عیسی امیدی است که پیش روی ما قرار گرفته است!
نویسنده عبرانی امید ایمانداران یهودی به مسیح را تقویت می کند - "زیرا وقتی خدا به ابراهیم قول داد ، چون نتوانست به هیچ بزرگتر قسم بخورد ، به خودش قسم خورد ، گفت: مطمئناً بركت می دهم و تو را چند برابر می كنم." و بنابراین ، پس از تحمل صبر ، قول را بدست آورد. زیرا مردان در حقیقت به بزرگتر سوگند یاد می کنند ، و سوگند تأیید برای آنها پایان دادن به همه اختلافات است. بنابراین خدا ، تصمیم گرفت كه بیشتر وراث قول را تغییر ناپذیر بودن نصیحت خود نشان دهد ، با سوگند آن را تأیید كرد ، كه با دو چیز تغییرناپذیر ، كه دروغ گفتن برای آنها غیرممكن است ، ما ممكن است تسلی سخت بگیریم ، كه فرار كرده اند برای پناه بردن به امید انتظار ما. این امید را ما به عنوان لنگرگاه روح ، مطمئن و ثابت قدم ، داریم و وارد حضور در پشت حجاب می شود ، جایی که پیشینی برای ما وارد شده است ، حتی عیسی ، که طبق دستور ملکیزدیک برای همیشه کاهن اعظم شده است. " (عبرانیان 6: 13-20)
از CI Scofield - توجیه عملی حساب كردن الهی است كه به موجب آن گناهكار مievingمن «صالح» اعلام می شود. این بدان معنا نیست که شخصی در خود «صالح» شده است بلکه عدالت مسیح را بر تن می کند. توجیه از فضل سرچشمه می گیرد. این از طریق کار بازخرید و برآورده کننده مسیح است که قانون را تحقق بخشید. با ایمان است ، کار نمی کند. ممکن است این عمل به عنوان عمل قضایی خدا تعریف شود که به موجب آن او کسی که به عیسی مسیح ایمان دارد را به عادلانه اعلام و با او صالح رفتار کند. مiمن موجه توسط خود قاضی اعلام شده است که هیچ اتهامی برای وی صادر نشده است.
درباره ابراهیم چه می دانیم؟ او با ایمان توجیه شد. از رومی ها یاد می گیریم - "پس ما چه می خواهیم بگوییم که ابراهیم پدر ما طبق جسم پیدا کرده است؟ زیرا اگر ابراهیم با کارهایی توجیه شد ، چیزی برای افتخار دارد ، اما نه در برابر خدا. کتاب مقدس برای چه می گوید؟ 'ابراهیم به خدا ایمان آورد ، و این برای او به حق محاسبه شد.' اکنون برای کسی که کار می کند ، دستمزد به عنوان لطف محاسبه نمی شود بلکه بدهی محسوب می شود. اما برای کسی که کار نمی کند اما به کسی که غیر خدا را توجیه می کند ایمان دارد ، ایمان او عدالت محسوب می شود. " (رومیان 4: 1-5)
خداوند در عهد ابراهیمی به آبرام گفت - "از کشور خود ، از خانواده و از خانه پدری خود ، به سرزمینی بروید که من به شما نشان خواهم داد. من شما را ملت بزرگی خواهم ساخت. من به شما برکت خواهم داد و نام شما را بزرگ خواهم ساخت. و شما یک نعمت خواهید بود. من کسانی را که به شما برکت می دهند برکت می دهم ، و او را که نفرین شما می کند لعنت می کنم. و در تو همه خانواده های زمین برکت می یابند. " (پیدایش 12: 1-3) بعداً خدا پیمان را تأیید کرد و دوباره در آن تکرار کرد پیدایش 22: 16-18، ""من خودم قسم خورده ام... "
نویسنده عبرانیان در تلاش بود تا م believeمنان عبرانی را ترغیب کند تا کاملاً به مسیح روی آورند و به او توکل کنند و از نظام پرستش لاوی دور شوند.
"...که با دو چیز تغییرناپذیر ، که دروغ گفتن برای آنها غیرممکن است ، ما ممکن است دلجویی محکمی داشته باشیم ، که برای پناه بردن به امید پیش روی ما فرار کرده اند" سوگند خدا با خودش بود و او نمی تواند دروغ بگوید. امیدی که امروز پیش روی ایمانداران عبری و ما قرار گرفت ، عیسی مسیح است.
"...این امید که ما به عنوان لنگرگاهی از روح ، مطمئن و ثابت قدم ، داریم و در پشت سر به حضور می آیدمن "، عیسی به معنای واقعی کلمه وارد اتاق تخت خدا شده است. بعداً در عبری ها یاد می گیریم - "زیرا مسیح نه به مکانهای مقدس ساخته شده با دست ، که کپی از واقعیت است ، بلکه به بهشت خود وارد شده است تا اکنون در پیشگاه خداوند برای ما ظاهر شود." (عبرانیان 9: 24)
"...جایی که پیشینی برای ما وارد شده است ، حتی عیسی مسیح ، برای همیشه کاهن اعظم مطابق دستور ملکیزدک"
مrsمنان عبری باید از اعتماد به کشیش خود ، اعتماد به اطاعت از قانون موزاییک و اعتماد به عدالت خود روی بیاورند. و به آنچه عیسی برای آنها انجام داده اعتماد کنید.
عیسی و آنچه او برای ما انجام داده است لنگر برای روح ما او می خواهد ما به او و لطفی که منتظر است تا به ما بدهد اعتماد کنیم.
