ພະເຍຊູບໍ່ຄືກັບປະໂລຫິດໃຫຍ່ອື່ນໆ!
ນັກຂຽນເຮັບເລີສະ ເໜີ ຄວາມແຕກຕ່າງຂອງພຣະເຢຊູກັບພວກປະໂລຫິດຄົນອື່ນໆ - “ ສຳ ລັບມະຫາປະໂລຫິດທຸກຄົນທີ່ຖືກ ນຳ ມາຈາກບັນດາມະນຸດຈະຖືກແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເປັນຜູ້ຊາຍໃນສິ່ງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບພຣະເຈົ້າ, ເພື່ອລາວຈະໄດ້ຖະຫວາຍທັງເຄື່ອງບູຊາແລະການເສຍສະລະ ສຳ ລັບບາບ. ລາວສາມາດມີຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈຕໍ່ຜູ້ທີ່ບໍ່ສະຫຼາດແລະໄປໃນທາງທີ່ຜິດ, ເພາະວ່າຕົວເອງຍັງມີຄວາມອ່ອນແອ. ເພາະດ້ວຍເຫດນີ້ລາວຈຶ່ງ ຈຳ ເປັນຕ້ອງມີ ສຳ ລັບປະຊາຊົນ, ສະນັ້ນລາວເອງກໍ່ຕ້ອງຖະຫວາຍເຄື່ອງບູຊາເພື່ອບາບ. ແລະບໍ່ມີຜູ້ໃດຍົກຍ້ອງກຽດຕິຍົດນີ້ເອງ, ແຕ່ຜູ້ທີ່ຖືກເອີ້ນໂດຍພຣະເຈົ້າ, ຄືກັນກັບອາໂຣນ. ສະນັ້ນພະຄລິດຍັງບໍ່ໄດ້ສັນລະເສີນພະອົງເອງທີ່ຈະມາເປັນປະໂລຫິດໃຫຍ່ແຕ່ມັນແມ່ນຜູ້ທີ່ເວົ້າກັບພະອົງວ່າ: 'ເຈົ້າເປັນລູກຂອງຂ້ອຍ, ມື້ນີ້ຂ້ອຍໄດ້ເກີດເຈົ້າ.' ດັ່ງທີ່ພະອົງຍັງກ່າວອີກບ່ອນ ໜຶ່ງ ວ່າ: 'ເຈົ້າເປັນປະໂລຫິດຕະຫຼອດໄປຕາມ ຄຳ ສັ່ງຂອງເມນຄີເສເດັກ'; ຜູ້ທີ່, ໃນວັນເວລາຂອງເນື້ອຫນັງຂອງພຣະອົງ, ໃນເວລາທີ່ພຣະອົງໄດ້ສະເຫນີການອະທິຖານແລະການຮ້ອງຂໍ, ດ້ວຍສຽງຮ້ອງໄຫ້ແລະນ້ໍາຕາໃຫ້ຜູ້ທີ່ສາມາດຊ່ວຍລາວໃຫ້ລອດຈາກຄວາມຕາຍ, ແລະໄດ້ຍິນຍ້ອນຄວາມຢ້ານກົວຕໍ່ພຣະເຈົ້າ, ເຖິງແມ່ນວ່າລາວເປັນບຸດ, ແຕ່ ພຣະອົງໄດ້ຮຽນຮູ້ການເຊື່ອຟັງໂດຍສິ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ທົນທຸກທໍລະມານ.” (ຍິວ 5: 1-8)
Warren Wiersbe ຂຽນວ່າ - “ ການມີຖານະປະໂລຫິດແລະລະບົບການເສຍສະລະເປັນຫລັກຖານວ່າມະນຸດຖືກແຍກອອກຈາກພຣະເຈົ້າ. ມັນແມ່ນການກະ ທຳ ຂອງພຣະຄຸນໃນສ່ວນຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ພຣະອົງໄດ້ຈັດຕັ້ງລະບົບເລວີທັງ ໝົດ. ໃນທຸກມື້ນີ້ລະບົບນັ້ນໄດ້ ສຳ ເລັດແລ້ວໃນວຽກງານການປະຕິບັດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ. ພຣະອົງເປັນທັງການເສຍສະລະແລະປະໂລຫິດໃຫຍ່ທີ່ປະຕິບັດຕໍ່ປະຊາຊົນຂອງພຣະເຈົ້າບົນພື້ນຖານການຖວາຍເຄື່ອງບູຊາຄັ້ງດຽວ ສຳ ລັບໄມ້ກາງແຂນຂອງພຣະອົງ.”
