کمال یا رستگاری کامل ، تنها از طریق مسیح حاصل می شود!
نویسنده عبرانیان در ادامه توضیح داد كه كشیش مسیح چه بهتر از كاهنیت لاویان بود - "بنابراین ، اگر کمال از طریق روحانیت لاوی بود (زیرا مردم تحت آن قانون را دریافت می کردند) ، دیگر چه نیازی بود که کشیش دیگری مطابق دستور ملکیزدیک ظهور کند و طبق دستور هارون خوانده نشود؟ برای تغییر روحانیت ، به ضرورت نیز قانون تغییر می کند. زیرا او که این سخنان از او گفته می شود متعلق به قبیله دیگری است که هیچ کس در محراب از آن قضاوت نکرده است. زیرا بدیهی است كه پروردگار ما از یهودا برخاسته است ، كه موسی از آن قبیله در مورد كاهن بودن سخنی نگفت. و اگر خیلی شبیه ملکیزدیک ، کشیش دیگری ظهور کند که آمده است ، نه طبق قانون یک فرمان جسمانی ، بلکه طبق قدرت یک زندگی بی پایان ، بسیار آشکارتر است. زیرا او شهادت می دهد: 'شما طبق دستور ملكیسیدك برای همیشه كشیش هستید.' زیرا از یک طرف فرمان قبلی به دلیل ضعف و بی سود بودن آن لغو شده است ، زیرا قانون هیچ چیز را کامل نکرده است. از سوی دیگر ، امید بهتری ایجاد می شود که از طریق آن به خدا نزدیک می شویم. " (عبرانیان 7: 11-19)
از تفسیر کتاب مقدس MacArthur - در مورد کلمه "کمال" - "در سراسر عبرانیان ، این اصطلاح به آشتی کامل با خدا و دسترسی بدون مانع به خدا - نجات اشاره دارد. نظام لاوی و کشیش آن نمی توانست کسی را از گناهانش نجات دهد. از آنجا که مسیح کاهن اعظم مسیحی است و از قبیله یهودا بود ، نه لاوی ، کاهنیت او به وضوح فراتر از قانون است که اقتدار کاهن لاوی بود. این دلیل بر لغو قانون موزاییک است. سیستم لاوی با یک پیمان جدید با یک کشیش جدید جایگزین شد ، و قربانی جدیدی ارائه داد. وی با تحقق قانون و ارائه کمالاتی که قانون هرگز نتوانست به آن دست یابد قانون را نسخ کرد. " (مک آرتور 1858)
MacArthur بیشتر توضیح می دهد - "این قانون فقط به وجود زمانی اسرائیل می پرداخت. بخششی که حتی در روز کفاره می توانست بدست آورد موقت بود. کسانی که طبق قانون به عنوان کشیش خدمت می کردند ، افراد فانی بودند که از طریق وراثت دفتر خود را دریافت می کردند. نظام لاوی تحت حاکمیت امور وجود فیزیکی و تشریفات گذرا بود. از آنجا که او شخص دوم ابدی ربوبیت است ، کشیش مسیح نمی تواند پایان یابد. او کاهنان خود را نه به موجب قانون بلکه به واسطه خدای خود بدست آورد. " (مک آرتور 1858)
قانون هیچ کس را نجات نداد. رومی ها به ما می آموزند - "اکنون ما می دانیم که هر چه قانون می گوید ، آن را به کسانی که تحت قانون هستند می گوید ، تا هر دهانی متوقف شود ، و همه جهان در برابر خدا مقصر شناخته شوند. بنابراین با اعمال قانون هیچ گوشتی در نظر او توجیه نمی شود ، زیرا قانون شناخت گناه است. " (رومیان 3: 19-20) قانون همه را لعنت می کند. ما از غلاطیان می آموزیم - "زیرا همه کسانی که از اعمال شریعت هستند ، مورد لعنت قرار می گیرند. زیرا نوشته شده است: "لعنت بر هرکسی که در انجام تمام کارهایی که در کتاب قانون نوشته شده است ، ادامه ندهد." اما اینكه هیچ كسی از نظر شریعت در نزد خدا توجیه نمی شود مشهود است ، زیرا "عادل باید با ایمان زندگی كند." با این حال قانون ایمان ندارد ، اما "کسی که آنها را انجام می دهد با آنها زندگی می کند." مسیح ما را از لعنت شریعت نجات داده است ، زیرا برای ما لعنت شده است (زیرا نوشته شده است: "لعنت بر هر كه به درخت آویزان است".) (Galatians 3: 10-13)
عیسی برای ما نفرین شد ، بنابراین نیازی نیست که باشیم.
منابع:
مک آرتور ، جان. کتاب مقدس مطالعه مک آرتور. Wheaton: Crossway ، 2010.
