Qanunun kölgələrindən Yeni Əhdi -Ətiqin lütfünün reallığına gəldinizmi?
İbranilərin yazarı Yeni Əhdi (Əhdi -Cədid) Əhdi -Ətiqdən (Əhdi -Ətiqdən) ayırmağa davam edir - "Qanun, hər şeyin şəklinə deyil, gələcək yaxşı şeylərin kölgəsinə sahib olmaqla, ildən -ilə davamlı olaraq təqdim etdikləri eyni qurbanlarla yaxınlaşanları mükəmməl edə bilməz. Onda onlara təklif edilməyi dayandırmazdılarmı? Çünki ibadət edənlər, bir dəfə təmizlənsələr, artıq günahları bilməyəcəklər. Amma bu qurbanlarda hər il günahları xatırlatmaq olur. Çünki öküz və keçi qanının günahları götürməsi mümkün deyil. Buna görə də dünyaya gələndə dedi: 'Qurban və qurbanlıq istəmədin, amma Mənim üçün hazırladığın bir bədən. Günah üçün yandırılan qurbanlarda və qurbanlarda heç bir zövq almadın. Sonra dedim: 'Budur, Mənə yazılmış kitabın cildində, iradənizi yerinə yetirmək üçün gəldim, Allahım'. (İbranilər 10: 1-7)
Yuxarıdakı "kölgə" termini "solğun əks" ə aiddir. Qanun Məsihi açmadı, Məsihə olan ehtiyacımızı ortaya qoydu.
Qanun heç vaxt qurtuluşu nəzərdə tutmurdu. Qanun gəlib qanunu yerinə yetirənə ehtiyacını artırdı. Romalılardan öyrənirik - "Buna görə də qanunun əməlləri ilə heç bir insan Onun hüzurunda haqq qazana bilməz, çünki qanun bilik günahdır." (Romalılar 3: 20)
Əhdi -Ətiq (Əhdi -Ətiq) altında heç kim 'mükəmməl' və ya tamamlanmamışdır. Qurtuluşumuzun, müqəddəsliyimizin və qurtuluşumuzun mükəmməlliyi və ya tamamlanması yalnız İsa Məsihdə ola bilər. Köhnə əhd altında Allahın hüzuruna girmək üçün heç bir yol yox idi.
Əhdi -Ətiqə əsasən heyvanların qan qurbanlarına olan davamlı ehtiyac, bu qurbanların günahı heç vaxt aradan qaldıra bilməyəcəyini ortaya qoydu. Tanrı günahlarımızı bir daha xatırlamayacağı üçün yalnız Yeni Əhdi (Yeni Əhdi) uyğun olaraq günah silinəcəkdir.
Əhdi -Ətiq (Əhdi -Ətiq) İsanın dünyaya gəlişinə hazırlıq idi. Heyvanların qanının davamlı tökülməsini tələb edən günahın nə qədər ciddi olduğunu ortaya qoydu. Tanrının nə qədər müqəddəs olduğunu da ortaya qoydu. Allahın Öz xalqı ilə ünsiyyət qurması üçün mükəmməl bir qurban kəsilməli idi.
İbranilərin yazarı, Məsih məzmuru olan 40 -cı məzmurdan sitat gətirdi. İsa günah üçün əbədi qurbanımız olaraq özünü təqdim edə biləcəyi üçün bədənə ehtiyac duydu.
Bir çox İbrani xalqı İsanı rədd etdi. John yazdı - “O, öz yanına gəldi və özliləri Onu qəbul etmədi. Amma Onu qəbul edənlərin hamısına, Allahın adına iman gətirənlərə, Allahın övladları olmaq haqqını verdi: qandan, nə cismani iradədən, nə də insan iradəsindən, ancaq Allahdan. Kəlam bədən oldu və aramızda yaşadı və lütf və həqiqətlə dolu olan Atanın yeganə övladının şöhrətini gördük. " (John 1: 11-14)
İsa dünyaya lütf və həqiqət gətirdi - "Qanun Musa vasitəsilə verildi, amma lütf və həqiqət İsa Məsih vasitəsilə gəldi." (John 1: 17)
Scofield yazır "Lütf, xeyirxahlıq və Xilaskarımız olan Allahın sevgisidir ... etdiyimiz saleh əməllərlə deyil ... lütfü ilə haqq qazandıqdan sonra." Bir prinsip olaraq, lütf, Allahın insanlardan salehlik tələb etdiyi qanunun əksinə olaraq qoyulur, lütf altında insanlara salehlik bəxş edir. Qanun Musa ilə əlaqəlidir və işləyir; lütf, Məsih və imanla. Qanuna görə, xeyir -dualar itaəti müşayiət edir; lütf pulsuz bir hədiyyə olaraq xeyir -dua verir. Tamlığı ilə lütf Məsihin ölümü və dirilməsini əhatə edən xidmətlə başladı, çünki O, günahkarlar üçün ölməyə gəldi. Əvvəlki dövrdə qanunun günahkar bir irq üçün salehliyi və həyatı təmin etməkdə aciz olduğu göstərildi. Çarmıxdan əvvəl insanın xilası iman vasitəsilə idi, Tanrı tərəfindən gözlənilən Məsihin kəffarə qurbanlığına əsaslanaraq; indi aydındır ki, xilasın və salehliyin çarmıxa çəkilmiş və dirilmiş Xilaskarına imanla, həyatın müqəddəsliyi və qurtuluş meyvəsi kimi gələn yaxşı əməllərlə qəbul edildiyi açıq şəkildə ortaya çıxır. Günahkarlar üçün qurban verilməsinin şahidi olduğu Məsih gəlməmişdən əvvəl lütf var idi. Keçmiş çağla indiki çağ arasındakı fərq, heç bir lütf və lütf məsələsi deyil, əksinə bu gün lütf hökm sürür, çünki günahkarları mühakimə etmək hüququ olan yeganə varlıq indi lütf taxtı, günahlarını dünyaya göstərmədi. " (Skofild, 1451)
İstinadlar:
Scofield, CI Scofield Study İncil. New York: Oxford University Press, 2002.
