តើអ្នកបានចូលក្នុងការសម្រាករបស់ព្រះហើយឬនៅ?
អ្នកនិពន្ធហេព្រើរនៅតែបន្តពន្យល់អំពី“ នៅសល់” របស់ព្រះ - “ ដូច្នេះដូចជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានបន្ទូលថា៖ នៅថ្ងៃនេះប្រសិនបើអ្នក hear ព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះអង្គកុំធ្វើអោយចិត្តអ្នករឹងប៉ឹងដូចនៅថ្ងៃបះបោរនៅវាលរហោស្ថានជាកន្លែងដែលបុព្វបុរសរបស់អ្នកបានល្បងលខ្ញុំនិងឃើញកិច្ចការរបស់ខ្ញុំក្នុងរយៈពេលសែសិបឆ្នាំ។ ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំខឹងនឹងជំនាន់នោះហើយនិយាយថា "ពួកគេតែងតែវង្វេងស្មារតីហើយពួកគេមិនស្គាល់មាគ៌ារបស់យើងទេ" ។ ដូច្នេះយើងស្បថក្នុងកំហឹងរបស់យើងថា "ពួកគេនឹងមិនចូលក្នុងការសម្រាករបស់ខ្ញុំទេ។”” ware, brethren,,,, an,,,,,,,,,,,,,,,,,, បងប្អូនអើយសូមប្រយ័ត្នក្រែងលោមាននរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមបងប្អូនពិបាកចិត្ដណាស់ក្នុងការចាកចេញពីព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់។ តែត្រូវដាស់តឿនគ្នាទៅវិញទៅមកជារៀងរាល់ថ្ងៃនៅពេលដែលគេហៅថ្ងៃនេះថាកុំអោយមាននរណាម្នាក់រឹងរូសឆ្លងកាត់ការចាញ់បោកគេពីអំពើបាប។ ត្បិតយើងបានក្លាយជាចំណែកនៃព្រះគ្រីស្ទប្រសិនបើយើងទុកការចាប់ផ្តើមនៃទំនុកចិត្តរបស់យើង ឲ្យ ស្ថិតស្ថេររហូតដល់ទីបញ្ចប់ខណៈពេលដែលវាត្រូវបានគេនិយាយថា Today ថ្ងៃនេះប្រសិនបើអ្នក hear សំឡេងរបស់ទ្រង់សូមកុំធ្វើចិត្តអ្នករឹងរូសដូចក្នុងការបះបោរនោះឡើយ› (ហេព្រើរ ៥: ៧-៩)
ខដែលគូសបន្ទាត់ក្រោមត្រូវបានដកស្រង់ចេញពី ទំនុកតម្កើង 95។ ខគម្ពីរទាំងនេះគឺសំដៅទៅលើអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបន្ទាប់ពីព្រះជាម្ចាស់បានដឹកនាំពួកគេចេញពីស្រុកអេស៊ីប។ ពួកគេគួរតែចូលទឹកដីសន្យាពីរឆ្នាំបន្ទាប់ពីពួកគេបានចាកចេញពីប្រទេសអេហ្ស៊ីបប៉ុន្តែពួកគេបានបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះ។ ដោយសារពួកគេមិនជឿពួកគេបានដើរនៅវាលរហោស្ថានរហូតដល់ជំនាន់ដែលត្រូវបានដឹកនាំចេញពីស្រុកអេស៊ីបបានស្លាប់ទៅ។ បន្ទាប់មកកូន ៗ របស់ពួកគេបានចូលទៅក្នុងស្រុកសន្យា។
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលមិនជឿបានផ្តោតលើភាពអសមត្ថភាពរបស់ពួកគេជាជាងទៅលើសមត្ថភាពរបស់ព្រះ។ វាត្រូវបានគេនិយាយថាឆន្ទៈរបស់ព្រះនឹងមិននាំយើងដែលព្រះគុណរបស់ព្រះមិនរក្សាយើងឡើយ។