ຢ່າງ ໜ້ອຍ ໜຶ່ງ ພັນປີກ່ອນທີ່ພະເຍຊູຈະເກີດ, ຄຳ ເພງ 2: 7 ໄດ້ລາຍລັກອັກສອນລະບຸກ່ຽວກັບພຣະເຢຊູ - "ຂ້າພະເຈົ້າຈະປະກາດໃຊ້ ດຳ ລັດດັ່ງກ່າວ: ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ກ່າວກັບຂ້າພະເຈົ້າວ່າ," ທ່ານເປັນລູກຊາຍຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ມື້ນີ້ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເກີດທ່ານ. "ເຊັ່ນດຽວກັບ ຄຳ ເພງ 110: 4 ລັດໃດ - "ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ສາບານແລ້ວແລະຈະບໍ່ປະ ໝາດ, 'ທ່ານເປັນປະໂລຫິດຕະຫຼອດໄປຕາມ ລຳ ດັບຂອງເມນຄີເສເດັກ.'”
ພະເຈົ້າປະກາດວ່າພະເຍຊູເປັນລູກຂອງພະອົງແລະເປັນປະໂລຫິດໃຫຍ່ 'ຕາມ ລຳ ດັບຂອງເມນຄີເສເດັກ.' ເມນຄີເສເດັກເປັນ 'ປະເພດ' ຂອງພະຄລິດໃນຖານະເປັນປະໂລຫິດໃຫຍ່ເພາະວ່າ: 1. ລາວເປັນຜູ້ຊາຍ. 2. ລາວເຄີຍເປັນກະສັດ - ປະໂລຫິດ. 3. ຊື່ຂອງເມນຄີເສເດັກຫມາຍຄວາມວ່າ 'ກະສັດຂອງຂ້ອຍເປັນຄົນຊອບ ທຳ.' 4. ບໍ່ມີການບັນທຶກເລື່ອງການເລີ່ມຕົ້ນຂອງຊີວິດຫຼືການສິ້ນສຸດຂອງຊີວິດ. 5. ລາວບໍ່ໄດ້ຖືກແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເປັນມະຫາປະໂລຫິດໂດຍຜ່ານການແຕ່ງຕັ້ງມະນຸດ.
ໃນ 'ວັນເວລາຂອງເນື້ອຫນັງຂອງພຣະເຢຊູ,' ລາວໄດ້ອະທິຖານດ້ວຍສຽງຮ້ອງແລະນ້ ຳ ຕາໄຫລຕໍ່ພຣະເຈົ້າຜູ້ທີ່ສາມາດຊ່ວຍລາວໃຫ້ພົ້ນຈາກຄວາມຕາຍ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ພຣະເຢຊູໄດ້ສະແຫວງຫາທີ່ຈະເຮັດຕາມພຣະປະສົງຂອງພຣະບິດາຂອງພຣະອົງເຊິ່ງເປັນການສະລະຊີວິດຂອງພຣະອົງເພື່ອຈ່າຍຄ່າບາບຂອງພວກເຮົາ. ເຖິງແມ່ນວ່າພຣະເຢຊູເປັນພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ, ແຕ່ລາວໄດ້ 'ຮຽນຮູ້ການເຊື່ອຟັງ' ໂດຍສິ່ງທີ່ລາວໄດ້ປະສົບ.
