Jezus 'koninkrijk is niet van deze wereld ...
Jezus wekte Lazarus weer tot leven nadat hij vier dagen dood was geweest. Sommige Joden die getuige waren van het wonder van Jezus, geloofden in Hem. Sommigen van hen gingen echter weg en vertelden de Farizeeën wat Jezus had gedaan. John registreert - “Toen kwamen de overpriesters en de Farizeeën bijeen en zeiden: 'Wat moeten we doen? Want deze man werkt veel tekenen. Als we Hem zo met rust laten, zal iedereen in Hem geloven en zullen de Romeinen komen en ons zowel onze plaats als ons land afnemen.'” (John 11: 47-48) De Joodse leiders werden geconfronteerd met wat zij zagen als een politiek probleem. Zowel hun macht als gezag werden bedreigd. Ze waren bang dat de invloed die ze hadden op veel joden door Jezus zou worden ondermijnd. Nu dit laatste wonder; onmiskenbaar een die veel mensen niet konden negeren, zou ervoor zorgen dat nog meer mensen Hem zouden volgen. Ze zagen Jezus als een politieke bedreiging. Hoewel ze onder het volledige gezag van de Romeinse regering stonden, vreesden ze dat een opstand het bestaande zou verstoren "vrede" ze genoten onder de Romeinse overheersing.
Augustus regeerde als Romeinse keizer van 27 voor Christus tot 14 na Christus en luidde Pax Romana of Romeinse vrede in. Hij kwam aan de macht en herstelde de orde in het rijk. Hij probeerde het eerdere gezag terug te geven aan de Romeinse senaat. De senaat wilde echter niet verantwoordelijk worden voor het bestuur, dus gaven ze Augustus meer macht. Hij bekleedde toen de macht van de senaat en regeerde als opperbevelhebber van de Romeinse strijdkrachten. Augustus bracht zowel vrede als welvaart; uiteindelijk begonnen veel Romeinen hem als een god te aanbidden. (Pfeiffer 1482-1483)
John's gospelverslag gaat verder - "En een van hen, Kajafas, die dat jaar hogepriester was, zei tegen hen: 'Jullie weten helemaal niets, noch denken jullie dat het nuttig voor ons is dat één man sterft voor het volk, en niet dat de hele natie verloren gaat.' Dit zei hij niet op eigen gezag; maar omdat hij dat jaar hogepriester was, profeteerde hij dat Jezus zou sterven voor de natie, en niet alleen voor die natie, maar ook dat Hij de kinderen van God die verstrooid waren, tot één zou vergaderen. Vanaf die dag smeedden ze een complot om Hem ter dood te brengen.” (John 11: 49-53) De politieke angst van de Joodse leiders bracht hen ertoe om de dood van Jezus te zoeken. Hoe konden ze hun natie verliezen? Het is beter dat ze Jezus ter dood brengen, dan een opstand ondergaan die hun Romeinse opperheren zou verstoren en hun vrede en welvaart onder Romeinse heerschappij zou bedreigen.
Toen Johannes zijn evangelie schreef, begreep hij dat Kajafas onbewust profetisch sprak. Jezus zou ter dood gebracht worden voor de Joden, maar ook voor de heidenen. Kajafas zocht de dood van Jezus; gezien als een oplossing voor een politiek probleem. Ze zagen Jezus als niets meer dan een bedreiging voor de status quo. Een status quo waar ze voldoende tevreden mee waren. Hoe ongelofelijk dat het tot leven wekken van Lazarus de religieuze leiders ertoe bracht Jezus' dood te zoeken. De religieuze leiders verwierpen de Messias – "En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet begrepen." (John 1: 5) "Hij was in de wereld en de wereld is door Hem gemaakt en de wereld heeft Hem niet gekend." (John 1: 10) 'Hij kwam tot de zijne en de zijne ontving hem niet.' (John 1: 11)
Jezus was niet op zoek naar politieke autoriteit. Hij kwam om de verloren zielen van Israël te zoeken en te redden. Hij kwam vol genade en waarheid om de wet te vervullen die door Mozes kwam. Hij kwam om de eeuwige prijs te betalen die alle mensen door geloof in Hem van zonde kon bevrijden. Hij kwam als vleesgeworden God en openbaarde de uiteindelijke behoefte van de mens aan redding uit zijn verloren en gevallen toestand. Hij kwam niet om een koninkrijk te stichten dat deel zou uitmaken van deze gevallen wereld. Hij zei dat zijn koninkrijk niet van deze wereld was. Toen Pontius Pilatus aan Jezus vroeg of Hij de koning van de Joden was, antwoordde Jezus: “Mijn koninkrijk is niet van deze wereld. Als mijn koninkrijk van deze wereld was, zouden mijn dienaren vechten, zodat ik niet aan de joden zou worden overgeleverd; maar nu is mijn koninkrijk niet van hier.'” (John 18: 36)
