As wy God fersmite, erfen wy donkere herten en ferdreaune gedachten ...

As wy God fersmite, erfen wy donkere herten en ferdreaune gedachten ...

Yn 'e machtige beskuldiging fan Paulus fan' e skuld fan 'e minskheid foar God, wiist hy op dat wy allegear sûnder ekskús binne. Hy seit dat wy allegear God wisten fanwegen syn manifestaasje fan Hysels troch syn skepping, mar wy kieze derfoar om Him net as God te ferhearlikjen, en ek net te tankjen, en as resultaat binne ús herten fertsjustere. De folgjende stap nei ûnderen is it ferfangen fan God ferfange troch it oanbidden fan ússels. Uteinlik wurde wy ús eigen goaden.

De folgjende fersen fan Romeinen litte sjen wat der bart as wy God ôfwize en ynstee ús sels of oare goaden oanbidde - "Dêrom joech God har ek oer oan ûnreinheid, yn 'e begearten fan har hert, om har lichems ûnder inoar te skande, dy't de wierheid fan God útwikselje foar de leagen en oanbea en dienen it skepsel ynstee fan' e Skepper, dy't ivich segene is. Amen. Om dizze reden joech God har oer oan wearze hertstochten. Want sels har froulju hawwe it natuerlike gebrûk útwiksele foar wat tsjin 'e natuer is. Likegoed baarnden ek de manlju, ferlitten fan it natuerlike gebrûk fan 'e frou, yn har lust foar elkoar, manlju mei manlju begien wat skande is, en ûntfangen yn harsels de boete foar har flater dy't te tankjen wie. En sels om't se God net graach hâlden yn har kennis, joech God se oer oan in ferwoaste geast, om dingen te dwaan dy't net passend binne; fol wêze mei alle ûngerjochtichheid, seksuele ymmoraliteit, goddeleazens, begearte, kwea-aardichheid; fol oergeunst, moard, striid, ferrifeljen, kwea-mindedness; se binne flústerijen, efterbliuwers, haters fan God, gewelddiedich, grutsk, boasters, útfiners fan kweade dingen, ûnwittend oan âlders, ûnwittend, ûnbetrouber, net leaf, ûnferjitlik, unmerciful; dy't, wittende it rjochtfeardige oardiel fan God, dat dejingen dy't sokke dingen oefenje, de dea fertsjinje, net allinich itselde dogge, mar ek goedkarre foar dyjingen dy't har oefenje. " (Romeinen 1: 24-32)

As wy de wierheid fan God útwikselje dy't yn syn skepping oan ús iepenbiere is en ynstee kieze om 'de leagen' te omearmje, dan is dy leagen dat wy omearmje, dat wy ús eigen god kinne wêze en ússels oanbidde en tsjinje. As wy ús eigen god wurde, tinke wy dat wy alles kinne dwaan dat ús rjocht liket. Wy wurde de wetjouwers. Wy wurde ús eigen rjochters. Wy beslute wat goed of ferkeard is. Wy kinne lykwols tinke dat wy binne as wy God fersmite, ús herten wurde fertsjustere, en ús hollen wurde ferballe.  

Sûnder twifel is sels oanbidding prevalent yn ús wrâld hjoed. De fertrietlike frucht dêrfan wurdt oeral sjoen.

Uteinlik binne wy ​​allegear skuldich foar God. Wy komme allegear koart. Tink oan de wurden fan Jesaja - “Mar wy binne allegear as in ûnrein ding, en al ús gerjochtichheden binne as smerige lapkes; wy ferdwine allegear as in blêd, en ús ûngerjuchtichheden, lykas de wyn, hawwe ús weinommen. ” (Jesaja 64: 6)

Hawwe jo God ôfwiisd? Hawwe jo de leagens leaud dat jo jo eigen god binne? Hawwe jo josels soeverein ferklearre oer jo eigen libben? Hawwe jo ateïsme omfette as jo leauwen systeem, sadat jo jo eigen regels kinne opmeitsje?

Betink de folgjende psalmen - 'Hwent jo binne gjin God dy't genoat hat oan kwea-aardichheit, en it kwea net by Jo wennet. De skriklike sil net foar jo eagen stean; Jo haatsje alle arbeiders fan ûngerjuchtichheit. Jo sille dejingen ferneatigje dy't falskheid sprekke; de Heare ferachtet de bloeddorstige en ferrifeljende man. ” (Psalm 5: 4-6) "Hy sil de wrâld yn gerjochtichheid oardielje, en hy sil oardiel jaan foar de folken yn oprjochtens." (Psalm 9: 8) "De goddeleazen sille wurde omfoarme ta hel, en alle folken dy't God ferjitte." (Psalm 9: 17) 'De goddeleazen yn syn grutske gesicht siket God net; God is yn gjin fan syn gedachten. Syn wegen bloeie altyd; Jo oardielen binne fier boppe, út syn sicht; en al syn fijannen spottet er tsjin har. Hy hat yn syn hert sein: 'Ik sil my net weagje; Ik sil noait yn tsjinslach wêze. ' Syn mûle is fol fan flok en bedrog en ûnderdrukking; ûnder syn tonge is muoite en ûngerjuchtichheit. ” (Psalm 10: 4-7) 'De gek hat yn syn hert sein:' der is gjin God. ' Se binne korrupt, se hawwe grouwélige wurken dien, der is gjinien dy't goed docht. ” (Psalm 14: 1)

... en de iepenbiering fan God lykas beskreaun yn psalm 19 - “De himelen ferklearje de hearlikheid fan God; en it firmament toant Syn wurk. Dei oant dei sprekt spraak út, en nacht oant nacht iepenet kennis. D'r is gjin spraak noch taal wêr't har stim net heard wurdt. Harren line is troch de heule ierde gien, en har wurden oant it ein fan 'e wrâld. Yn har hat hy in tabernakel foar de sinne set, dy't is as in breugeman dy't út syn keamer komt, en hy is bliid as in sterke man om syn race te rinnen. De opkomst is fan it iene ein fan 'e himel, en syn sirkwy nei it oare ein; en d'r is neat ferburgen foar syn waarmte. De wet fan 'e Hear is perfekt, it omsette fan' e siel; it tsjûgenis fan 'e Hear is wis, wirklik makket it ienfâldige; de ynsettingen fan 'e Hear binne gelyk, bliid mei it hert; it gebod fan 'e Hear is suver, it ferljochtsjen fan' e eagen; de eangst foar de Hear is skjin, bliuwt foar altyd; de oardielen fan 'e Hear binne wier en rjochtfeardich.' (Psalm 19: 1-9)