Το βασίλειο του Ιησού δεν είναι αυτού του κόσμου…
Ο Ιησούς έφερε πίσω τον Λάζαρο στη ζωή αφού είχε πεθάνει για τέσσερις ημέρες. Μερικοί από τους Εβραίους που είδαν το θαύμα του Ιησού πίστεψαν σε Αυτόν. Μερικοί από αυτούς, ωστόσο, έφυγαν και είπαν στους Φαρισαίους τι είχε κάνει ο Ιησούς. Ο John καταγράφει - «Τότε οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι συγκέντρωσαν ένα συμβούλιο και είπαν:« Τι θα κάνουμε; Για αυτόν τον άνθρωπο λειτουργεί πολλά σημάδια. Αν τον αφήσουμε μόνο του έτσι, όλοι θα πιστέψουν σ 'Αυτόν, και οι Ρωμαίοι θα έρθουν και θα πάρουν τόσο τη θέση μας όσο και το έθνος μας ». (John 11: 47-48) Οι εβραϊκοί ηγέτες αντιμετώπισαν αυτό που θεωρούσαν ως πολιτικό πρόβλημα. Τόσο η εξουσία όσο και η εξουσία τους απειλούνταν. Φοβόταν ότι η επιρροή που είχαν σε πολλούς Εβραίους θα υπονομευόταν από τον Ιησού. Τώρα αυτό το τελευταίο θαύμα? αναμφισβήτητα ένα που πολλοί άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να αγνοήσουν, θα προκαλούσε ακόμα περισσότερους ανθρώπους να τον ακολουθήσουν. Θεωρούσαν τον Ιησού ως μια πολιτική απειλή. Αν και ήταν υπό την πλήρη εξουσία της ρωμαϊκής κυβέρνησης, φοβούνταν ότι οποιαδήποτε εξέγερση θα μπορούσε να ανατρέψει το υπάρχον "ειρήνη" απολάμβαναν κάτω από τη ρωμαϊκή κυριαρχία.
Ο Αύγουστος κυβερνούσε ως Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 27 π.Χ. έως το 14 μ.Χ., και εγκαινίασε την Pax Romana ή τη Ρωμαϊκή ειρήνη. Ήρθε στην εξουσία αποκαθιστώντας την τάξη στην αυτοκρατορία. Προσπάθησε να επιστρέψει την προηγούμενη εξουσία στη Ρωμαϊκή Γερουσία. Ωστόσο, η Γερουσία δεν θέλησε να γίνει υπεύθυνη για τη διοίκηση, έτσι έδωσαν στον Αύγουστο περισσότερη εξουσία. Στη συνέχεια κατείχε την εξουσία της Γερουσίας και κυβερνούσε ως αρχηγός των αρχηγών των ρωμαϊκών ενόπλων δυνάμεων. Ο Αύγουστος έφερε τόσο την ειρήνη και την ευημερία. τελικά πολλοί Ρωμαίοι άρχισαν να τον λατρεύουν ως θεό. (Pfeiffer 1482-1483)
Το ρεκόρ του Ιωάννη συνεχίζεται - «Και ένας από αυτούς, ο Καϊάφας, που ήταν αρχιερέας εκείνη τη χρονιά, τους είπε:« Δεν ξέρετε τίποτα καθόλου, ούτε θεωρείτε ότι είναι σκόπιμο να πεθάνει ένας άνθρωπος για τον λαό και όχι για ολόκληρο το έθνος πρέπει να χαθούν. " Τώρα αυτό δεν είπε με δική του εξουσία. αλλά ήταν αρχιερέας εκείνο το έτος προφήτευσε ότι ο Ιησούς θα πεθάνει για το έθνος, και όχι μόνο για αυτό το έθνος, αλλά επίσης ότι θα συγκεντρώσει σε ένα παιδί του Θεού που ήταν διάσπαρτα στο εξωτερικό. Τότε, από εκείνη την ημέρα, σχεδίαζαν να τον σκοτώσουν ». (John 11: 49-53) Ο πολιτικός φόβος των Εβραίων ηγετών τους οδήγησε να αναζητήσουν το θάνατο του Ιησού. Πώς θα μπορούσαν να χάσουν το έθνος τους; Καλύτερα να θέσουν τον Ιησού σε θάνατο, παρά να υποστούν εξέγερση που θα ενοχλούσε τους Ρωμαίους άρχοντες και θα απειλούσε την ειρήνη και την ευημερία τους υπό τη Ρωμαϊκή κυριαρχία.
