan, kunnen we deel hebben aan het eeuwige leven.
Jezus, biddend tot de Vader, zei over het eeuwige leven: "En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige God, en Jezus Christus die U gezonden hebt." (John 17: 3)
Jezus leerde Nikodemus – “Zeer zeker, ik zeg u, tenzij iemand geboren wordt uit water en de Geest, kan hij het koninkrijk van God niet binnengaan. Wat uit het vlees geboren is, is vlees, en wat uit de Geest geboren is, is geest.” (John 3: 5-6)
God is trouw. Paulus leerde Timoteüs – “Dit is een getrouw gezegde: want als we met Hem zijn gestorven, zullen we ook met Hem leven. Als we volharden, zullen we ook met Hem heersen. Als wij Hem verloochenen, zal Hij ons ook verloochenen. Als we ontrouw zijn, blijft Hij trouw; Hij kan Zichzelf niet verloochenen.” (2 Timoteüs 2: 11-13)
Paulus moedigde de Romeinen aan – “Daarom, gerechtvaardigd door het geloof, hebben wij vrede met God door onze Heer Jezus Christus, door wie wij ook door het geloof toegang hebben tot deze genade waarin wij staan, en wij verheugen ons in de hoop op de heerlijkheid van God. En niet alleen dat, maar we roemen ook in tegenspoed, wetende dat tegenspoed volharding voortbrengt; en doorzettingsvermogen, karakter; en karakter, hoop.” (Romeinen 5: 1-4)
De Hebreeuwse gelovigen werden aangemoedigd om voorwaarts te gaan in hun geloof in Christus, in plaats van hun geloof in de wet van het oude verbond. Door de hele brief aan de Hebreeën heen werd hen getoond dat het oudtestamentische judaïsme tot een einde was gekomen doordat Jezus Christus het hele doel van de wet vervulde. Ze werden ook gewaarschuwd om terug te vallen in het vertrouwen op hun vermogen om de wet van Mozes te houden, in plaats van te vertrouwen op wat Christus voor hen had gedaan.
Ze moesten rekening met elkaar houden, zodat hun liefde en goede werken voor elkaar konden worden geopenbaard. Ze moesten ook samenkomen en elkaar vermanen of onderwijzen, vooral omdat ze de dag zagen naderen.
Naar welke dag verwees de schrijver van Hebreeën? De dag des Heren. De Dag waarop de Heer terugkeert naar de aarde als Koning der Koningen en Heer der Heren.