D'Wuerzele vum moderne Pentecostalismus ... En neien Dag vu Päischtvakanz, oder en neie Wee vu Bedruch?
De Jesus huet weider Wierder vun Instruktioun an Trouscht u seng Jünger ginn - "'Ech hunn nach ëmmer vill Saachen fir Iech ze soen, awer Dir kënnt se elo net verdroen. Wéi och ëmmer, wann Hien, de Geescht vun der Wourecht komm ass, féiert hien dech an déi ganz Wourecht; well Hien schwätzt net vu senger eegener Autoritéit, awer egal wat hien héiert wäert hie schwätzen; an Hien wäert Iech Saache soen, déi kommen. Hie wäert mech verherrlechen, well Hien hëlt dat wat vu mir ass an erkläert Iech et. All Saachen, déi de Papp huet, si meng. Duerfir hunn ech gesot, datt Hien vu Menger wäert huelen an Iech et deklaréieren. '" (John 16: 12-15)
Wéi de Jesus dës Wierder zu senge Jünger gesot huet, hunn se nach net verstanen wat dem Doud an dem Operstéiend vum Jesus bedeit, net nëmme fir d'jiddescht Vollek, awer fir d'ganz Welt. De Scofield interpretéiert déi uewe genannte Verse wéi dem Jesus seng "Preauthentifizéierung" vun den Neien Testament Schrëften. De Jesus huet d'Elementer vun der Neen Testament Offenbarung "duergestallt": 1. Et wier historeschen (De Geescht géif all d'Saache bréngen, déi de Jesus hinne gesot huet zu hirer Erënnerung - John 14: 26). 2. Et wier Doktrinal (De Geescht géif hinnen all Saache léieren - John 14: 26). an 3. Et wier profetesch (de Geescht géif hinne soen, d'Saache solle kommen - John 16: 13)(Schofield 1480).
Betruecht dem Paul seng Warnung un den Timothy a sengem Bréif un hie wéi wichteg d'Schrëfte fir eis sinn - „Awer béis Männer an Impostere wäerten ëmmer méi schlecht ginn, verschléissen a verschléissen. Awer Dir musst weider an d'Saache goen, déi Dir geléiert a gesuergt hutt, wësst wiem Dir se geléiert hutt, an datt Dir vun Ärer Kandheet déi helleg Schrëften kennt, déi fäeg sinn Iech weise fir d'Erléisung duerch Glawen ze sinn, deen a Christus ass. Jesus. D'ganz Schrëft gëtt duerch Inspiratioun vu Gott ginn, a profitabel fir d'Doktrin, fir Reproof, fir Korrektioun, fir Instruktioun a Gerechtegkeet, fir datt de Mann vu Gott komplett, grëndlech fir all gutt Wierk ausgestatt ka sinn. " (2 Tim. 3: 13-17)
No senger Operstéiung, wéi hie mat senge Jünger zu Jerusalem war, léiere mir aus dem Buch vun den Akten wat de Jesus hinne gesot huet - „A mat hinnen zesumme versammelt, huet hien hinnen den Uerder ginn net vu Jerusalem fortzegoen, mä op de Versprieche vum Papp ze waarden, 'wat, sot hien,' Dir hutt vu mir héieren; well de Johannes huet wierklech mat Waasser gedeeft, awer Dir wäert mam Hellege Geescht gedeeft sinn, net nach vill Deeg vun elo. '" (D'Akte 1: 4-5) De Jesus géif sech mat senge Matleefer fir sech selwer duerch d'Daf vum Hellege Geescht bedeelegen. D'Wuert 'gedeeft' an dësem Kontext heescht 'vereente mat.' (Walvoord 353)