Όταν γράφει το ευαγγέλιο του, ο Ιωάννης κατάλαβε ότι ο Κάιφας μιλούσε εν αγνοία προφητικά. Ο Ιησούς θανατώθηκε για τους Εβραίους, αλλά και για τους Εθνικούς. Ο Κάιαφας αναζήτησε τον θάνατο του Ιησού. θεωρώντας το ως λύση σε ένα πολιτικό πρόβλημα. Είδαν τον Ιησού ως τίποτα περισσότερο από μια απειλή για το status quo. Ένα status quo με το οποίο ήταν ικανοποιημένοι. Πόσο απίστευτο που αναζωογόνησε τον Λάζαρο, έκανε τους θρησκευτικούς ηγέτες να αναζητήσουν το θάνατο του Ιησού Οι θρησκευτικοί ηγέτες απέρριψαν τον Μεσσία - «Και το φως λάμπει στο σκοτάδι, και το σκοτάδι δεν το κατανόησε». (Ιωάννης 1: 5) "Ήταν στον κόσμο, και ο κόσμος έγινε μέσω Του, και ο κόσμος δεν τον γνώριζε". (Ιωάννης 1: 10) "Ήρθε στην δική Του και οι δικοί Του δεν τον δέχτηκαν". (Ιωάννης 1: 11)
Ο Ιησούς δεν ζητούσε πολιτική εξουσία. Ήρθε να αναζητήσει και να σώσει τις χαμένες ψυχές του Ισραήλ. Ήρθε γεμάτος χάρη και αλήθεια για να εκπληρώσει το νόμο που ήρθε μέσω του Μωυσή. Ήρθε να πληρώσει το αιώνιο τίμημα που θα μπορούσε να απελευθερώσει όλους τους ανθρώπους από την αμαρτία μέσω της πίστης σε Αυτόν. Ήρθε ως Θεός στη σάρκα, αποκαλύπτοντας την απόλυτη ανάγκη σωτηρίας του ανθρώπου από την χαμένη και πεσμένη τους κατάσταση. Δεν ήρθε να ιδρύσει ένα βασίλειο που θα ήταν μέρος αυτού του πεσμένου κόσμου. Είπε ότι το βασίλειό Του δεν ήταν από αυτόν τον κόσμο. Όταν ο Πόντιος Πιλάτος ρώτησε τον Ιησού αν ήταν ο Βασιλιάς των Εβραίων, ο Ιησούς απάντησε - «Το βασίλειό μου δεν είναι από αυτόν τον κόσμο. Αν το βασίλειό Μου ήταν από αυτόν τον κόσμο, οι υπηρέτες Μου θα πολεμούσαν, ώστε να μην παραδοθώ στους Εβραίους. αλλά τώρα το βασίλειό Μου δεν είναι από εδώ ».» (Ιωάννης 18: 36)
Η ψεύτικη θρησκεία και οι ψεύτικοι προφήτες και δάσκαλοι προσπαθούν πάντα να ιδρύσουν ένα βασίλειο σε αυτόν τον κόσμο. Προσπαθούν να εγκατασταθούν, όχι μόνο ως θρησκευτικοί ηγέτες, αλλά και ως πολιτικοί ηγέτες. Ο Κωνσταντίνος το 324 μ.Χ. συνδύαζε τον παγανισμό και τον Χριστιανισμό, καθιστώντας τον Χριστιανισμό την κρατική θρησκεία. Συνέχισε στο ρόλο του ως Pontifex Maximus της παγανιστικής ιεροσύνης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το Pontifex Maximus σημαίνει τον μεγαλύτερο αρχιερέα ή τον μεγαλύτερο κατασκευαστή γεφυρών μεταξύ των θεών και του ανθρώπου. Ο Πάπας Φραγκίσκος χρησιμοποιεί το pontifex ως μέρος της λαβής του στο twitter σήμερα. Ο Κωνσταντίνος έγινε ψεύτικος πνευματικός ηγέτης και πολιτικός ηγέτης (Κυνήγι 107). Μέχρι το θάνατό του συνέχισε ένα βίαιο πρόσωπο, έχοντας τόσο τον παλαιότερο γιο του όσο και τη δεύτερη σύζυγό του εκτελούμενο για προδοσία (Γκόρνινγκ 117). Ο Μωάμεθ έγινε θρησκευτικός και πολιτικός ηγέτης μετά την έξοδο του από τη Μέκκα στη Μεντίνα το 622. Τότε άρχισε να κάνει νόμους για την κοινότητά του (Σπένσερ 89-90). Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, άρχισε επίσης να επιβιβάζει τροχόσπιτα και να αποκεφαλίζει τους εχθρούς του (Spencer 103). Τόσο ο Joseph Smith όσο και ο Brigham Young είχαν χειροτονηθεί βασιλιάδες (Βυρσοδεψείο 415-417). Ο Brigham Young διδάσκει την εξιλέωση του αίματος (θρησκευτική δικαιολογία για τη δολοφονία αποστάτων και άλλων αμαρτωλών ώστε να μπορέσουν να εξιλεώσουν τις δικές τους αμαρτίες) και αναφέρθηκε στον εαυτό του ως δικτάτορα (Tanner xnumx).
