Sidd Dir Gottes Haus?
De Schrëftsteller vun Hebräer weider „Duerfir, helleg Bridder, déi un den himmlesche Ruff deel huelen, betruecht den Apostel an den Hohepriister vun eiser Beicht, de Christus Jesus, deen him trei war, deen hien ernannt huet, sou wéi de Moses och trei an all sengem Haus war. Fir dësen ass méi Würde gezielt gi wéi de Moses, souwäit Hien, deen d'Haus gebaut huet, méi Éier huet wéi d'Haus. Fir all Haus gëtt vun engem gebaut, awer deen, deen alles gebaut huet, ass Gott. A Moses war wierklech trei an all sengem Haus als Dénger, fir en Zeegnes vun deene Saachen, déi duerno geschwat géife ginn, awer Christus als Jong iwwer säin eegent Haus, deem säin Haus mir sinn, wa mir d'Vertrauen an d'Freed vun der hoffen fest bis zum Schluss. “ (Hebräer 3: 1-6)
D'Wuert "helleg" heescht "ofgesinn" zu Gott. Gott rifft eis op eng Bezéiung mat Him anzegoen duerch dat wat Jesus fir eis gemaach huet. Wa mir et maachen, gi mir 'Deelhueler' vum himmlesche Ruff vun der Erléisung. Réimer léiert eis "A mir wëssen datt all Saache fir déi gutt zesumme schaffen déi Gott gär hunn, deenen déi no sengem Zweck geruff ginn." (Réimer 8: 28)
De Schrëftsteller vun Hebräer freet dann seng Lieser "ze betruechten" wéi ënnerscheet Christus ass. D'Judden hunn de Moses héich geéiert well hien hinnen d'Gesetz ginn huet. Wéi och ëmmer, de Jesus war en Apostel, e 'geschéckt' mat der Autoritéit, de Rechter a senger Kraaft vu Gott. Hie war och en Hohepriister wéi keen aneren, well Hien huet d'Kraaft vum éiwege Liewen.
De Jesus ass méi Herrlechkeet wiirdeg wéi ee vun den Alen Testament Propheten, och de Moses. Hie war eleng de Jong vu Gott. De Jesus war Gott trei. Hien huet säi Wëlle bei Gott ofginn an huet säi Liewen fir eis opginn.
De Jesus huet all Saachen erschaf. Mir léieren vu senger Herrlechkeet aus dëse Versen an de Kolosser - “Hien ass d'Bild vum onsichtbaren Gott, deen Éischtgebuerene vun der ganzer Kreatioun. Well vun him sinn all Saache geschaf ginn, déi am Himmel sinn an déi op der Äerd sinn, siichtbar an onsiichtbar, egal ob Troun oder Herrschaft oder Fürstentum oder Muecht. All Saache goufen duerch Hien erstallt a fir Hien. An Hien ass virun alle Saachen, an Him bestinn alles. " (Kolosser 1: 15-17)
De Jesus sot senge Jünger - "'Wann iergendeen mech gär huet, wäert hie mäi Wuert halen; a mäi Papp wäert hie gär hunn, a mir komme bei hien a maache bei eis Heem. '" (John 14: 23)
De Jesus huet eis gefrot "a sech" ze bleiwen - „Bleift a mir, an ech an dir. Wéi déi Branche keng Friichte vu sech selwer droe kann, ausser se bleift am Riefstack, och net, ausser Dir bleift a mir. Ech sinn de Riefsteng, Dir sidd d'Branchen. Deen, deen a mir bleift, an ech an him, dréit vill Uebst; fir ouni Mech kënnt Dir näischt maachen. “ (John 15: 4-5)
Wéi mir méi al ginn, verlaange mir no kierperlecher Erneierung! Betruecht dës Wierder vum Trouscht - „Well mir wëssen, wann eist äerdlecht Haus, dëst Zelt, zerstéiert gëtt, mir e Gebai vu Gott hunn, en Haus dat net mat Hänn gemaach gëtt, éiweg am Himmel. Well an dësem mir kräischen, wëlle mir eescht mat eiser Wunneng aus dem Himmel gekleet sinn, wa mir wierklech gekleet sinn, wäerte mir net plakeg fonnt ginn. Fir mir, déi an dësem Zelt stierzen, belaascht sinn, net well mir onbekleede wëlle sinn, awer weider gekleet, fir datt d'Mortalitéit duerch d'Liewen ofgeschléckt gëtt. Elo Hien, deen eis op dës Saach virbereet huet, ass Gott, deen eis och de Geescht als Garantie ginn huet. Also mir sinn ëmmer zouversiichtlech, wëssend datt wa mir am Kierper doheem sinn mir vum Här feelen. Fir mir trëppele mam Glawen, net vu Gesinn. “ (2 Korinther 5: 1-7)