Valse religie en valse profeten en leraren proberen altijd een koninkrijk in en van deze wereld te vestigen. Ze proberen zichzelf op te werpen, niet alleen als religieuze leiders, maar ook als politieke leiders. Constantijn combineerde in 324 na Christus heidendom en christendom, waardoor het christendom de staatsgodsdienst werd. Hij bleef in zijn rol als Pontifex Maximus van het heidense priesterschap van het Romeinse Rijk. Pontifex Maximus betekent grootste hogepriester of grootste bruggenbouwer tussen de goden en de mens. Paus Franciscus gebruikt pontifex vandaag als onderdeel van zijn twitteraccount. Constantijn werd een valse spirituele leider en politiek leider (Jacht 107). Tot aan zijn dood bleef hij een wreed persoon, waarbij zowel zijn oudste zoon als zijn tweede vrouw werden geëxecuteerd wegens verraad (Goor 117). Mohammed werd zowel een religieus als een politiek leider na zijn exodus van Mekka naar Medina in 622. Toen begon hij wetten te maken voor zijn gemeenschap (Spencer 89-90). Gedurende deze tijd begon hij ook karavanen te plunderen en zijn vijanden te onthoofden (Spencer103). Zowel Joseph Smith als Brigham Young werden tot koning geordend (Looier 415-417). Brigham Young onderwees bloedverzoening (religieuze rechtvaardiging voor het doden van afvalligen en andere zondaars zodat ze voor hun eigen zonden konden boeten), en noemde zichzelf een dictator (Tanner xnumx).
Leiders die religieuze en politieke autoriteit combineren om anderen tot slaaf te maken en te domineren, worden geleid door Satan. Satan is de heerser van deze gevallen wereld. Hij is verslagen door de dood en opstanding van Jezus, maar hij regeert nog steeds in onze wereld van vandaag. Nadat ayatollah Khomeini 14 jaar in ballingschap had gezeten, keerde hij terug naar Iran en wierp zich op als leider. Hij beweerde "Gods regering" op te zetten en waarschuwde dat iedereen die hem ongehoorzaam was, God ongehoorzaam was. Hij legde een grondwet op waarin een islamitische jurist de hoogste leider van het land zou zijn, en hij werd de hoogste leider. Een voormalige officier bij de Iraanse marine, Mano Bakh, die vandaag in ballingschap is in de Verenigde Staten, schreef: “De islam is een eigen regering. Het heeft zijn eigen wetten voor elk facet van zijn samenleving en ze zijn het volledig oneens met de Amerikaanse grondwet. Helaas gebruiken moslims onze kostbare democratie in hun voordeel door te beweren dat ze een religie zijn en dat ze rechten hebben op grond van de wet op de vrijheid van religie. Ik heb groot respect voor de Amerikaanse grondwet en het land dat mij heeft gehuisvest sinds ik getuige was van de barbaarse overname van Iran” (Bak 207).
Jezus kwam om leven te brengen. Hij vestigde geen politiek koninkrijk. Vandaag regeert Hij in de harten van mannen en vrouwen die Zijn offer voor hen aanvaarden. Alleen Hij kan ons bevrijden van zowel de geestelijke als de lichamelijke dood. Als je onder dictatoriale onderdrukking leeft door een religieuze of politieke leider, kan Jezus je hart bevrijden. Hij kan je vrede en vreugde geven te midden van elke benauwende of beangstigende omstandigheid. Wilt u zich vandaag niet tot Hem wenden en Hem vertrouwen?
Referenties:
Bak, Mano. From Terror to Freedom - Een waarschuwing over Amerika's affaire met de islam. Roseville: Uitgevers Design Group, 2011.
Göring, Rosemary, uitg. Het Wordsworth-woordenboek van overtuigingen en religies. Ware: Cumberland House, 1995.
Hunt, Dave. Wereldwijde vrede en de opkomst van de antichrist. Eugene: Oogsthuis, 1990.
Spencer, Robert. De waarheid over Mohammed - grondlegger van 's werelds meest intolerante religies. Washington: Regnery Publishing, 2006
Tanner, Jerald en Sandra Tanner. Mormonisme - schaduw of werkelijkheid? Salt Lake City: Ministerie van Utah Lighthouse, 2008.