ພະເຍຊູຮູ້ໂດຍສ່ວນຕົວວ່າເຮົາ ກຳ ລັງຜ່ານຫຍັງໃນຊີວິດຂອງເຮົາ. ລາວໄດ້ປະສົບກັບການລໍ້ລວງ, ຄວາມເຈັບປວດ, ການປະຕິເສດແລະອື່ນໆເພື່ອຈະເຂົ້າໃຈວິທີທີ່ຈະຊ່ວຍພວກເຮົາ - ເພາະສະນັ້ນ, ໃນທຸກສິ່ງທີ່ລາວຕ້ອງໄດ້ເຮັດຄືກັບອ້າຍນ້ອງຂອງລາວ, ເພື່ອວ່າລາວຈະເປັນປະໂລຫິດໃຫຍ່ທີ່ມີຄວາມເມດຕາແລະຊື່ສັດໃນສິ່ງຕ່າງໆທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບພຣະເຈົ້າ, ເພື່ອເປັນການສະລະຊີບເພື່ອບາບຂອງປະຊາຊົນ. ດ້ວຍວ່າໃນນັ້ນພຣະອົງເອງໄດ້ທົນທຸກທໍລະມານ, ຖືກລໍ້ລວງ, ພຣະອົງສາມາດຊ່ວຍເຫລືອຜູ້ທີ່ຖືກທົດລອງ.” (ຍິວ 2: 17-18)
ຖ້າທ່ານເຊື່ອ ໝັ້ນ ໃນການເຊື່ອຟັງກົດ ໝາຍ ຂອງທ່ານ, ຫຼືທ່ານປະຕິເສດແນວຄິດຂອງພຣະເຈົ້າ, ກະລຸນາພິຈາລະນາ ຄຳ ເວົ້າເຫລົ່ານີ້ທີ່ໂປໂລຂຽນເຖິງຊາວໂລມັນ - “ ເພາະສະນັ້ນການກະ ທຳ ຕາມກົດບັນຍັດບໍ່ມີມະນຸດຄົນໃດຈະຊອບ ທຳ ໃນສາຍຕາຂອງພຣະອົງ, ເພາະວ່າກົດ ໝາຍ ຄືຄວາມຮູ້ເລື່ອງບາບ. ແຕ່ດຽວນີ້ຄວາມຊອບ ທຳ ຂອງພຣະເຈົ້ານອກ ເໜືອ ຈາກກົດ ໝາຍ ໄດ້ຖືກເປີດເຜີຍ, ໄດ້ຖືກພິສູດໂດຍກົດ ໝາຍ ແລະສາດສະດາ, ແມ່ນແຕ່ຄວາມຊອບ ທຳ ຂອງພຣະເຈົ້າ, ໂດຍຜ່ານຄວາມເຊື່ອໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ, ຕໍ່ທຸກຄົນແລະທຸກຄົນທີ່ເຊື່ອ. ເພາະມັນບໍ່ມີຄວາມແຕກຕ່າງ; ເພາະວ່າທຸກຄົນໄດ້ເຮັດບາບແລະຂາດກຽດຕິຍົດຂອງພຣະເຈົ້າ, ຖືກຕັດສິນໃຫ້ເປັນອິດສະຫຼະໂດຍພຣະຄຸນຂອງພຣະອົງໂດຍຜ່ານການໄຖ່ທີ່ມີຢູ່ໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ, ຜູ້ທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ ກຳ ນົດໄວ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໂດຍພຣະໂລຫິດຂອງພຣະອົງ, ໂດຍຜ່ານສັດທາ, ເພື່ອສະແດງຄວາມຊອບ ທຳ ຂອງພຣະອົງ, ເພາະວ່າໃນຂອງພຣະອົງ ພະເຈົ້າໄດ້ຜ່ານບາບທີ່ໄດ້ກະ ທຳ ໃນເມື່ອກ່ອນ, ເພື່ອສະແດງໃນປັດຈຸບັນຄວາມຊອບ ທຳ ຂອງພຣະອົງ, ເພື່ອວ່າທ່ານຈະເປັນຄົນຊອບ ທຳ ແລະເປັນຄົນຊອບ ທຳ ຂອງຜູ້ທີ່ມີຄວາມເຊື່ອໃນພຣະເຢຊູ.” (Romans 3: 20-26)
ການອ້າງອິງ:
Wiersbe, Warren, W. The Wiersbe ຄຳ ເຫັນກ່ຽວກັບ ຄຳ ພີໄບເບິນ. ສະເປຣດຊີ: David C. Cook, 2007.
