Sidd Dir aus de Schied vum Gesetz an d'Realitéit vum Neien Testament vun der Gnod komm?
De Schrëftsteller vun den Hebräer ënnerscheet weider den Neie Bund (Neien Testament) vum Alen Bund (Alen Testament) - "Fir d'Gesetz, e Schiet vun de gudde Saachen ze hunn, an net dat ganzt Bild vun de Saachen, kënnen ni mat deene selwechten Affer, déi se kontinuéierlech vu Joer zu Joer ubidden, déi maachen, déi perfekt no kommen. Well dann hätte se net opgehal ze ginn? Fir d'Verzeechner, eemol gereinegt, hätt kee Bewosstsinn méi vu Sënnen. Awer an deenen Affer gëtt et all Joer eng Erënnerung un d'Sënnen. Fir et ass net méiglech datt d'Blutt vu Bullen a Geessen Sënnen ewechzehuelen. Dofir, wéi Hien op d'Welt koum, sot Hien: 'Affer an Offer Dir hutt net gewënscht, awer e Kierper dat Dir fir mech virbereet hutt. A Brandofferen an Affer fir d'Sënn Hutt Dir kee Genoss. Duerno hunn ech gesot: 'Kuckt, ech sinn komm - am Volume vum Buch ass et vu mir geschriwwen - fir Äre Wëllen ze maachen, o Gott.' (Hebräer 10: 1-7)
De Begrëff 'Schied' uewen bezitt sech op eng 'blass Reflexioun.' D'Gesetz huet de Christus net opgedeckt, et huet eis Bedierfnes fir de Christus opgedeckt.
D'Gesetz war ni virgesi fir Erléisung ze bidden. D'Gesetz huet d'Bedierfnes erhéicht fir deen, dee géif kommen an d'Gesetz erfëllen. Mir léiere vu Réimer - "Dofir duerch d'Geriichter vum Gesetz gëtt kee Fleesch a senge Gesiichter gerechtfäerdegt, well duerch d'Gesetz ass d'Wësse vun der Sënn." (Réimer 3: 20)
Keen gouf 'perfekt' oder komplett ënner dem Alen Bund (Alen Testament) gemaach. Perfektioun oder Ofschloss vun eiser Erléisung, Hellegung, an Erléisung kann nëmmen am Jesus Christus fonnt ginn. Et war kee Wee fir d'Präsenz vu Gott ënner dem Alen Bund anzeginn.
De stännege Bedierfnes fir d'Bluttopfer vun Déieren ënner dem Alen Bund, huet opgedeckt wéi dës Affer d'Sënn ni konnten ewechhuelen. Nëmme ënner dem Neie Bund (Neien Testament) géif d'Sënn ewechgeholl ginn, well Gott eis Sënnen net méi géif erënneren.
Den Alen Bund (Alen Testament) war Virbereedung fir de Jesus op d'Welt ze kommen. Et huet opgedeckt wéi eescht d'Sënn war, déi de kontinuéierleche Blutt vum Déier verlaangt. Et huet och opgedeckt wéi helleg Gott war. Fir Gott a Gemeinschaft mat senge Leit ze kommen, huet et e perfekt Opfer musse gemaach ginn.
De Schrëftsteller vun den Hebräer zitéiert uewen aus dem Psalm 40, engem messianesche Psalm. De Jesus brauch e Kierper sou datt Hien sech selwer als eist éiwegt Opfer fir d'Sënn konnt ubidden.
Vill vun den Hebräesch Leit refuséiert de Jesus. John geschriwwen - "Hie koum zu sengen eegenen, a sengen eegenen huet hien net kritt. Awer sou vill wéi hien opgeholl huet, hinnen huet hien d'Recht ginn Kanner vu Gott ze ginn, deenen, déi un säin Numm gleewen: déi gebuer sinn, net aus Blutt, nach vum Wëllen vum Fleesch, nach vum Mënschewëlle, awer vu Gott. An d'Wuert gouf Fleesch a wunnt ënner eis, a mir hu seng Herrlechkeet gesinn, d'Herrlechkeet wéi vum Eenzege vum Papp, voller Gnod a Wourecht. (John 1: 11-14)
De Jesus huet d'Gnod an d'Wourecht an d'Welt bruecht - "Fir d'Gesetz gouf duerch de Moses ginn, awer d'Gnod an d'Wourecht koumen duerch de Jesus Christus." (John 1: 17)
Scofield schreift "D'Gnod ass 'Frëndlechkeet a Léift vu Gott eise Retter ... net duerch Wierker vu Gerechtegkeet déi mir gemaach hunn ... Als Prinzip ass d'Gnod also am Géigesaz zum Gesetz gesat, ënner deem Gott d'Gerechtegkeet vun de Männer verlaangt, well hien ënner Gnod Gerechtegkeet u Männer gëtt. Gesetz ass mam Moses verbonnen a funktionnéiert; Gnod, mat Christus a Glawen. Ënnert dem Gesetz begleeden de Segen dem Gehorsam; d'Gnod schenkt Segen als e gratis Kaddo. A senger Vollständegkeet huet d'Gnod ugefaang mam Ministère vu Christus mat sengem Doud an der Operstéiung, well Hien ass fir d'Sënner gestuerwen. Ënnert der fréierer Dispens gouf d'Gesetz gewisen datt se mësslos wier fir Gerechtegkeet a Liewen fir eng sënnvoll Rass ze sécheren. Virun dem Kräiz war d'Erliichtung vum Mënsch duerch de Glawen, baséiert op dem Christus säi Versoen Affer, virausgesot vu Gott; elo gëtt kloer opgedeckt datt d'Erléisung an d'Gerechtegkeet vum Glawen am gekräizegt an erëmbelieftene Retter kritt ginn, mat Hellegkeet vum Liewen a gutt Wierker no der Fruucht vun der Erléisung. Et war Gnod ier de Christus koum, wéi Zeien vun der Dispositioun vum Opfer fir Sënner. Den Ënnerscheed tëscht dem fréieren Alter an dem haitegen Alter ass dofir keng Fro vu keng Gnod an e puer Gnod, mee éischter datt haut d'Gnod regéiert, am Sënn datt dat eenzegt Wiesen dat d'Recht huet fir Sënner ze beuerteelen elo op engem Sëtz ass Troun vun der Gnod, net der Welt hir Scholden ze berechnen. (Schaff, 1451)
REFERENZEN:
Scofield, CI D'Scofield Studie Bibel. New York: Oxford University Press, 2002.