Ηγέτες που συνδυάζουν θρησκευτική και πολιτική εξουσία για να υποδουλώσουν και να κυριαρχήσουν σε άλλους καθοδηγούνται από τον Σατανά. Ο Σατανάς είναι ο κυβερνήτης αυτού του πεσμένου κόσμου. Ηττήθηκε από τον θάνατο και την ανάσταση του Ιησού, ωστόσο, εξακολουθεί να κυβερνά στον κόσμο μας σήμερα. Αφού ο Αγιατολάχ Χομεϊνί ήταν στην εξορία για 14 χρόνια, επέστρεψε στο Ιράν και αναδείχθηκε αρχηγός. Ισχυρίστηκε για τη δημιουργία της «κυβέρνησης του Θεού» και προειδοποίησε ότι όποιος τον υπάκουε - δεν υπακούει στον Θεό. Έβαλε ένα σύνταγμα όπου ένας Ισλαμικός νομικός θα ήταν ο Ανώτατος Ηγέτης της χώρας και έγινε ο Ανώτατος Ηγέτης. Ένας πρώην αξιωματικός του Ιρανικού Ναυτικού, ο Μάνο Μπαχ, που εξορίστηκε σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες έγραψε: «Το Ισλάμ είναι δική του κυβέρνηση. Έχει τους δικούς του νόμους για κάθε πτυχή της κοινωνίας της και διαφωνούν πλήρως με το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών. Δυστυχώς, οι Μουσουλμάνοι χρησιμοποιούν την πολύτιμη δημοκρατία μας προς όφελός τους ισχυριζόμενοι ότι είναι θρησκεία και ότι έχουν δικαιώματα βάσει της πράξης της ελευθερίας της θρησκείας. Έχω μεγάλο σεβασμό για το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών και τη γη που με φιλοξενούσε από τότε που είδα τη βάρβαρη ανάληψη του Ιράν »(Μπαχ 207).
Ο Ιησούς ήρθε για να φέρει ζωή. Δεν ίδρυσε πολιτικό βασίλειο. Σήμερα βασιλεύει στις καρδιές ανδρών και γυναικών που δέχονται τη θυσία Του για αυτούς. Μόνο Αυτός μπορεί να μας απελευθερώσει τόσο από πνευματικό όσο και από φυσικό θάνατο. Εάν ζείτε υπό δικτατορική καταπίεση από θρησκευτικό ή πολιτικό ηγέτη, ο Ιησούς μπορεί να απελευθερώσει την καρδιά σας. Μπορεί να σας δώσει ειρήνη και χαρά στη μέση κάθε καταπιεστικής ή τρομαχτικής περίστασης. Δεν θα στραφείτε σε Αυτόν σήμερα και θα Τον εμπιστευτείτε.
αναφορές:
Μπάκο, Μάνο. Από τον τρόμο στην ελευθερία - Μια προειδοποίηση για την υπόθεση της Αμερικής με το Ισλάμ. Roseville: Publishers Design Group, 2011.
Goring, Rosemary, εκδ. Το λεξικό Wordsworth των πεποιθήσεων και των θρησκειών. Είδη: Cumberland House, 1995.
Κυνήγι, Ντέιβ. Παγκόσμια Ειρήνη και η Άνοδος του Αντίχριστου. Eugene: Harvest House, 1990.
Spencer, Robert. Η αλήθεια για τον Μωάμεθ - Ιδρυτής των πιο ανεκτικών θρησκειών στον κόσμο. Ουάσιγκτον: Regnery Publishing, 2006
Tanner, Jerald και Sandra Tanner. Μορφονισμός - Σκιά ή Πραγματικότητα; Salt Lake City: Υπουργείο Υγείας της Γιούτα, 2008.
