Deen eenzege richtege Rescht ass an der Gnod vu Christus
De Schrëftsteller vun Hebräer erkläert weider de 'Rescht' vu Gott - "Well hien op enger gewësser Plaz vum siwenten Dag op dës Manéier geschwat huet: 'A Gott huet um siwenten Dag aus all senge Wierker gerout'; an nach eng Kéier op dëser Plaz: 'Si sollten net a mäi Rescht kommen.' Well et bleift also datt e puer et musse eran, an déi, fir déi et fir d'éischt gepriedegt ginn ass, sinn net erakomm wéinst Ongehoorsamkeet, erëm bezeechent Hien e gewëssen Dag a seet zu David, 'Haut', no sou enger laanger Zäit, wéi et war sot: 'Haut, wann Dir Seng Stëmm héiert, härt Äert Häerz net.' Well wann de Joshua hinne Rescht ginn hätt, dann hätt Hien net duerno vun engem aneren Dag geschwat. Et bleift also e Rescht fir d'Leit vu Gott. “ (Hebräer 4: 4-9)
De Bréif un d'Hebräer gouf geschriwwen fir jiddesch Chrëschten z'encouragéieren sech net op d'Gesetzer vum Judaismus zréckzekréien, well dem alen Testament Judaismus op en Enn komm ass. Christus hat en Enn vum Alen Bund oder dem Alen Testament bruecht andeems hien de ganzen Zweck vum Gesetz erfëllt. Dem Jesus säin Doud war d'Fundament fir dat Neit Bund oder Neit Testament.
An den uewe genannte Verse, de 'Rescht' dee fir d'Leit vu Gott bleift, ass e Rescht, dee mir aginn, wa mir mierken datt de ganze Präis fir eis komplett Erléisung bezuelt gouf.
Relioun, oder den Effort vum Mënsch fir Gott duerch eng Form vu Selbsthellegung zefridden ze stellen ass näischt. Vertrauen an eis Fäegkeet eis selwer gerecht ze maachen duerch folgend Deeler vum alen Bund oder verschidde Gesetzer a Veruerdnungen, verdéngt eis Justifikatioun oder Hellegung net.
Gesetz a Gnod ze vermëschen funktionnéiert net. Dëse Message ass ganz am ganzen Neien Testament. Et gi vill Warnungen doriwwer zréck an d'Gesetz ze goen oder engem "anert" Evangelium ze gleewen. De Paul huet kontinuéierlech mat Judaizer gehandelt, déi jiddesch Legaliséierer waren, déi geléiert hunn, datt verschidden Deeler vum ale Bund musse gefollegt ginn, fir Gott ze gefalen.
De Paul huet de Galater gesot - "Wëssend datt e Mënsch net duerch d'Wierker vum Gesetz gerechtfäerdegt ass awer duerch de Glawen u Jesus Christus, och mir hunn u Christus Jesus gegleeft, fir datt mir duerch de Glawen u Christus gerechtfäerdegt ginn an net duerch d'Wierker vum Gesetz; well duerch d'Wierker vum Gesetz soll kee Fleesch gerechtfäerdegt ginn. " (Gal. 2: 16)
Keen Zweifel war et schwéier fir d'jiddesch Gleeweger sech vum Gesetz ofzesetzen wat se sou laang gefollegt haten. Wat d'Gesetz gemaach huet war schlussendlech d'Sënnegkeet vum Mënsch senger Natur ze weisen. Op kee Fall konnt een d'Gesetz perfekt halen. Wann Dir enger Relioun vu Gesetzer haut vertraut fir Gott ze gefalen, sidd Dir op enger Sakgaass. Et kann net gemaach ginn. D'Judden konnten et net maachen, a kee vun eis kann och net.
Glawen an dem Christus fäerdege Wierk ass déi eenzeg Flucht. De Paul huet och de Galater gesot - „Awer d'Schrëft huet alles ënner der Sënn agespaart, fir datt d'Versprieche vum Glawen u Jesus Christus deenen déi kënne gleewen. Awer ier de Glawe koum, ware mir vum Gesetz ënner Wuecht gehale ginn, fir de Glawe gehale ginn, deen duerno sollt opgedeckt ginn. Dofir war d'Gesetz eisen Tuteur fir eis bei Christus ze bréngen, fir datt mer duerch de Glawe gerechtfäerdegt ginn. " (Gal. 3:22-24)
De Scofield huet a senger Studiebibel geschriwwen - „Ënnert dem neie Gnodsbond gëtt de Prinzip vun der Gehorsamkeet zum gëttleche Wëlle bannent produzéiert. Sou wäit ass d'Liewen vum Gleewegen aus der Anarchie vum Selbstwëllen datt hien 'ënner Gesetz géint Christus' ass, an dat neit 'Gesetz vu Christus' ass seng Freed; wärend duerch de Wunneng Geescht d'Gerechtegkeet vum Gesetz an him erfëllt ass. D'Geboter ginn an den ënnerschiddleche chrëschtleche Schrëften als Uweisung zur Gerechtegkeet benotzt. "
