Dum ambulare pergit ad spem aulam fidei refertam… Abraham proximus est socius noster – Fide vocatus Abraham obedivit in locum exire, quem accepturus erat in hæreditatem. Et exiit nesciens quo iret. Fide habitavit in terra promissionis tamquam in aliena, in casulis habitando cum Isaac et Iacob, coheredibus repromissionis eiusdem; Exspectabat enim fundamenta habentem civitatem: cujus artifex et conditor Deus. (Hebr. 11, 8-10).
Abraham autem habitabat in Ur Chaldaeorum. Urbs fuit Nannar lunae deo dicata. Discimus ex Genesis 12: 1 3, - Dixit autem Dominus ad Abram: Exi de terra tua, et de cognatione tua, et de domo patris tui, et veni in terram quam monstrabo tibi. faciam te in gentem magnam; Benedicam tibi, et magnum faciam nomen tuum; et eritis in benedictionem. Benedicam benedicentibus tibi, et maledicenti tibi maledicam; et benedicentur in te omnes familiae terrae ».
Ab Adam et Eva, viri ac mulieres verum Deum cognoverunt. Sed non glorificaverunt eum, nec beneficiis eius grati fuerunt. Idololatria, sive cultus falsorum deorum ad perfectam corruptionem ducitur. Ex Paulo discimus ad Rom. Revelatur enim ira Dei de caelo super omnem impietatem et iniustitiam hominum, qui veritatem in iniustitia detinent, quia quod notum est Dei, manifestum est in illis; Deus enim illis manifestavit. Cum enim invisibilia eius creatura mundi per ea quae facta sunt intellecta conspiciuntur, sempiterna quoque eius virtus et divinitas, ut sint inexcusabiles, quia cognoscentes Deum non sicut Deum glorificaverunt. nunc gratias egerunt, sed evanuerunt in cogitationibus suis, et obscuratum est insipiens cor eorum. dicentes enim se esse sapientes stulti facti sunt et mutaverunt gloriam incorruptibilis Dei in similitudinem imaginis corruptibilis hominis et volucrum et quadrupedum et serpentium (Epistula ad Romanos I, 1-18)
Vocavit Deus Abraham primum Iudaeum, et coepit aliquid novi. Deus Abraham vocavit se a corruptione in qua circum habitabat. Egressus est itaque Abram sicut locutus est ei Dominus, et ivit cum eo Lot. septuaginta quinque annorum erat Abram, cum egrederetur de Haran. (Gen. 12, 4).
Vera fides non in affectu, sed in verbo Dei fundatur. Discimus ex Romani 10: 17 - "Sic igitur fides est ex auditu, auditus autem per verbum Dei."
Hebraei scripta sunt ad eos qui haesitabant in fide Iesu. Multi ex eis voluerunt in Legismum Veteris Foederis recidere potius quam fidentes Iesum Vetus Foedus implevisse et Novum Foedus instituisse per suam mortem et resurrectionem.
Quid confidis hodie? Erexisti a religione (homines regulas, philosophias et elationem) ad fidem in unum Iesum Christum. Per solam fidem in solo Christo, per solam eius gratiam, salus aeterna venit. Nunquid necessitudinem cum Deo ingressus es per fidem operis Christi perfecti? Hoc est quod Novum Testamentum nos vocat. Nonne cor tuum verbo Dei hodie aperis…
Antequam Jesus moreretur, Apostolos his verbis consolatus est. Non turbetur cor vestrum; Creditis in Deum, et in me credite. In domo Patris mei mansiones multae sunt; si quo minus, dixissem vobis. si quominus dixissem vobis: quia vado parare vobis locum. et si abiero et praeparavero vobis locum, iterum veniam et recipiam vos ad Me; ut ubi sum ego et vos sitis. Et quo ego vado scitis, et viam scitis. Dicit ei Thomas: Domine, nescimus quo vadis: et quomodo possumus viam scire? veritas et vita. Nemo venit ad Patrem nisi per me. (John XIX, 14-1)