Déi modern Päischtmouvement huet an enger klenger Bibelschoul zu Kansas am Joer 1901 ugefaang mat deem wat et Grënner war, Charles Fox Parham, als "neie" Päischtvakanz. D'Studenten, nodeems se d'Buch vun den Akten studéiert hunn, sinn ofgeschloss datt d'Zongsproochen dat "richtegt" Zeeche vun der Geeschterdaf war. Et gouf behaapt datt no der Handleedung an dem Gebied eng jonk Fra mam Numm Agnes Ozman fir dräi Deeg Chinesesch geschwat huet, gefollegt vun anere Studenten an op d'mannst zwanzeg verschidde Sproochen. Wéi och ëmmer, et gi verschidde Versioune vu wat wierklech geschitt ass. D'Sproochen déi se vermeintlech geschwat hunn, goufen ni als aktuell Sprooche verifizéiert. Wéi se dës "Sproochen" opgeschriwwen hunn, goufen se als onverständlech, an net tatsächlech Sproochen opgedeckt. De Parham huet behaapt, d'Missionäre an d'Ausland kënnen ze schécken ouni Sproochstraining; awer, wéi hien dat gemaach huet, konnt kee vun den Naturlänner se verstoen. Mat der Zäit war de Parham selwer diskreditéiert. Hien huet virausgesot datt seng nei "Apostolesch Glawen" Bewegung (vu ville deemools als Kult ugesinn) massiv géif wuessen, awer hie gouf séier gezwongen seng Bibelschoul zouzemaachen. E puer vu senge Follower hunn eng behënnert Fra zu Zion, Illinois, zum Doud geschloen, wärend se versicht hunn "den Dämon vum Rheuma" aus hir ze verdreiwen. E jonkt Meedchen am Texas ass gestuerwen nodeems hir Elteren duerch Parham sengem Ministère Heelung gesicht hunn, anstatt duerch medizinesch Behandlung. Dëst Event huet de Parham dozou bruecht Kansas ze verloossen an an Texas ze goen, wou hien de William J. Seymour kennegeléiert huet, en 35 Joer alen Afroamerikaner deen e Follower vun Parham ginn ass. De Seymour huet spéider den Azusa Street Revival am Joer 1906 zu Los Angeles initiéiert. De Parham gouf spéider zu San Antonio op Käschte vun der Sodomie festgeholl. (MacArthur 19.-25)
De MacArthur huet e wichtege Punkt iwwer Parham gemaach wéi hie geschriwwen huet - "Wéi d'Majoritéit vun de Prediker, déi mat där Holiness Movement an där Ära verbonne waren, gouf de Parham zu Doktrinen ugezunn déi marginell, nei, extrem oder ganz unorthodox waren." (MacArthur 25) De Parham huet sech och fir aner onorthodox Iddien ausgeschwat, wéi d'Iddi datt déi Schlecht komplett ausgescheet wieren, an net éiweg gepéngegt géifen; verschidde universalistesch Iddien; eng ongewéinlech Vue op dem Mënsch seng gefall Natur an de Sënn vun der Sënn; d'Iddi datt Sënner sech selwer duerch hir eegen Ustrengungen zesumme mat der Hëllef vu Gott kënnen erléisen; an déi Hellegung war eng Garantie fir kierperlech Heelen, de Bedierfnes fir medizinesch Behandlung ze negéieren. De Parham war och en Enseignant vum Anglo-Israelismus, d'Iddi datt déi europäesch Rasse vun den zéng Stämme vun Israel erofgaang sinn. De Parham huet och de Ku Klux Klan ënnerstëtzt an d'Iddi datt Angelsächs d'Meeschtercourse waren. (MacArthur 25.-26)
Beim Erausfuerderung vum modernen Pentecostalismus weist de MacArthur drop hin, datt den ursprénglechen Dag vum Pentecost net aus enger aberrant Sicht vun der Rettung koum, oder zu Resultat vu Eyewitness Konten, déi matenee widderspriechen. D’Gefälter vun de Sproochen um Pinksterdag huet et erméiglecht datt d'Jünger a bekannte Sprooche schwätzen, wéi se d'Evangelium ausgeruff hunn. (MacArthur 27.-28)
RESOURCES:
MacArthur, John. Friem Feier. Nelson Books: Nashville, 2013.
Scofield, CI, ed. D'Scofield Studie Bibel. Oxford University Press: New York, 2002.
Walvoord, John F., an Zuck, Roy B. De Bibelwëssenkommentar. Victor Bicher: USA, 1983.