នេះជាអ្វីដែលព្រះបានមានបន្ទូល ទំនុកតម្កើង 81 អំពីអ្វីដែលគាត់បានធ្វើសម្រាប់កូនចៅអ៊ីស្រាអែល - “ ខ្ញុំបានយកស្មារបស់គាត់ចេញពីបន្ទុក។ ដៃរបស់គាត់ត្រូវបានដោះលែងពីកន្ត្រក។ អ្នកបានហៅបញ្ហាហើយខ្ញុំបានរំដោះអ្នក។ ខ្ញុំបានឆ្លើយទៅអ្នកនៅកន្លែងសំងាត់នៃផ្គរលាន់។ ខ្ញុំបានល្បងលអ្នកនៅឯទឹកមេរីបា។ ប្រជាជនរបស់យើងអើយចូរស្តាប់ខ្ញុំនឹងដាស់តឿនអ្នករាល់គ្នា។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលអើយប្រសិនបើអ្នកស្តាប់ខ្ញុំ! ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាគ្មានព្រះណាផ្សេងទៀតក្នុងចំណោមអ្នកទេ។ អ្នកក៏មិនត្រូវគោរពបូជាព្រះដទៃដែរ។ យើងជាព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកដែលបាននាំអ្នកចេញពីស្រុកអេស៊ីប។ បើកមាត់របស់អ្នកឱ្យធំហើយខ្ញុំនឹងបំពេញវា។ ប្រជា រាស្ត្ររបស់យើងមិនយកចិត្តទុកដាក់នឹងយើងទេហើយប្រជា រាស្ត្រអ៊ីស្រា អែលក៏មិនស្គាល់ខ្ញុំដែរ ដូច្នេះខ្ញុំអោយពួកគេមានចិត្តរឹងរូសដើរតាមដំបូន្មានរបស់ពួកគេ។ អូ! ប្រជាជនរបស់យើងនឹងស្តាប់យើងហើយអ៊ីស្រាអែលនឹងដើរតាមមាគ៌ារបស់យើង! (ទំនុកដំកើង 81: 6-13)
អ្នកសរសេរគម្ពីរហេព្រើរបានសរសេរសំបុត្រនេះទៅកាន់អ្នកជឿជនជាតិយូដាដែលត្រូវបានល្បួង ឲ្យ ធ្លាក់ចូលក្នុងភាពស្របច្បាប់របស់សាសនាយូដា។ ពួកគេមិនដឹងថាព្រះយេស៊ូបានបំពេញក្រឹត្យវិន័យរបស់លោកម៉ូសេទេ។ ពួកគេព្យាយាមយល់ថាពួកគេស្ថិតនៅក្រោមកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីនៃព្រះគុណជាជាងកិច្ចព្រមព្រៀងចាស់នៃការងារ។ វិធីថ្មីនិងរស់នៅក្នុងការជឿទុកចិត្តលើគុណធម៌របស់ព្រះគ្រីស្ទតែម្នាក់ឯងគឺចំឡែកចំពោះអ្នកដែលបានរស់នៅអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំក្រោមច្បាប់និងបទបញ្ជាជាច្រើនរបស់សាសនាយូដា។
«ត្បិតយើងបានទៅជាចំណែករបស់ព្រះគ្រីស្ទបើយើងទុកការចាប់ផ្ដើមនៃទំនុកចិត្តរបស់យើង ឲ្យ នៅដរាបដល់ចុងបំផុត ... តើយើងក្លាយជាអ្នកទទួលចំណែករបស់ព្រះគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្តេច?
We ទទួលទាន អំពីព្រះគ្រីស្ទតាមរយៈជំនឿលើអ្វីដែលគាត់បានធ្វើ។ រ៉ូមបង្រៀនយើង - “ ដូច្នេះដោយយើងបានរាប់ជាសុចរិតដោយសារជំនឿនោះយើងនឹងមានមេត្រីភាពជាមួយព្រះជាម្ចាស់តាមរយៈព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់នៃយើង។ តាមរយៈព្រះអង្គនេះយើងមានជំនឿលើព្រះគុណនេះដែលយើងឈរហើយអរសប្បាយដោយសង្ឃឹមថានឹងទទួលសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ (រ៉ូម៉ាំង 5: 1-2)
ព្រះជាម្ចាស់ចង់អោយយើងចូលក្នុងការសំរាករបស់ទ្រង់។ យើងអាចធ្វើដូច្នេះបានដោយជំនឿលើគុណសម្បត្តិរបស់ព្រះគ្រីស្ទមិនមែនតាមរយៈគុណសម្បត្តិណាមួយរបស់យើងទេ។
វាហាក់ដូចជាការផ្ទុយដែលព្រះជាម្ចាស់នឹងស្រឡាញ់យើងខ្លាំងណាស់ក្នុងការធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលចាំបាច់សម្រាប់យើងដើម្បីរស់នៅជាមួយទ្រង់ជារៀងរហូតប៉ុន្តែទ្រង់បានធ្វើ។ គាត់ចង់អោយយើងជឿជាក់លើអ្វីដែលគាត់បានធ្វើនិងទទួលយកតាមរយៈជំនឿអំណោយដ៏អស្ចារ្យនេះ!