Jesus duerch säi Doud, kaaft an éiwegt Liewen bruecht
De Schrëftsteller vun Hebräer erkläert weider „Fir Hien huet d'Welt net komm, vun där mir schwätzen, ënner Engele gestallt. Awer een huet op enger bestëmmter Plaz nogewisen a gesot: 'Wat ass de Mënsch datt Dir un hien oppasst, oder de Mënschejong datt Dir em hie këmmert? Dir hutt hien e bësse méi niddereg gemaach wéi d'Engelen; Dir hutt hie mat Herrlechkeet an Éier gekréint, an hien iwwer d'Wierker vun Ären Hänn gesat. Dir hutt all Saachen ënner seng Féiss ënnerworf. ' Well doduerch datt hien alles ënner him ënnerworf huet, huet Hien näischt hannerlooss, wat net ënner hien ass. Awer elo gesi mir nach net all d'Saachen ënner him gesat. Awer mir gesinn de Jesus, deen e bësse méi niddereg gemaach gouf wéi d'Engelen, fir d'Leed vum Doud, gekréint mat Herrlechkeet an Éier, fir datt hien duerch d'Gnod vu Gott den Doud fir jidderee schmaache kéint. Well et fir hie passend war, fir wien all d'Saachen a vu wiem sinn alles, fir vill Jongen zu Herrlechkeet ze bréngen, de Kapitän vun hirer Erléisung duerch Leiden perfekt ze maachen. " (Hebräer 2: 5-10)
Et léiert am Genesis - “Also huet Gott de Mënsch a sengem Bild erschaf; am Bild vu Gott huet hien hien erschaf; männlech a weiblech Hien huet se erschaf. Dunn huet Gott se geseent, a Gott sot zu hinnen: Sidd fruchtbar a multiplizéiert; fëllt d'Äerd an ënnerworf; hutt Herrschaft iwwer de Fësch vum Mier, iwwer d'Villercher vun der Loft an iwwer all Liewewiesen, dat sech op der Äerd beweegt. " (Gen 1: 27-28)
Gott huet der Mënschheet Herrschaft iwwer d'Äerd ginn. Wéi och ëmmer, wéinst dem Adam senger Sënn ierwen mir all eng gefall oder sënnlech Natur, an de Fluch vum Doud ass universell. Réimer léiert - "Dofir, sou wéi duerch ee Mënsch d'Sënn an d'Welt koum, an den Doud duerch d'Sënn, an doduerch huet den Doud sech op all Mënsch verbreet, well all gesënnegt hunn - (well bis d'Gesetz d'Sënn op der Welt war, awer d'Sënn net ugerechent gëtt, wann et kee gëtt Gesetz. Trotzdem huet den Doud vum Adam zu dem Moses regéiert, och iwwer déi, déi net no der Aart vun der Iwergreffung vum Adam gesënnegt haten, deen eng Aart vun him ass, déi komme sollt. " (Röntgen 5: 12-14)
Den éischte Mënsch, den Adam, gouf e liewegt Wiesen duerch d'Liewe vu Gott. Dee leschten Adam, de Jesus Christus, gouf e liewensgewënnene Geescht. De Jesus huet d'Liewen net ofgeleet, Hie war selwer de Sprangbuer vum Liewen, an huet deenen aneren d'Liewe ginn.
Betruecht wéi onheemlech an erstaunlech de Jesus ass - “Awer de gratis Kaddo ass net wéi d'Verbriechen. Well wann duerch dem Mënsch säi Beleidegung vill gestuerwen ass, vill méi d'Gnod vu Gott an d'Geschenk vun der Gnod vum eenzege Mënsch, Jesus Christus, fir vill. An de Kaddo ass net wéi deen, deen duerch deen, dee gesënnegt ass, koum. Fir d'Uerteel dat aus enger Beleidegung koum huet zu Veruerteelung gefouert, awer de fräie Kaddo dee vu ville Verbrieche koum huet zu enger Justifikatioun gefouert. Well wann duerch dem Mënsch säi Beleidegung den Doud regéiert huet duerch deen, vill méi déi, déi Iwwerfloss vu Gnod a vum Geschenk vun der Gerechtegkeet kréien, am Liewen duerch deen, Jesus Christus regéiere wäerten.) Dofir, wéi duerch en Ugrëff vun engem Mënsch Uerteel fir all Männer, wat zu Veruerteelung resultéiert, och duerch e gerechte Handlung vun engem Mann koum de fräie Kaddo un all d'Männer, wat zu enger Justifikatioun vum Liewen koum. Well sou wéi duerch ee Mënsch senger Ongehéieregkeet vill zum Sënner gemaach goufen, sou och duerch dem Gehorsam vun engem Mann, gi vill gerecht. " (Röntgen 5: 15-19)
Mir sinn 'gerechtfäerdegt,' richteg 'mat Gott gemaach, an eng Bezéiung mat Him bruecht duerch de Glawen an dat wat de Jesus fir eis gemaach huet. „Awer elo ass d'Gerechtegkeet vu Gott ausser dem Gesetz opgedeckt, a gouf duerch d'Gesetz an d'Prophéiten bezeechent, och d'Gerechtegkeet vu Gott, duerch Glawen u Jesus Christus, un all an un all déi, déi gleewen. Fir et ass keen Ënnerscheed; well jidderee gesënnt huet an net un d'Herrlechkeet vu Gott stierft, fräi gerecht vu senger Gnod duerch d'Erléisung, déi a Christus Jesus ass. " (Röntgen 3: 21-24)
D '"Gerechtegkeet" vu Gott ze realiséieren ass ze erkennen wéi hien alleng duerch säin eegene Verdéngscht d'Erléisung vun der Mënschheet bruecht huet. Mir bréngen näischt op den Dësch, mir bréngen näischt un de Fouss vum Kräiz, ausser eis sënnlech hëlleflos Selbst.
