هدف ایمان شما چیست یا کیست؟
پولس خطاب به رومیان ادامه داد - "اول ، من از طریق عیسی مسیح برای همه شما از خدای خود تشکر می کنم که ایمان شما در تمام جهان صحبت می شود. زیرا خدا شاهد من است ، که من با روح خود در انجیل پسر او خدمت می کنم ، که بدون توقف من همیشه در دعاهای خود از شما یاد می کنم و درخواست می کنم اگر به طریقی ، اکنون در آخر راه را پیدا کنم. خواست خدا به شما می رسد. برای اینکه مدتهاست که شما را می بینم ، ممکن است یک هدایای معنوی به شما اعطا کنم ، تا بتوانید تثبیت شوید - یعنی اینکه ممکن است من با شما با ایمان متقابل شما و شما به شما تشویق شوم. " (رومیان 1: 8-12)
مؤمنان رومی به دلیل "ایمان" خود شناخته می شدند. فرهنگ لغت کتاب مقدس خاطرنشان می کند که کلمه "ایمان" در عهد عتیق فقط دو بار استفاده می شود. با این حال ، کلمه اعتماد در عهد عتیق بیش از 150 بار یافت می شود. «ایمان» بیشتر یک کلمه عهد جدید است. از فصل "سالن ایمان" در زبان عبری می آموزیم - وی گفت: "اکنون ایمان همان چیزهایی است که می توان برای آن امید داشت ، گواه چیزهایی که دیده نمی شود. زیرا به واسطه آن بزرگان شهادت خوب به دست آوردند. با ایمان می فهمیم که جهان ها توسط کلام خدا قاب بندی شده اند ، به طوری که چیزهایی که دیده می شوند از چیزهایی قابل مشاهده ساخته نمی شوند. " (عبرانیان 1: 1-3)
ایمان به ما یک پایه و اساس می دهد تا امید ما به استراحت برسد و چیزهایی را که نمی توانیم ببینیم واقعی می کند. برای ایمان به عیسی مسیح ، باید در مورد اینکه او کیست و آنچه برای ما انجام داده است ، بشنویم. این به رومی ها آموزش می دهد - "پس ایمان با شنیدن و شنیدن کلام خدا می آید." (رومیان 10: 17) صرفه جویی در ایمان ، "اعتماد شخصی فعال" و تعهد خود به خداوند عیسی مسیح است (پفیفر 586). فرقی نمی کند که شخص اگر ایمان به چیزی که صحیح نیست ، چقدر ایمان داشته باشد. این "هدف" ایمان ما است که اهمیت دارد.
وقتی شخصی به عیسی مسیح به عنوان پروردگار و نجات دهنده خود اعتماد کرد ، "فقط موضع تغییر یافته ای در پیشگاه خدا وجود ندارد (توجیه) ، بلکه آغاز کار رستاخیز و تقدیس کننده خدا است." (پفیفر 586)
عبرانیان نیز به ما یاد می دهند - "اما بدون ایمان ، لذت بردن از او غیرممكن است ، زیرا كسى كه نزد خدا بیاید باید ایمان داشته باشد كه اوست ، و او پاداش كسانى است كه با جدیت به جستجوی او می پردازند." (عبرانیان 11: 6)
به عنوان بخشی از ایمان به پروردگار خود عیسی مسیح ، معتقدین به روم از ضرورت مجبور بودند که فرقه های مذهبی روم را رد کنند. آنها همچنین مجبور بودند که التقاط دینی را رد کنند ، جایی که اعتقادات از منابع متنوع ، گسترده و متنوعی گرفته شده است. اگر آنها معتقد بودند که عیسی "راه ، حقیقت و زندگی" است ، باید تمام "راههای دیگر" را رد کرد. ممکن است معتقدین رومی به عنوان ضد اجتماعی مورد توجه قرار بگیرند زیرا بیشتر زندگی روم. از جمله درام ، ورزش ، جشنواره و غیره به نام برخی از خدایان بت پرستی انجام شد و با قربانی کردن آن خدایان آغاز شد. آنها همچنین نمی توانند در زیارتگاه های فرقه حاکمان عبادت کنند یا از خدایان روم (شخصیت سازی دولت) عبادت نکنند ، زیرا این امر اعتقاد آنها به مسیح را نقض می کرد. (پفیفر 1487)
پولس عاشق مؤمنان رومی بود. او برای آنها دعا کرد و آرزو داشت که در کنار آنها باشد تا از هدایای معنوی خود برای تشویق و تقویت آنها استفاده کند. ممکن است پولس احساس کرده باشد که او هرگز در واقع به روم نخواهد رفت ، و نامه او به آنها به عنوان یک برکت بزرگ برای آنها ، مانند امروز برای همه ما است. سرانجام پولس به عنوان یک زندانی به رم می رفت و به خاطر ایمان در آنجا به شهادت می رسید.
منابع:
پفیفر ، چارلز اف. ، هوارد اف. ووس و جان ری. فرهنگ لغت کتاب مقدس ویکلیف. Peabody ، انتشارات هندریکسون. 1998
