آیا قلب خود را سخت کرده اید ، یا ایمان دارید؟
نویسنده عبرانیان با جسارت به عبرانیان گفت "امروز ، اگر صدای او را می شنوید ، قلب های خود را مانند شورش سخت نکنید." وی سپس چندین س upال را پیگیری کرد - "برای چه کسی ، شنیده ، قیام کرد؟ به راستی ، آیا همه کسانی نبودند که به رهبری موسی از مصر بیرون آمدند؟ حالا چهل سال با چه کسی عصبانی بود؟ آیا با کسانی که گناه کردند ، اجسادشان در بیابان افتاد ، نبود؟ و به چه کسی سوگند یاد کرد که به آرامش او وارد نشوند ، بلکه به کسانی که اطاعت نکردند؟ (عبرانیان 3: 15-18) سپس نتیجه گرفت - "بنابراین ما می بینیم که آنها به دلیل ناباوری نمی توانند وارد شوند." (عبرانیان 3: 19)
خدا به موسی گفته بود - "... من مطمئناً مظلومیت قوم خود را که در مصر هستند ، دیده ام و فریاد آنها را به خاطر مسئولین وظیفه خود شنیده ام ، زیرا من غم های آنها را می دانم. بنابراین من فرود آمده ام تا آنها را از دست مصریان نجات دهم و آنها را از آن سرزمین به یک سرزمین خوب و بزرگ ، به سرزمینی که از شیر و عسل جاری است برانم ... (خروج 3: 7-8)
با این حال ، پس از اینکه بنی اسرائیل از بردگی در مصر نجات یافتند ، شکایت خود را آغاز کردند. آنها شکایت داشتند که سربازان فرعون آنها را خواهند کشت. بنابراین ، خداوند دریای سرخ را تقسیم کرد. آنها نمی دانستند چه می نوشند. بنابراین ، خداوند برای آنها آب فراهم کرد. آنها فکر می کردند از گرسنگی خواهند مرد. بنابراین ، خداوند برای آنها غذای مانا فرستاد. آنها گوشت می خواستند تا بخورند. بنابراین ، خداوند بلدرچین را فرستاد.
خدا به موسی در كادش بارنه گفت: "مردان را برای جاسوسی در سرزمین کنعان ، که من به بنی اسرائیل می دهم ، بفرستید ..." (شماره 13: 2a) سپس موسی به مردان گفت "... از این طریق به جنوب بروید ، و به کوهها بروید ، و ببینید که سرزمین چگونه است: آیا افرادی که در آن زندگی می کنند قوی هستند یا ضعیف ، تعداد کمی یا زیاد ؛ آیا زمینی که در آن ساکن هستند خوب است یا بد ؛ آیا شهرهایی که در آنها ساکن هستند مانند اردوگاه ها یا سنگرها هستند. زمین غنی یا فقیر باشد. و اینکه آیا جنگل هایی در آنجا وجود دارد یا نه. از شهامت خوبی برخوردار باشید. و مقداری از میوه های زمین را بیاورید. " (شماره 13: 17-20)
این سرزمین پرباری بود! وقتی به دره اشکول آمدند ، شاخه ای را با یک خوشه انگور قطع کردند که آنقدر بزرگ بود که باید دو نفر آن را روی میله حمل کنند.
جاسوسان به موسی گزارش دادند كه مردم در آن سرزمین قوی هستند و شهرها نیز از استحكامات و وسعت برخوردارند. کالب به اسرائیلیان پیشنهاد کرد که آنها بلافاصله بالا بروند و زمین را تصاحب کنند ، اما جاسوسان دیگر گفتند: "ما قادر به مقابله با مردم نیستیم ، زیرا آنها از ما قویتر هستند." آنها به مردم گفتند که این سرزمین سرزمینی است "که ساکنانش را می بلعد" و برخی از مردان غول بودند.
در کمال ناباوری ، بنی اسرائیل از موسی و هارون شکایت کردند - "کاش ما در سرزمین مصر می مردیم! یا اگر فقط ما در این بیابان مرده بودیم! چرا خداوند ما را به این سرزمین آورده است تا شمشیر بریزیم ، تا زنان و فرزندان ما قربانی شوند؟ آیا بهتر نیست که ما به مصر برگردیم؟ " (شماره 14: 2b-3)
آنها بعد از اینکه از بردگی مصر بیرون شدند ، تأمین مستمر خدا را برای آنها تجربه کرده بودند اما اعتقاد نداشتند خدا می تواند با خیال راحت آنها را به سرزمین موعود ببرد.
همانطور که بنی اسرائیل باور نمی کردند خداوند می تواند آنها را با خیال راحت به سرزمین موعود برساند ، اگر باور نکنیم که فداکاری عیسی برای استحقاق فدیه ابدی ما کافی نیست ، ما خود را به یک ابدیت بدون خدا می رسانیم.
پولس در رومیان نوشت - "برادران ، آرزو و دعای قلب من از خداوند برای اسرائیل این است که آنها نجات پیدا کنند. زیرا من شاهد آنها هستم که غیرت نسبت به خدا دارند ، اما نه طبق دانش. زیرا آنها از حقانیت خدا بی اطلاع بوده و در صدد برپایی عدالت خود هستند ، تسلیم درستی خدا نشده اند. زیرا مسیح پایان قانون عدالت برای هر کسی است که ایمان دارد. زیرا موسی درباره عدالت شریعت می نویسد: "کسی که این کارها را انجام می دهد ، به واسطه آنها زنده خواهد ماند." اما عدالت ایمان از این طریق صحبت می کند ، "در قلب خود نگویید ، چه کسی به آسمان صعود خواهد کرد؟" (یعنی برای پایین آوردن مسیح از بالا) یا ، "چه کسی به ورطه سقوط خواهد کرد؟" (یعنی برای زنده كردن مسیح از مرگ). اما او چه می گوید؟ این کلمه در نزدیکی شماست ، در دهان و قلب شماست (یعنی کلمه ایمانی که ما آن را تبلیغ می کنیم): اگر با دهان خود به خداوند عیسی اعتراف کنید و در قلب خود ایمان بیاورید که خدا او را از مردگان زنده کرده است ، شما نجات خواهید یافت زیرا با قلب شخص به درستی ایمان دارد و با دهان اعتراف به رستگاری می شود. زیرا کتاب مقدس می گوید: "هر که به او ایمان بیاورد شرمسار نخواهد شد." زیرا هیچ تمایزی بین یهودی و یونانی وجود ندارد ، زیرا یک پروردگار یکسان بر همه توانا است برای همه کسانی که او را می خوانند. زیرا "هر كه نام خداوند را بخواند نجات خواهد یافت." (رومیان 10: 1-13)