Οι ρίζες του σύγχρονου Πεντηκοστιανισμού… Μια νέα ημέρα της Πεντηκοστής ή μια νέα κίνηση της εξαπάτησης;
Ο Ιησούς συνέχισε να δίνει λόγια διδασκαλίας και παρηγοριά στους μαθητές Του - «Έχω ακόμα πολλά να σου πω, αλλά δεν τα αντέχεις τώρα. Ωστόσο, όταν Αυτός, το Πνεύμα της αλήθειας έχει έρθει, θα σας καθοδηγήσει σε όλη την αλήθεια. γιατί δεν θα μιλήσει με δική του εξουσία, αλλά ό, τι ακούει θα μιλήσει. και θα σας πει τα πράγματα που έρχονται. Θα Με δοξάσει, γιατί θα πάρει το δικό μου και θα σας το δηλώσει. Όλα τα πράγματα που έχει ο Πατέρας είναι δικό μου. Γι 'αυτό είπα ότι θα πάρει το δικό μου και θα σας το δηλώσει. " (John 16: 12-15)
Όταν ο Ιησούς είπε αυτά τα λόγια στους μαθητές Του, δεν κατάλαβαν ακόμη τι θα σήμαινε ο θάνατος και η ανάσταση του Ιησού, όχι μόνο για τον Εβραϊκό λαό, αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο. Ο Scofield ερμηνεύει τους παραπάνω στίχους ως «προ-πιστοποίηση» του Ιησού των Γραφών της Καινής Διαθήκης. Ο Ιησούς «περιέγραψε» τα στοιχεία της αποκάλυψης της Καινής Διαθήκης: 1. Θα ήταν ιστορικών (το Πνεύμα θα φέρει όλα όσα τους είπε ο Ιησούς στην ανάμνηση τους - Ιωάννης 14: 26). 2. Θα ήταν δογματικός (το Πνεύμα θα τους διδάξει όλα τα πράγματα - Ιωάννης 14: 26). και 3. Θα ήταν προφητικός (το Πνεύμα θα τους έλεγε τα πράγματα να έρθουν - Ιωάννης 16: 13)(Σκόφιλντ 1480).
Σκεφτείτε την προειδοποίηση του Παύλου προς τον Τιμόθεο στην επιστολή του προς αυτόν για το πόσο σημαντική είναι η Γραφή για εμάς - "Αλλά οι κακοί άνδρες και οι απατεώνες θα γίνουν χειρότεροι και χειρότεροι, εξαπατώντας και εξαπατώντας. Αλλά πρέπει να συνεχίσετε στα πράγματα που έχετε μάθει και να είστε σίγουροι, γνωρίζοντας από ποιον τα έχετε μάθει και ότι από την παιδική ηλικία γνωρίζετε τις Αγίες Γραφές, οι οποίες είναι σε θέση να σας κάνουν σοφούς για τη σωτηρία μέσω της πίστης που είναι στο Χριστό Ιησούς. Όλη η Αγία Γραφή δίνεται από την έμπνευση του Θεού και είναι κερδοφόρα για το δόγμα, για καταδίκη, για διόρθωση, για διδασκαλία στη δικαιοσύνη, ώστε ο άνθρωπος του Θεού να μπορεί να είναι πλήρης, καλά εξοπλισμένος για κάθε καλό έργο ». (2 Τιμ. 3: 13-17)
Μετά την ανάστασή Του, όταν ήταν με τους μαθητές Του στην Ιερουσαλήμ, μαθαίνουμε από το βιβλίο των Πράξεων τι τους είπε ο Ιησούς - «Και συγκεντρωμένος μαζί τους, τους διέταξε να μην φύγουν από την Ιερουσαλήμ, αλλά να περιμένουν την υπόσχεση του Πατέρα», που «είπε», έχετε ακούσει από μένα. γιατί ο Ιωάννης πραγματικά βαφτίστηκε με νερό, αλλά θα βαπτιστείς με το Άγιο Πνεύμα όχι πολλές μέρες από τώρα. " (Πράξεις 1: 4-5) Ο Ιησούς θα ένωσε τους οπαδούς Του προς τον εαυτό του μέσω του βαπτίσματος του Αγίου Πνεύματος. Η λέξη «βαπτισμένος» στο πλαίσιο αυτό σημαίνει «ενώνω με». (Walvoord 353)
Το σύγχρονο Πεντηκοστιακό Κίνημα ξεκίνησε σε ένα μικρό σχολείο της Βίβλου στο Κάνσας το 1901 με αυτό που ο ιδρυτής του, Charles Fox Parham, θεωρήθηκε «νέο» Πεντηκοστής. Οι μαθητές, αφού μελέτησαν το βιβλίο των Πράξεων, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ομιλία σε γλώσσες ήταν το «αληθινό» σημάδι του βαπτίσματος του Πνεύματος. Υποστηρίχθηκε ότι μετά την τοποθέτηση των χεριών και της προσευχής, μια νεαρή γυναίκα που ονομάζεται Agnes Ozman μιλούσε κινέζικα για τρεις ημέρες, ακολουθούμενη από άλλες μαθητές που μιλούσαν σε τουλάχιστον είκοσι διαφορετικές γλώσσες. Ωστόσο, υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές του τι πραγματικά συνέβη. Οι γλώσσες που υποτίθεται ότι μιλούσαν, ποτέ δεν επαληθεύτηκαν ως πραγματικές γλώσσες. Όταν έγραψαν αυτές τις «γλώσσες», αποκαλύφθηκαν ως ακατανόητες και όχι πραγματικές γλώσσες. Ο Parham ισχυρίστηκε ότι ήταν σε θέση να στείλει ιεραπόστολους σε ξένες χώρες χωρίς καμία γλωσσική εκπαίδευση. Ωστόσο, όταν το έκανε, κανένας από τους ντόπιους δεν μπόρεσε να τους καταλάβει. Με την πάροδο του χρόνου, ο ίδιος ο Parham δυσφημίστηκε. Προέβλεψε ότι το νέο του κίνημα «Αποστολική Πίστη» (που θεωρείται από πολλούς εκείνη την εποχή ως λατρεία) θα αυξηθεί μαζικά, αλλά σύντομα αναγκάστηκε να κλείσει τη σχολική του Βίβλο. Μερικοί από τους οπαδούς του χτύπησαν μια γυναίκα με ειδικές ανάγκες σε θάνατο στη Σιών του Ιλινόις, ενώ προσπαθούσαν να «απομακρύνουν τον δαίμονα του ρευματισμού» από αυτήν. Ένα νεαρό κορίτσι στο Τέξας πέθανε αφού οι γονείς της αναζήτησαν θεραπεία μέσω του υπουργείου Parham, παρά μέσω ιατρικής περίθαλψης. Αυτό το γεγονός οδήγησε τον Parham να εγκαταλείψει το Κάνσας και να πάει στο Τέξας όπου γνώρισε τον William J. Seymour, έναν 35χρονο Αφροαμερικανό που είχε γίνει οπαδός του Parham. Αργότερα, ο Seymour ξεκίνησε την αναζωογόνηση της Azusa Street το 1906 στο Λος Άντζελες. Ο Παρχάμ συνελήφθη αργότερα στο Σαν Αντόνιο για κατηγορίες σοδομίας. (Μακ Άρθουρ 19-25)
Ο MacArthur έκανε ένα σημαντικό σημείο για τον Parham όταν έγραψε - "Όπως και η πλειονότητα των ιερέων που συνδέονται με το Κίνημα της Αγιότητας στην εποχή εκείνη, ο Parham προσελκύστηκε από διδακτικά σχήματα περιθωριακά, μυθικά, ακραία ή εντελώς ανορθόδοξα". (Μακ Άρθουρ 25) Ο Parham υποστήριξε επίσης άλλες ανορθόδοξες ιδέες, όπως η ιδέα ότι οι πονηροί θα εξολοθρευτούν εντελώς και δεν θα υποστούν αιώνιο βασανισμό. διάφορες καθολικές ιδέες? μια ασυνήθιστη άποψη της πεσμένης φύσης του ανθρώπου και της δουλείας της αμαρτίας. η ιδέα ότι οι αμαρτωλοί θα μπορούσαν να εξαργυρωθούν με τις δικές τους προσπάθειες μαζί με τη βοήθεια του Θεού · και ότι ο αγιασμός ήταν εγγύηση φυσικής επούλωσης, αναιρώντας την ανάγκη για οποιαδήποτε ιατρική περίθαλψη. Ο Παρχάμ ήταν επίσης δάσκαλος του Αγγλο-Ισραηλινού, η ιδέα ότι οι ευρωπαϊκές φυλές προήλθαν από τις δέκα φυλές του Ισραήλ. Ο Parham υποστήριξε επίσης το Ku Klux Klan και την ιδέα ότι οι Αγγλοσαξονείς ήταν ο κύριος αγώνας. (Μακ Άρθουρ 25-26)
Σε μια αμφισβήτηση του σημερινού Πεντηκοστιανισμού, ο MacArthur επισημαίνει ότι η αρχική ημέρα της Πεντηκοστής δεν προήλθε από μια παρεκκλίνουσα άποψη για τη σωτηρία ή ότι οδήγησε σε μάρτυρες αυτοπτών μαρτύρων που έρχονται σε αντίθεση. Το δώρο των γλωσσών την ημέρα της Πεντηκοστής επέτρεψε στους μαθητές να μιλήσουν σε γνωστές γλώσσες, καθώς κήρυξαν το ευαγγέλιο. (Μακ Άρθουρ 27-28)
ΠΟΡΟΙ:
MacArthur, John. Παράξενη Φωτιά. Nelson Books: Νάσβιλ, 2013.
Scofield, CI, ed. Η Βίβλος της Σκόφιλντ Μελετών Oxford University Press: Νέα Υόρκη, 2002.
Walvoord, John F., και Zuck, Roy Β. Το Σχολικό Γνώσης της Γραφής. Victor Books: ΗΠΑ, 1983.
